Ridders te gast in Bergen op Zoom Benno Wolf in Fortuinstraat 1923 Koningin Witheiminafeesten taren, boeiend en meeslepend, al wordt relatief veel aandacht besteed aan de naoorlogse jaren. Tot besluit worden in het derde deel de geschie denissen van enkele uit Bergen op Zoom gede porteerde Joden besproken. Zij hadden weinig met Bergen op Zoom van doen, dus zijn er geen kruisverwijzingen van en naar overige hoofdstuk ken. De enige band die Leib Laub en zijn kamera den met Bergen op Zoom hadden, zo is te lezen in hoofdstuk negentien, was dat zij de stad in 194-3 aandeden tijdens hun vlucht van Gouda naar Palestina. Het verhaal, van J. Bader, wordt wederom vanuit meerdere primaire bronnen verteld, zoals een politierapport en een dagboek fragment. Ook de twee laatste hoofdstukken zijn gebaseerd op teksten van J. Bader. Duidelijk wordt dat uit vele soorten bronnen is geput, zoals getuigenissen [oral history], kranten artikelen, egodocumenten (familiefoto's, dagboe ken, ooggetuigenverslagen] en officiële documen ten (rapporten, verslagen, archiefstukken, monu menten] om een beeld te schetsen van het lot van de verschillende families. Voor het illustratiema teriaal - meer dan 150 illustraties - zijn veel foto's gebruikt en is geput uit zowel institutionele of publieke als private collecties. Familiekiekjes en portretten geven de personen niet alleen een ge zicht, maar brengen hen ook gevoelsmatig dichtbij. De uiteenlopende informatiebronnen zijn helaas veelal te onderscheiden: de verzamelde informa tie vormt vaak geen inhoudelijk vloeiende vertel ling. De inleidende genealogische opsommingen (van namen, familierelaties en jaartallen van ge boorte, huwelijk en overlijden) bijvoorbeeld vormen door de veelheid aan informatie en de gekozen opmaak formeel gezien een niet goed leesbare eenheid, hoewel soms en ten dele in volzinnen neergeschreven. Ook de samenhang wordt soms pas duidelijk aan het einde van een alinea of pa ragraaf. Nadat bijvoorbeeld eerst de moord op Julie Rika Vet in het vernietigingskamp Sobibor uit de doeken is gedaan (hoofdstuk 1), wordt een citaat over voor deportaties gebruikte transport wagons gegeven, waarna vervolgens pas duidelijk wordt dat Julie Rika Vet bij het bewuste transport was. Dit vergt een grote concentratie bij de lezers. Daarnaast is niet alle informatie relevant: wan neer Sobibor in het leven van Julie Rika Vet ter sprake komt, worden een boek, een stichting en een rechtszaak van een overlevende van Sobibor erbij genoemd. Er wordt geen algemeen beeld geschetst van de toenmalige joodse gemeenschap te Bergen op Zoom, noch naar een eindpunt toegeschreven of een conclusie gegeven, maar families en indivi duen worden uitgelicht en hun lotgevallen gede tailleerd beschreven. De hoofdstukken vormen namelijk op zichzelf staande vertellingen en kun nen dus zelfstandig worden gelezen, maar de twee eerste delen kennen wel onderlinge refe renties, verwijzingen en kruisverbanden, in de vorm van genoemde connecties tussen personen en families. De personen en families uit deel drie hebben daarentegen relatief weinig raakvlakken met Bergen op Zoom, waardoor dit deel inhou delijk weinig verband met de andere hoofdstuk ken heeft. Het gebruik van interpunctie en de plaatsing van nootnummers komt de leesbaarheid meermalen niet ten goede, evenals enkele typ- en spellings fouten. Op enkele punten vervalt de auteur in subjectieve interpretaties en spreektaal ("duivels plan", "Hemelse kost!"]. Doordat het boek in de tegenwoordige tijd geschreven is, zijn de verha lende passages echter erg levendig. Kortom, het is een boeiend boek (verkrijgbaar vanaf 1 december 2013], dat de herinnering aan de Joden van Bergen op Zoom helpt levend te houden. In het verlengde hiervan kan de voor malige sjoei (synagoge) met de herinneringsta bletten, waar de zoektocht van de auteur startte, bezocht worden. Bovendien kunt u hier de auteur van het boek tegen het lijf lopen, wat een uitgele zen mogelijkheid biedt voor verdere verdieping in het onderwerp. De Waterschans 4 - 2013 146 WARD WARMOESKERKEN ertsen, op, Tloom, 17 decamAea 1937 <7Hteua oma c Van, c77jhent/, 9toe, qaal kei CU mndaaf? 9(eel (ifn, aond, iL kei ona twea weten, rieden, mei cl l te me^en, sprtaken, ooea da ^toote, <®o*lop. The, Uwfif uüjea ivaamrp CU uatielda da uetsekakkinpen cite Cll in> sdnJUuavparv moest doorstaan,, keefl mif zeen, cyewaAl. %e/ dte CU mif toonde, aan, da lan^a stumm mensen- dia uw, uadeMnd, uenlieien, spraken tol de ueJuMinf. 9<W en, kaaid twlaUuv, op, zoel- naae earn keien, bestaan,. 9{el moet keel moeilijk zejsv geweest aoon, %Len,aldiaandatamensen,mei CU. %e, beelden, en veJuiien- deden, ma denken, aan da kuustoeLen, woonnoen, zusten Julia in de klas ueUeida. 'dLanpe, stnomen, uddens dia Lus, en kaavd uadieten om, in, kei 9leiiiya iland een, Lie t '^anuoo^dameneUtecneenen. The, schoolplaat in de, Idas, leek- wel een, keetje, op, de, (oio die mij, liel zien,. Vhtmv wUdw fmal hu* 94 me, af of il dat zou- kannen,. FJk uiens' Cll een, zalife, Uensimis, en, alle, qoeds, uoon, 1938. Op zaterdagochtend 12 oktober 2013 stak een lange stoet mensen de Grote Markt over: van Theater De Maagd naar de Sint-Gertrudiskerk. Vrouwen gekleed in lange zwarte mantels en met een zwarte kanten sluier en mannen met een witte mantel. Op elke mantel stond een groot rood kruis met daar omheen vier kleine. De klokken van de Peperbus luidden en bij de ingang naar de kerk stonden vijf bisschoppen, een tiental priesters en een leger accolieten. Alsof we met een teletijdsmachine verplaatst waren naar vroegere eeuwen sloegen we het geheel gade. Het waren de Ridders van het Heilig Graf van Jeruzalem die voor hun jaar lijkse investituur naar Bergen op Zoom waren afgereisd. De Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem vindt haar oorsprong in de tijd van de kruistoch ten. Toen Godfried van Bouillon tijdens de Eerste Kruistocht Jeruzalem 'bevrijdde' van de over heersing door de moslims, stelde hij een orde in als wacht voor het Heilig Graf. De broer van Godfried, Boudewijn, werd de eerste koning van Jeruzalem en erkende de orde in 1103 in een document. Sindsdien groeide de ridderorde uit tot een orde van wereldformaat: de Ridderorde van het Heilig Graf van Jeruzalem telt momen teel ongeveer 28.000 leden, ridders en edelvrou- wen, afkomstig uit meer dan vijftig landen. De Nederlandse afdeling - Landscommanderije genoemd - levert met haar 283 ridders en edel- 147 De Waterschans 4 - 2013 FAUSTD NUMINE BERQA VICTRIX WARTAAL mBSÊÊÊÊÊBf

Periodieken

De Waterschans | 2013 | | pagina 14