9 63 69 omgekeerd op de huid geplaatst. Na afkoeling ontstond een bloed baan Deze kon daarna worden doorgeprikt om het bloed uit te la ten stromen, hetgeen als verlich tend en genezend werd be schouwd. Het dateert uit dezelfde periode als het pisglas.13 Gebrandschilderd glas Naast het gebruiksgoed werden er ook veel fragmenten van kleine vensterruitjes gevonden. Een er van droeg een gebrandschilderde voorstelling van een lopend hert (afb. 19.22). Heel bijzonder echter is de vondst van delen van een gebrandschil derd ovalen ruitje (afb. 23). De oorspronkelijke grootte was 18 bij 24,5 centimeter. Hoewel direct al duidelijk was dat hier een of ander familiewapen was afgebeeld, kon aanvankelijk niet vastgesteld wor den, welke precies. Pas nadat de bewoningsgeschiedenis duidelijk was bleek het te gaan om het wa pen van de familie Van Ferneij. In de genealogie van deze familie be schrijft O.Schutte13 het wapen: 'het is gedeeld, rechts (gezien van uit de persoon die achter het wa pen staat!) van goud met een halve adelaar van sabel (zwart), komend uit de deellijn, links van lazuur (blauw) met drie zespuntige sterren van goud, paalsgewijs geplaatst, over de deellijn een zwaard van zil ver, de punt omhoog, met gouden gevest, een naar rechts gewende helm met wrong, dekkleden, het helmteken is een zwaard.' Aan de hand van deze beschrijving kon de hier getoonde reconstructie gemaakt worden. Het wapen werd onder meer gevoerd door Nicolaas van Ferneij, secretaris van de raad en rekenkamer van de markiezen van Bergen op Zoom, die ermee zegelde in 1704 en 1706.15 Ook komt het voor in een huis te Mid delburg, waar zich in de 17de eeuw een tak van de familie ge vestigd had. Op het ruitje van de Balanche is onder het wapen een tekst weerge geven, welke luidt: J'asper(...) Dieu F. van (...)ij Anno Zoals we gezien hebben, woonde sinds 1571 Geert Franssen van Ferneij, pastijbakker en zoon van Francois Geerbrandts van Ferneij, tot zijn dood in 1599 in de Balan che. Zijn weduwe bewoonde het huis nog tot 1602. Omdat na 1602 geen enkele Van Ferneij meer in de Balanche heeft gewoond, moet het ruitje dateren uit de periode tussen 1571 en 1599. De onvolledige naam F. van Ferneij is dan die van de in 1571 reeds overleden vader Frangois Geerbrandts. De regel daarboven is een zoge naamde lijfspreuk, waarschijnlijk aan te vullen als 'j'aspere en Dieu', wat zo ongeveer betekent: 'ik vertrouw op God'. Het jaartal ontbreekt helaas. Het ruitje, dat centraal geplaatst moet zijn geweest in een houten raamtracering in een venster of bo ven een deur van het pand, is waarschijnlijk tijdens een verbou wing verwijderd en bij het afval te recht gekomen. Wanneer dit ge beurde is niet meer te achterhalen. De stoepsteen In het gemeentemuseum Het Mar kiezenhof werd op de kleine bin nenplaats een gebeeldhouwde steen 'herontdekt', die daar gere gistreerd stond als een gevelsteen. In werkelijkheid blijkt het te gaan om een zogenaamde stoepsteen, die ooit deel heeft uitgemaakt van de Balanche! Dit forse, uit Naamse steen gehak te blok was jaren geleden in de Fortuinstraat (waarschijnlijk tijdens een verbouwing) gevonden en in het museum terecht gekomen. De afmetingen van de steen bedragen 60x28x11 centimeter (hoogte x breedte x dikte). De voorzijde is zeer sterk ver weerd. Pas bij strijklicht en na veel gepuzzel werd de afbeelding goed duidelijk: onder een halfrond tem pelfronton, tussen twee pilasters, bevindt zich de voorstelling van een wapen, gedeeld, met rechts een halve adelaar en links drie ster ren, gescheiden door een zwaard, met daarboven helm en dekkleed. Onder het wapen is een wolkje weergegeven waaronder een hand een balans vasthoudt (zie afbeel ding op omslag). Deze stoepsteen hoorde dus on losmakelijk bij de Balanche en da teert uit dezelfde tijd als het ruitje, namelijk het laatste kwart van de 16de eeuw. Het weergegeven wa pen is wederom dat van de familie Van Ferneij. De steen stond waar schijnlijk iets voor de gevel van het huis opgesteld en was daarmee verbonden door een laag muurtje. Aan de achterzijde van de steen zijn nog enkele dookgaten (bevesti gingspunten voor verankering) aanwezig. In de 16de en 17de eeuw werden veel huizen in ons land gesierd door dergelijke stoepstenen, vaak paarsgewijs opgesteld aan het uit einde van muurtjes die de ingang flankeerden. Stoeppalen, onder- ling door stangen of kettingen ver bonden, dienden om de stoep af te bakenen. Deze 'territorium vor ming' kwam naast een hang naar sier ook voort uit de behoefte om koetsen en karren niet te dicht langs de gevel te laten rijden. De meeste stoepstenen waren rechthoekig. Stenen met een hal fronde bovenzijde, zoals die van de Balanche zijn wat zeldzamer. Vergelijkbare stenen zijn bekend uit Zutphen en Zaltbommel. Overigens leidde het fenomeen stoep in sommige plaatsen tot een ware wildgroei van muurtjes, ket tingen en afrasteringen, die te ver gelijken is met de huidige over vloed aan neonreklames en irritant neergezette reklameborden. In te genstelling tot heden ten dage werd in voorgaande eeuwen ook daadwerkelijk van hogerhand op getreden tegen deze exuberantie, door bijvoorbeeld de afmetingen van stoepen aan strenge regels te onderwerpen.16 Onze steen is evenwel een der oudste en fraaiste figuraal bewerkte stoepstenen die wij in Bergen op Zoom nog rijk zijn. Cementresten wijzen er op dat de steen in een la ter stadium als secundair bouwma teriaal is gebruikt. Samenvatting De vondsten tonen het beeld van een vrij rijk milieu, met name sinds het einde van de 16de eeuw. En kele voorwerpen zoals het ovalen ruitje, de met diamant bewerkte roemer en het vele faiencegoed onderstrepen de status van de be woners. Toch lijkt er geen sprake van een overdreven luxe. Sommi ge als 'rijk' bestempelde produkten zijn bijna niet gevonden, zoals Chi- De Waterschans nr. 3 1992 Afb.20: Bodemvondsten uit de Balanche: metaal en pijpaarde. Tekeningen: Marco Vermunt, Bastiaan Warmoeskerken Afb. 2 7: Benen kam t_ Pijpje, eerste kwart 18e eeuw. De Waterschans nr. 3 1992 Afb. 23: Gebrandschilderd ruitje. Foto: Gemeentelijke Archiefdienst Bergen op Zoom. Afb. 22: Gebeeldhouwde kraag steen. Foto: Gemeentelijke Archiefdienst Bergen op Zoom.

Periodieken

De Waterschans | 1992 | | pagina 12