De stadsuitbreidingen van T^erdav Winst en verlies in de jaren zestig "Rijk aan geschiedenis, maar in de jaren zestig economisch arm. Kleine huisjes, arme lui, de pech van slechte werkgelegenheid. Maar de laatste decennia is ook Bergen op Zoom een van die steden die opgeklommen zijn uit het dal..." Prof. Fons Asselbergs in een interview met Rinze Brandsma, in het dagblad BN/De Stem, september 2008.5 Dr. Willem van Ham Bergen op Zoom omvat niet atleen de historische binnenstad, maar ook 'oude' en 'jonge', buitenwijken. Velen van ons hebben ze uit de grond zien oprijzen, na verloop van tijd in steeds modernere bouwstijlen. Deze bijdrage gaat over de stadsuitbreidingen van Bergen op Zoom in de jaren zestig.1 Onder 'uitbreidingen' verstaan wij hier alle activiteiten die de bebouwde oppervlakte doen toenemen. Dit komt dan neer op het vergroten van het voor bewoning, handel, industrie en openbare voorzieningen geschikte en ingerichte gebied.2 Omdat de overheid heeft voorgeschreven dat een en ander planmatig dient te gebeuren, betreft dit verhaal voornamelijk het ontwerpen en realiseren van uitbreidingsplannen.3 Buiten beschouwing blijft wat er is gedaan om het bestaande stedelijke centrum te verbeteren. Hieraan is een ander artikel in deze bundel gewijd.4 In het begin van de jaren zestig is Bergen op Zoom een wat achtergebleven stadje dat teert op een roemrijk verleden. Monumentale gebouwen zoals het Markiezenhof en de Grote Kerk eisen dringend restauratie of herstel. Somber is ook de visie van de 'jonge doctor' Emiel Hartel, hier geboren, die in 1961 zijn dissertatie in de vorm van een sociaalgeografische stadsanalyse aan de Rijksuniversiteit te Groningen verdedigt. Eén van zijn stellingen luidt dat de mentaliteit van de bevolking van Bergen op Zoom van een niet te onderschatten betekenis is geweest voor het afremmen van de ontwikkeling van de stad. Andere negatieve factoren vloeien volgens Hartel voort uit de historie, in het bijzonder uit de invloed van de vroegere vestingstatus. Dan is er nog de ongunstige verkeersligging, in het jongere verleden veroorzaakt door de veranderingen in de verbindingen te land en te water, culminerend in de achteruitgang van de haven.6 Maar er is ook veel moois, dat oudere Bergenaren zich graag herinneren. In dierbare herinneringen van velen liggen de uitgestrekte tuinderijen, het domein van de hoveniers. Het gebied rond de stad is het voorland geweest van de vroegere vesting. Historisch gezien is het een toneel geweest van gevechten en belegeringen rond Bergen op Zoom. Vandaar dat men het lange tijd kunstmatig open heeft gehouden om zich een militair beheersbaar terrein (schootsveld) te verschaffen. Het vlak bij de stad gelegen terrein dient vanouds voor land- en tuinbouw. Gezien de beperkte omvang hiervan, blijft er een natuurgebied over, waardoor bossen, heide en duinen niet ver van de stad liggen. Daarin liggen aanzienlijke landgoederen en/of boerderijen zoals Lievenshove, Rozenoord, de Brechter- en de Laagsehoef. En dan is er nog de waterkant, het terrein langs de Oosterschelde: een plaats voor havens en fabrieken, maar ook voor ontspanning, bijvoorbeeld in de zoutwater-zweminrichting onder de rook van de stad. Een streven naar vooruitgang. Men wil rond 1960 wel degelijk af van de armetierige huisjes uit de herinneringen van professor Asselbergs. Men wenst de verkeersbelemmeringen die Hartel noemt op te ruimen en bij de inwoners een meer op de toekomst gerichte visie aan te kweken. Waarom echter een herinnering aan het militaire verleden negatief zou zijn, is mijns inziens nog steeds niet aangetoond. De periode lijkt in tegendeel een tijd vol kansen. Immers: in de tweede helft van de jaren vijftig realiseert men zich te Bergen op Zoom de achterstand maar al te goed. Een paar jaar voor 1960 zijn besluiten genomen om de achterstand aan te pakken en al bestaat er nog veel gezapigheid, toch sluimert er veel verborgen energie in de samenleving waarmee de achterstanden op het gebied van volkshuisvesting en werkgelegenheid aangepakt kunnen worden. Bergen op Zoom, en de hele westrand van Brabant, zitten tussen twee polen. Enerzijds ligt Rotterdam dat zijn havenpotentieel aanzienlijk uitbreidt door de aanleg van Europoort, een industrie- en havengebied aan de zuidkant van de Nieuwe Waterweg. Aan de andere kant van de rijksgrens ligt Antwerpen dat hetzelfde doet en in 1958 de gemeenten Zandvliet, Berendrecht en Lillo ten noorden van die stad annexeert en hun gebied tot haven- en industrieterrein bestemt en inricht. Daarnaast ontwikkelt zich het zo nabijgelegen Zeeland voorspoedig. Vooral na de watersnood van 1953 volop gesteund door de rijksoverheid geniet de provincie de status van ontwikkelingsgebied. Terneuzen en Vlissingen kunnen zich profileren als industriële centra van betekenis.7 De bestaande onzekerheid over het tracé van de Schelde-Rijnverbinding die tot dusverre de ontwikkeling van Bergen op Zoom en omgeving heeft afgeremd, wordt door de rijksoverheid in 1956 weggenomen. Dat gebeurt vooral door de officiële verklaring dat de toekomstige vaarweg in elk geval geen belemmering meer hoeft te vormen voor in de streek uit te voeren grote infrastructurele werken. Gestimuleerd door het provinciaal bestuur hebben de gemeentebesturen van Bergen op Zoom en Halsteren in juni 1957 het rijk verzocht hun onderlinge grens te veranderen. Hierdoor zou Bergen op Zoom in de komende jaren ruimte krijgen voor de aanleg van een nieuwe haven en voor het realiseren van woon- en industriegebieden. De provincie Noord-Brabant publiceert in 1959 de brochure De functie van Noord-Brabant in het Nieuwe Westen waarin de potentie van West- Brabant als gebied tussen beide havengiganten breed wordt uitgemeten. Aansluitend op het Antwerpse kan een enorm industrie- en haventerrein, gepland ten zuiden van de Kreekrakdam tussen Bath en Woensdrecht, één van de instrumenten worden om de streek economisch aan te drijven.8 Bergen op Zoom moet dus ruimere kansen krijgen om uit te groeien, ook als woonplaats voor de werkers De Waterschans 4 - 2008 40 Al-W. ÖR ABA/JT VOLRELRAU .ROTTERDAM NOORDLAND STRUCTUCJPPLAAJ-BELRGElAi OP ZOOM ROOSE./JDAAL EIADWOVE.A V-4-1 ÜRTOGE.-N BOS CU IADU3TPIE- K««»g P1_AAJ IZRELEIKRAR VLI55I/JGE-A1 A^TWLRPEL/4 Kaartje van het structuurplan van de gemeente Bergen op Zoom circa 1960. De namen van de nieuwbouwwijken zijn hierop recentelijk aangebracht. 41 40 jaar 1968 - 2008

Periodieken

De Waterschans | 2008 | | pagina 21