van Altijddurende Bijstand kerk van Marinus Jan Granpré Molière uit 1952. De architect van Huis van de Heuvel, Atelier Pro, is bereid de kunstwerken in het ontwerp te integreren. De tekeningen worden vervolgens akkoord bevon den door de Welstandscommissie van Breda en de actievoerders gaan samen met Bond Heem schut en Wijkraad Heuvel fondsen aanschrijven. De recessie laat zich voelen. Vrijwel alle fondsen die in het verleden met succes zijn benaderd, haken af of spenderen veel kleinere bedragen. Alleen de Rabobank in Prinsenbeek, benaderd door de wijkraad, is bereid vanwege het finan ciële steunpunt dat zij in wijk Heuvel heeft, de restauratie en herplaatsing van het wandplas tiek van Fons Neijens volledig te financieren. En dan, als een donderslag bij heldere hemel, komt op 24- juni 2011 het bericht dat de project leider van Huis van de Heuvel problemen heeft. Zij stelt dat er een extra constructie nodig is om het wandplastiek van Neijens te bevesti gen en na allerlei vertragingsprocedures van de zijde van de gemeente wordt beslist dat het kunstwerk niet herplaatst kan worden tegen de buitenmuur van genoemd gebouw. Om de enige substantiële subsidie van de Rabobank niet kwijt te spelen, wordt contact opgenomen om de situatie uit te leggen. De Rabobank laat op 1 oktober weten het bedrag voor restauratie en herplaatsing toe te kennen mits er binnen zes maanden een locatie voor herplaatsing is ge vonden. Vanaf dat moment wordt er druk op de ketel gehouden. De wethouder van Wijkzaken, Bob Bergkamp, stelt een beleidsmedewerkster als vaste contactpersoon aan waarna eendrach tig wordt samengewerkt. Na een moeizaam tra ject wordt de Vereniging van Eigenaren van een woningcomplex aan het Dr. Struyckenplein-Ma- gelhaenstraat bereid gevonden het kunstwerk tegen de kopse kant van het blok te herplaat sen. Deze locatie ligt slechts enkele honderden meters van de oorspronkelijke: de voormalige huishoudschool Regina Pacis. Het is een woon blok van Frits Peutz en na berekeningen door aannemersbedrijf Leijten in Rotterdam aan de hand van de oorspronkelijke bouwtekeningen blijkt dat het kunstwerk 'De Levensboom' een stalen constructie moet krijgen om het meeste gewicht af te leiden: het volledige gewicht tegen de muren van het Peutz-blok te laten rusten, wordt te riskant geacht. Dit betekent een sub stantiële verhoging van de kosten. De gemeente Breda financiert een fors bedrag en ook de Rabobank verhoogt de eerder toegezegde bij drage. Op verzoek van de Rabobank wordt de restauratie uitgevoerd door een Breda's atelier 'Restauratie Beeldhouwwerken Breda' van Ray- mund Bervoets en Jeroen Leijendekkers. Eerst genoemde heeft nog les gehad van Fons Neijens aan de Academie Sint Joost. De negen delen van het kunstwerk zijn vervaardigd van beton, gego ten in door Neijens zelf gemaakte bekistingen. Alleen het middengedeelte, man-vrouw-kind, is met betonijzer gewapend. Dit is gaan roesten en uitzetten waardoor dit onderdeel de meeste restauratie behoeft. Het oorspronkelijke beton ijzer is inmiddels vervangen. De overige delen Afb. 24: Projectie van het wandplastiek 'De Levensboom' op de nieuwe locatie Dr. Struyckenplein-Magelhaenstraat in Breda De Waterschans 2 - 2013 78 zijn nauwelijks aangetast: er ontbreken slechts enkele stukjes van de ingelegde gekleurde glas patronen. De stalen constructie wordt vervaar digd doorTummers Plaatwerk in Hoogerheide. Deze firma heeft niet alleen de meest geavan ceerde apparatuur maar ook ervaring met het vervaardigen van kunstwerken. Het glasmozaïek van Piet Buijs is inmiddels ge restaureerd en herplaatst in Huis van de Heuvel door Art Conservation. Tijdens de opening op 5 oktober 2012 werd in aanwezigheid van Piet Buijs het glasmozaïek onthuld door wethouder Bergkamp. Voor het laatste benodigde geld voor de restauratie en de herplaatsing van dit glasmozaïek is met succes een crowdfunding- actie met de titel 'De meisjes van de Heuvel' Afb. 25: Glasmozaïek 'De meisjes van de Heuvel' van Piet Buijs uit 1952 gehouden.18 Tal van wijkbewoners, voormalige huishoudschoolleerlingen en betrokken Breda- naars storten bedragen. Bij de onthulling is het een drukte van belang: iedereen wil het eindre sultaat zien. Buijs is uitermate content over de redding en de huidige locatie. Overeenkomsten tussen Sint-Maartensdijk en Breda Ik wil afronden door te focussen op een aantal opvallende gelijkenissen tussen beide projecten. Zowel in het geval van Sint-Maartensdijk als van Breda hebben burgers of verenigingen te maken met een wankelmoedige en moeilijk benader bare overheid. Het is vrijwel onmogelijk om een open gesprek over de onderhavige problematiek te voeren: men houdt de boot af voor een ge sprek en als er, na druk uitgeoefend te hebben, gesprekken plaatsvinden dan is dat steeds met wisselende ambtenaren aan wie het verhaal telkens opnieuw moet worden verteld zodat er geen consistente voortgang is. Vaak zijn de ge sprekspartners ambtenaren die geen bevoegd heden hebben, zodat de tegenpartij het gevoel krijgt aan het lijntje gehouden te worden. Door de onterechte angst opgezadeld te worden met een probleem, wordt er gedoken. Het gevoel dat er sprake is van een gezamenlijk probleem ontbreekt. Pas wanneer de media worden inge schakeld of andere maatregelen worden geno men, vindt onder druk overleg plaats en wordt uiteindelijk één beleidsambtenaar aanspreek punt en probleemeigenaar van het dossier. Vanaf dat moment gaat het stukken beter: ster ker nog er ontstaat wederzijds begrip en ook binding met de problematiek en er wordt con sistent naar een oplossing toe gewerkt. Een an dere vorm van het vermijdende en ontwijkende gedrag van de gemeente zit in het ontkennen: de kunstwerken zijn eerst niets waard, verkeren in een slechte staat en worden om niet afgestaan aan de eigenaren: de kunstenaar of zijn naza ten of de actievoerders. Wanneer vervolgens herplaatsing aan de orde is, is er opeens geen enkel gebouw beschikbaar. Er worden bizarre voorstellen voor herplaatsing gedaan en de pa rallellen tussen Sint-Maartensdijk en Breda zijn treffend: en voorgesteld wordt de muurschil dering van Peter Alma te herplaatsen op een sokkel van kniehoogte; en het wandplastiek van Neijens liggend in een park te herplaatsen. Een derde opmerkelijk punt is de fondsenwerving. 79 De Waterschans 2 - 2013 FAUSTO NU Ml NE BERQA VICTRIX

Periodieken

De Waterschans | 2013 | | pagina 20