zijn ontstaan. Een daarvan is het architectuur stuk, waarop een enkel gebouw, meestal een monument van een stad, wordt weergegeven. Het andere genre wordt in de literatuur niet gedefinieerd, maar wordt wel onderverdeeld in drie typen voorstellingen. Het eerste type wordt 'kortegaarden' genoemd en verbeeldt het interi eur van een wachtlokaal met daarin soldaten die de tijd verdrijven door middel van bijvoorbeeld kansspelen en drinken. Het tweede type wordt soms 'roverijtje' genoemd. Ook hier bevinden militairen zich in een wachtlokaal, maar zij ver delen de krijgsbuit of luisteren naar de smeek beden van een gevangene of gijzelaar. Tenslotte zijn er voorstellingen, het derde type, waarop militairen hun wapens en uitrusting onderhouden of zich gereed maken voor een wapenschou wing. Toch zijn niet alle interieurstukken met soldaten tot deze drie typen te herleiden.19 Dit kan ook gezegd worden van de zes prenten van Siccama. De voorstellingen geven eenzame ge zichten op wachtlokalen weer in landschappen waar alles onveranderd blijft. De reeks bestaat in feite uit zes geromantiseerde voorstellingen van de diensttijd van de Vrijwillige jagers. Deze voorstellingen uit de negentiende eeuw staan aan het einde van een lange traditie die in de ze ventiende eeuw was begonnen. Door dit verschil in tijd is een rechtstreekse vergelijking nooit helemaal mogelijk, maar een korte evaluatie van de genres biedt inzicht in de opbouw en het doel van de voorstellingen. Een tweede reeks Opmerkelijk genoeg, naar aanleiding van de Belgische Opstand, zijn er in dezelfde tijd ook prenten gemaakt door een andere Utrechtse kunstenaar die evenals Siccama met de Neder landse troepen in Bergen op Zoom gelegerd was. Jean Francois Michel Mourot (1803-1847) was korporaal bij de Utrechtse Schutters.20 In tegen stelling tot de weinig spannende en vooral stati sche reeks van Siccama laat die van Mourot de uiterst dramatische gebeurtenissen tijdens en na de ontploffing van de Stoelemat zien vanuit de Lievevrouwestraat op 29 maart 1831 (afb.Z). De vier prenten geven de momenten tijdens en na de verwoestende ontploffing weer die de wijk achter de Gevangenpoort - wat nu de Wester singel heet - en een deel van de Lievevrouwestraat in puin legde. De prenten waarop de ontploffing wordt verbeeld laten vluchtende mensen en soldaten zien.21 Allen rennen voor de enorme explosie en het vallende puin. Op de tweede voorstelling zien we de rook optrekken; de ver sufte mannen proberen terug op te staan.22 In beide situaties is de Lievevrouwestraat duidelijk weergegeven met aan het einde de Gevangen poort prominent in beeld. De derde en vierde variatie op het onderwerp geven de momenten na de ontploffing weer; de rook is opgetrokken en het puinruimen is begonnen.23 In de twee jaar die volgden na de explosie werden ook in Amsterdam, Utrecht en Dordrecht bij verschil lende drukkerijen prenten gedrukt van de dra matische gebeurtenis die inmiddels landelijk nieuws was geworden. Hoewel verschillende drukkerijen de prenten uitbrachten valt op dat Mourot bij meerdere prenten wordt genoemd als tekenaar én lithograaf. Deze begenadigd tekenaar én prentmaker werd geboren in Metz te Frankrijk, maar werkte tijdens zijn leven op meerdere locaties in Nederland. Zo werkte hij in 's Hertogenbosch, waar hij na de Belgische Opstand probeerde een steendrukkerij op te richten,2,4 Amsterdam, Den Haag en Utrecht.25 Dit verklaart waarom zijn prenten bij meerdere drukkerijen werden gedrukt. De prenten van zijn hand in de collectie van het Markiezenhof zijn afkomstig van de steendrukkerij van Johannes Paulus Houtman te Utrecht. Conclusie De voorstellingen in de prentenreeks van Siccama hebben kenmerken van het architec tuurstuk, of het stadsgezicht in het geval van Roosendaal, maar het is duidelijk dat de wacht lokalen niet het hoofdonderwerp zijn. Het weer geven van de sfeer en de omstandigheden van het leven van de Utrechtse studenten in dienst was het belangrijkste doel van de kunstenaar. De soldaten zijn keurig geüniformeerd en voe ren alert hun taken uit, ondanks de soms barre omstandigheden, zoals op de prent van Het wachthuis De Nachtegaal te Tilburg is te zien. De prenten van Bergen op Zoom, van Siccama en Mourot, werpen samen met de maquette en de Utrechtse almanak een mooi licht op hoe Bergen op Zoom er in 1830 uitzag en hoe het leven er was voor soldaten van buiten de stad. De contemporaine bronnen bieden samen een totaalbeeld van de tijd en dat geeft weer aankno pingspunten voor verder onderzoek naar de inter pretatie van de oude prenten van Bergen op Zoom. De Waterschans 3 - 2013 108 Afb. 4: Mourot, De Lievevrouwe straat etc. 118311, lithografie. Hoewel de prent Wachthuis aan de Boschpoort te Bergen-op-Zoom een mooie illustratie vormt van de geschiedenis van Bergen op Zoom, lijkt er bij prentenkabinetten buiten onze stad nauwelijks belangstelling te zijn voor deze prent. Wanneer we bijvoorbeeld de reeks van Siccama opvragen in de database van de Universiteit van Leiden, spreekt men in de beschrijving van een serie van vijf prenten. Bergen op Zoom wordt in de betreffende reeks niet vermeld. Hoewel Bergen op Zoom tot in de negentiende eeuw een belang rijke vestingstad is gebleven, zijn het belang en de geschiedenis van onze stad landelijk zo goed als onbekend. Noten 1 MHC, Topografische Atlas Collectie 702, inv.nr. AG 15. 2 Corps de garde is de franse term voor 'militair wachthuis'. 3 A. van den Bulck, Een versterkt landschap. De maquette van Bergen op Zoom en omgeving in 1747, Bergen op Zoom 2012 (tent. cat. Het Markiezenhof, Bergen op Zoom). 4 C. Vanwesenbeeck, 'De ontploffing van d.e Stoelemat 29 maart 1831', Bergen op Zoom in kaart en beeld: Bergen op Zoom 1989. 5 Ibidem. 6 N.N, "Verichtingen en lotgevallen der Vrijwillige Jagers. Utrechtsche Studenten sedert hunnen uittogt uit Utrecht, tot het einde des jaars 1831", In: J. van Schoonhoven, N. van der Monde (ed.), Utrechtsche studenten almanak voor het jaar 1832, Utrecht 1832, pp. 89-227. 7 Ibidem, p. 92. 8 Ibidem, pp. 96-100. 9 Ibidem, p. 100. 10 Ibidem, p. 100. 11 Ibidem p. 101. 12 Ibidem p. 101. 13 Ibidem p. 101 14 Ibidem pp. 100-102. 15 Ibidem p. 102. 16 Ibidem p. 102. 17 C. Veth, Een eeuw Nederlandse caricatuur, Amsterdam, 1956, pp. 66-67. 18 Kantonnementsleven is een ander woord voor 'een plaats waar militairen gelegerd zijn'. 19 M.C.C.Kersten, 'Interieurstukken met soldaten tussen circa 1625 en 1660. Een verkenning', M.P.van Maarseveen, J.W.L.Hilkhuijsen (red.), Beelden van een strijd. Oorlog en kunst vóór de Vrede van Munster 1621-1648, Zwolle 1998 (tent. Cat. Stedelijk Museum Het Prinsenhof, Delft). 20 Vanwesenbeeck, op. cit. (zie noot 4). Van Wesenbeeck is de eerste die in een publicatie vermeldt dat Mourot tot de Utrechtse schutters behoorde en in 1831 in Bergen op Zoom gelegerd was. Deze gegevens plaatsen hem vóór 1844 al in Utrecht, wordt vermeld. Dit wordt vaak niet vermeld in andere secundaire bronnen. Zie hiervoor: C. Kramm, De levens en werken der Hollandsche en Vlaamsche kunstschilders, beeldhouwers, graveurs en bouwmeesters, van den vroegsten tot op onzen tijd, Amsterdam 1857-1864, p. 172, En: U. Thieme, F. Becker, Allgemeines Lexikon der Bildenden Künstler von der Antike bis zur Gegenwart, 1907-1950, dl. 25 (1931), p. 203. 21 MHC, Topografische Atlas Collectie 702, inv.nr. AG 53. 22 MHC, Topografische Atlas Collectie 702, inv.nr. AG 55. 23 MHC, Topografische Atlas Collectie 702, inv.nr. AG56 A en AG 57. 24 Kramm, op.cit. (zie noot 20), p. 172. 25 Thieme, Becker, op. cit. (zie noot 20), p. 203. 109 De Waterschans 3 - 2013 FAUSTQ NUMINE BERQA VICTRIX

Periodieken

De Waterschans | 2013 | | pagina 13