Afb. 8: Het bovenste deel van de glasappliquéramen van Lex
Horn uit 1958
Afb. 10: Het onderste deel van de glasappliquéramen van
Lex Horn uit 1958
Granpré Molière (1883-1972) en Frits Peutz
(1896-1974), krijgt een grondige opknapbeurt.
Vele gebouwen worden prijsgegeven aan de
slopershamer. Op de nominatie staat het pand
Heuvel 100, oorspronkelijk gebouwd als huis
houdschool Regina Pacis aan de Dr. Struycken-
straat. Het is ontworpen door de Bredase archi
tect Frans Mol (1910-1963) in 1950. Later wordt
deze huishoudschool een zakencentrum; er zijn
kleine bedrijfjes gevestigd en heet vervolgens
Heuvel 100. In en tegen het gebouw bevinden
zich drie kunstwerken uit 1952: een wandplas
tiek 'De Levensboom' van Fons Neijens met de
afmetingen zes bij vier meter, in het gebouw
een glasmozaïek van 350 x 14-0 centimeter van
Piet Buijs en van dezelfde kunstenaar een klein
keramiek, een stilleven, van 41 x 218 centime
ter boven een toegang tot het gebouw. Beide
kunstenaars, Piet Buijs (1928) en Fons Neijens
(1921-1984), zijn uit Breda afkomstig, hebben
hun opleiding afgerond aan de Academie van
Heuvel 100 in Breda
Momenteel15 verkeert een soortgelijk traject in
Breda in de eindfase. Een Bredase, Erna van
Olphen, slaat op 5 januari 2011 in BN/De Stem
alarm. De wederopbouwwijk Heuvel in Breda,
ontworpen door de architecten Marinus Jan
Afb. 9: Ontwerp van Haestinge in Sint Maartensdijk van
architect G.J. van Eek
De Waterschans 2 - 2013
72
Afb. 11: Huishoudschool Regina Pacis van architect Frans Mol uit 1950 in Breda
Afb. 12: Wandplastiek 'De Levensboom' van Fons Neijens uit
1952
Sint Joost en zijn daar docent geweest. Naar
eigen zeggen heeft Buijs ongeveer twintig mo
numentale kunstwerken in Breda gerealiseerd.
Inmiddels zijn er vele verloren gegaan. Fons
Neijens heeft een zeer bescheiden oeuvre na
gelaten: drie monumentale werken waarvan het
onderhavige wandplastiek het nog enig overge
blevene is.
'De Levensboom' van Neijens en het glasmoza-
iek van Buijs stralen geloof in de toekomst uit.
Bij Neijens het begin van een nieuwe generatie:
man, vrouw en jong kind, een generatie op
groeiend na de verschrikkingen van de Tweede
Wereldoorlog. Buijs' mozaïek toont, net als de
muurschildering van Alma, de vakken die aan
de huishoudschool worden onderricht: koken,
naaien, kinderverzorging en tekenen. Opvallend
zijn de fraaie kleuren en de zonnige uitstraling
van het kunstwerk. Piet Buijs zegt hier zelf over
dat hij een toegankelijk, vrolijk kunstwerk heeft
willen maken. Het werk geeft de tijdgeest weer:
door scholing komt de mens verder en dat geldt
met name voor meisjes en vrouwen in de jaren
vijftig van de twintigste eeuw.
In februari 2011 staat de voormalige huishoud
school op de nominatie gesloopt te worden.
Het is dus één minuut voor twaalf wanneer Van
Olphen alarm slaat. Zij wendt zich behalve tot de
krant ook tot de gemeente. Daar wordt meteen
meegedeeld dat de namen van de kunstenaars
73
De Waterschans 2 - 2013
