98
99
De Waterschans nr. 3 1994
Beeld van de verplaatsing vanuit Maldegem naar Westmalle. De spanning
van het frontgebied is duidelijk aanwezig.
haven van Antwerpen, zijn het enig
schokkend gebeuren tijdens deze
reis. De mannen genieten een kalme
nacht. De voorbereidingen voor
SUITCASE beginnen de volgende
morgen. Alleen de D-Compagnie
van majoor Swayze heeft al direkt
bij aankomst een opdracht gekre
gen. Ze dienden zich op 17 oktober
al te melden bij de South Alberta's.
Die hadden het strijdtoneel in
Vlaanderen al tien dagen eerder
verlaten om de opmars van de 2e
Divisie aan de rechterflank te be
veiligen. Swayze's infanteristen zijn
meer dan welkom. Het optreden
met gepantserde voertuigen in
bebost terrein is nu eenmaal een
hachelijke onderneming zonder
infanteriebeveiliging.
Later zal Jim Swayze op deze korte
en succesvolle samenwerking met
plezier terugkijken. Het doel ervan
is in bliksemakties een aantal
krijgsgevangenen te maken, die
inlichtingen kunnen verschaffen.
Daar gaat het om. De methode is de
volgende. Infanteristen gaan lopend
of kruipend op de vijand af tot ze
onder vuur genomen worden. Ze
zoeken dekking en wachten de
nadering van de tanks af, die uit
een heel andere richting komen. De
infanteristen springen dan uit hun
dekking en jagen de Duitsers uit
hun schuilplaatsen. De inmiddels
dichterbijgekomen tanks worden
dan voertuig voor infanteristen en
krijgsgevangenen en, langs gedekte
routes, worden de eigen linies weer
opgezocht. Deze aanpak werkt. Het
oorlogsdagboek van de South
Alberta's vermeldt dat de vijand die
men tegenover zich had bestond uit
soldaten van allerlei eenheden. Hun
bewapening omvatte 'een enkele
mitrailleur, geweren uit de Eerste
Wereldoorlog en wat aftandse mor-
De watertoren bij het kamp van
Brasschaat in 1994.
tieren'. Ongetwijfeld geruststellende
informatie voor de 4e Pantserdivi
sie, zo kort voor de opmars richting
Essen.
We nemen het spoor weer op van
de brigade, waartoe L&W behoort.
Die 10e infanterie-brigade omvat
hier weer het British Columbia
Regiment (tanks), de South Alber
ta's (verkenningsbataljon) en het
Algonquin regiment (infanterie),
naast ons L&W regiment. (De lezer
heeft gemerkt dat de samenstelling
van de twee brigades van de 2e
Divisie nog al eens wisselt). De
samenwerking tussen tanks en
infanterie verloopt steeds beter. De
veel grotere gevechtservaring zorgt
ervoor dat de gevechtsakties soepel
en efficient verlopen. Dat betekent
natuurlijk niet dat ze altijd succes
vol zijn en zonder gevoelige verlie
zen aflopen. Er is altijd haast gebo
den binnen het grote operatiegeheel.
Tijd om de af en toe opgevoerde
aanvullingstroepen goed op te
vangen heeft men vaak niet. Ze
worden, temidden van de overge
bleven veteranen, bij wijze van
spreken meteen 'in het diepe ge
gooid'. Het zal duidelijk zijn dat
ook daardoor de verliescijfers sterk
worden beïnvloed. Men accepteert
dat echter want van de afloop van
de strijd in West-Brabant hangt veel
af: het vrije gebruik van de Ant
werpse havens, dat een krachtige
doorstoot naar het hart van Duits
land mogelijk moet maken.
Net als bataljonscommandant Bill
Cromb en zijn compagniescom
mandanten dat doen op 19 oktober
1944, beklimmen we in juli 1994
de watertoren bij het militaire kamp
van Brasschaat. We kunnen boven
genieten van een prachtig uitzicht
op een zonovergoten landschap.
Cromb en zijn staf overzien datzelf
de landschap met gemengde gevoe
lens. Hoe zal de komende operatie
aflopen? Onder hen strekt zich een
bosrijk gebied uit, waarvan verken-
ningspaningspatrouilles al hebben
gerapporteerd dat het er vol ligt met
mijnen. De volgende dag, 20 okto
ber, om 07.30 uur begint de opera
tie met de gebruikelijke artilleriebe
schieting en laag overvliegende
De Waterschans nr. 3 1994
luidkeels roept: 'Peanuts, Programs,
Popcorn, get your Peanuts here'.
Dit verbijstert de Duitsers zo, dat
ook de B-en C-compagnie weer in
staat zijn vooruit te komen. Het
doel wordt genomen, zestig
Duitsers krijgsgevangen gemaakt.
De tol voor het nemen van deze
eerste hindernis is zwaar. Vijf
doden en 23 gewonden zijn de
slachtoffers bij het nemen van dit
met mijnen bezaaid stuk bos. De
reputatie van Lambert kon nu niet
meer stuk. Als de eerste dag van de
aanval, richting Nederland, ten
einde loopt zijn het gehucht Grote
Heide en een gezuiverd bos vast in
Canadese hand. In de vroege uren
van 21 oktober nemen de
Algonquins de positie van ons
regiment over om leiding te geven
Op deze manier moet kapitein Lambert opgetrokken zijn langs het spoor
lijntje van het kamp van Brasschaat.
Typhoons, die alles onder vuur
nemen wat op vijand lijkt. De
A-compagnie gaat te voet voorop,
onder kapt. Herbert Owen Meridith
Lambert. Een eskadron tanks volgt
hem ter ondersteuning. Lambert is
een kleurrijk officier, bekend en
berucht om de uitersten waarin hij
razendsnel vervallen kan. Gentle
man en dokwerker.
Zijn opdracht luidt het spoorlijntje
te volgen, dat aan de westkant van
het opmarsgebied naar het noorden
loopt, op een afgesproken punt ter
hoogte van een stel hangars een
draai naar rechts te maken en de
hangars, vermoedelijk bezet door de
vijand, aan te vallen. Daarna moet
hij doorgaan tot de weg van
Brasschaat naar Essen, waarover de
voertuigen van de brigade zullen
optrekken. Lambert en de
A-compagnie en de tanks passeren
echter het keerpunt en gaan te ver
door in noordelijke richting. De
B-en C-compagnie, die de A-com
pagnie volgen, zien de vergissing
maar voeren de opdracht de hangars
aan te vallen, zonder tankonder
steuning, toch uit. Die aanval loopt
vast op het Duitse vuur. Lambert
merkt zijn vergissing op en handelt
dan wel zeer onorthodox: hij ziet
kans zijn mannen en de tanks langs
de spoorlijn op te stellen, laat ze
een draai naar rechts maken en valt,
alsnog, het oorspronkelijke doel
aan. Lambert zelf loopt bij de
4 November
WELBERG
3 November
2 November
MOERSTRATEN
ROOSENDAAL
HALSTEREN
rWOUW
WOUWSCHE HIL
NISPEN
WOUWSCHE
-PLANTAGE
SÉijöutM
24 October
25 October
■CENTRUM
22 October
korte'ven
'ZANDSTRATD
HUIJBÊRGEN
WOENSDRECHT
21 October
OPERATIONS
LINCOLN AND WELLAND REG'T
21 OCTOBER - 4 NOVEMBER 1944
Regimental Movements Wooded Area
Company Movements
aanval voorop, zonder helm (die hij
nooit draagt) en met een witte
shawl om de hals, terwijl hij
aan de opmars naar Essen. Bom- en
mijnkraters in de weg maken een
gemechaniseerde (snelle) opmars
