Huidenmarkt - Nieuwe Markt - Vismarkt. II 84 85 ysr- Archeologische waarnemingen op het Sint-Catharinaplein in Bergen op Zoom De Waterschans nr. 4 1992 De witstenen gevel van de 'Kleijne Trouwe' in de Kremerstraat. Beeld- en steenhouwers Steenhouwer Laureijs de Milander deed al het werk niet alleen. Regel matig werden nieuwe steenhou wers en beeldhouwers in dienst ge nomen. Tussen 1655 en 1659 wa ren dat: - Philips Verlangen, steenhouwer uit Brussel, die op 18 mei 1655 werd aangenomen voor de perio de van een jaar.12 - Gillam Wijtvliet, beeld- en steen houwer, geboren in Antwerpen: hij kwam in dienst op 15 november 1655, eveneens voor de periode van een jaar.13 - Tobias Dellijs, meester beeldhou wer, die op 29 januari 1656 op dracht kreeg voor het maken van twee wapens op twee verschillende zerken, waarvoor Milander hem 20 pattacons betaalde.14 - Pieter van Stallen, steenhouwer uit Brussel, die op 4 maart 1656 bij Milander in dienst trad.15 - Pieter van Daelen, beeldhouwer, die op 7 juni 1657 in dienst werd genomen voor het maken van 'alle beelthouwerij in hout ofte steen'; oorspronkelijk voor de tijd van een jaar, later verlengd met nog een jaar.16 - Jan van Binst, steenhouwer; hij werkte bij Milander vanaf 1656 tot diens overlijden in 1659.17 Elke arbeidsovereenkomst werd notarieel vastgelegd en door beide partijen ondertekend. Interessant detail is ook hier weer de beloning, die buiten kost en in woning en 'wasschen en vringhen' bestond uit een maand- c.q. jaar salaris en 'een pack kleeren'; vaak een mantel met een broek en een wambuis of kiel. In het geval van de beeldhouwer Gillam Wijtvliet, die bij Milander een laken mantel, broek en wam buis, compleet met zijden linten en zilveren knopen, had bedongen, waren de kledingstukken klaarblij kelijk zo kostbaar dat Wijtvliet aldus gekleed de stad niet mocht verla ten zonder eerst een borg te stel len. Wat eveneens opvalt, zijn de lange werktijden (in de zomer werkte men van vijf uur 's morgens tot ze ven uur 's avonds), het verbod om bij kaarslicht aan een verkregen opdracht te werken en de lijst van vrije dagen waarop er niet gewerkt hoefde te worden. Zo vermeldt het contract van Gillam Wijtvliet niet alleen bekende feestdagen als Pa sen, Pinksteren, Allerheiligen en Kerstmis, maar ook 'de vier ge kroonde daghen, de Lieve Vrou- wendagh van halffoost, ende voorts die dagen die vande gere formeerde kercke geviert worden'. Het kasteel van Borgvliet Bergen op Zoom was niet het eni ge werkterrein van Laureijs de Mi lander. In 1656 leverde hij 24.000 schoongemaakte 'clinckert ende andere metsteen' aan Johannes Baptista van Male, die hij in Steen bergen aan de sluis in de haven, vlak bij de poort, moest afleve ren.18 In 1657 verkocht hij aan de kerkmeester van Waspik honderd 'halff grauwe ende blauwe' plavui zen van twee voet in het vierkant, bestemd voor de kerk aldaar.19 En in Roosendaal leverde hij aan een zekere Bloos 'een poort met sijn wapen, twee schoulijsten, twee costelijcke schouschenckels ende noch een watersteen'.2(1 Een belangrijke opdracht was de aanleg van dertig roeden kaaimuur in Goes. Een karwei dat door hem, samen met Mathijs Vischers en Hans Verdonck, metselaars uit Antwerpen, en hun knechten werd uitgevoerd. Voor deze muur, die 30 roeden lang, ongeveer 16 voet hoog, en onder in het fundament 11,5 voet breed moest worden, werd de benodigde blauwe steen geleverd en geprepareerd door Laureijs de Milander.21 Op 23 februari 1657 sloten Lau reijs de Milander en schipper Frans Claessen uit Vlissingen een over eenkomst over de afbraak van het oude kasteel van Borgvliet.22 Afgesproken werd dat Milander, als verkoper van de steen, de ste nen van het kasteel zou afbreken, 'uijtdelven' en vervolgens over brengen in het schip van Frans Claessen. Dit met uitzondering van de nog gave 'witte, blauwe ende andere klinckaert ende moppen' die Milander aan zich zelf hield. Schipper Frans Claessen, koper van de steen, verplichtte zich om alle overgebleven steen 'vanden eersten totten laetsten', zowel van 'tsuperficies alst fundament' te ko men ophalen.23 Dat men ook daadwerkelijk met de afbraak van het kasteel is begon nen, blijkt uit het verzoek van Jan van Binst, de laatste knecht van Laureijs de Milander, die na het overlijden van zijn werkgever in 1659 de hem toegezegde vergoe ding claimt die hij 'moeste hebben ende bedongen hadde vande uijt- varende ende geladen schepen vant casteel van Borchvliet'.24 St. Lucasgilde Laureijs de Milander, steenhou wer, gezworene van het schilders- of St. Lucasgilde in 1647, 1652, 1654 en 1656, overleed tussen 30 augustus en 25 oktober 1659.25 Hij werd 56 jaar.26 Een van zijn laatst bekende hande lingen was het treffen van een be talingsregeling met Estienne d'Ally een steenkoopman uit Doornik, over geleverde, en door Milander nog niet geheel betaalde, blauwe arduinsteen en blauwstenen trap pen. Dit geschiedde op 30 augus tus.27 Na het overlijden van Laureijs de Milander, bleek de boedel 'met ve le meerdere schulden belast te we- sen, dan alle de profitable goede ren zijn importerende'. Zijn wedu we Elisabeth Goossens zag zich, na samenspraak met haar crediteuren op 25 October 1659, genoodzaakt om de gehele boedel publiekelijk te verkopen.28 Ook het huis .Am sterdam' op de Zuidzijde Haven, dat op 12 december 1659 gekocht werd door Pierre Chenon.29 Om in haar levensonderhoud te kunnen voorzien, begon Elisabeth Goossens samen met haar stief dochter Anneke de Milander, die De Waterschans nr. 4 1 992 beloofd had dat zij haar stiefmoe der nooit zou verlaten, een winkel tje.30 Vermoedelijk in het pand 'St. Joris'op de Zuidzijde Haven (nr.45), waarvan de huur op 15 ja nuari 1663 weer voor drie jaar ver lengd werd.31 19 october 1678, negentien jaar na het overlijden van Laureijs de Mi lander, verkocht zijn dochter Cat- lijn de Milander, gehuwd met de visser Gillis Jacobsen, en zuster van Anneke de Milander, voor de prijs van 10 gulden aan Pieter Claessen Stoop, gewezen ouder ling van de Christelijke gemeente, een grafsteen die lag op het Min derbroederkerkhof, 'gecomen van haer vader'.32 Zo maar een grafsteen, of de grafsteen van haar vader Afkortingen: SA: Stadsarchief NA: Notarieel Archief RA: Rechterlijk Archief NOTEN 1 SA 3093 Ned. Herv. Trouwre gister 1638-1647. 2. SA 5063, 191v. 3. Willem van Ham en Cees Vanwe- senbeeck: Gids van Oud Bergen op Zoom, 1983, 255. 4. NA 109: op de Ham; bij het hek van de poort aldaar; naast de trap van de kruittoren. 5 NA 135. 6. Idem. 7. NA 106. 8. De ver minkte tekst luidt vermoedelijk: 'coo- perserrent offte cuire'. Niet duidelijk is wat hier bedoeld wordt. In Bouwkun dige' termen van Dr. E.J. Haslinghuis komt 'cuire' niet voor. 9. Vriendelijke mededeling van de heer Cees Booij. In de periode voor 1650 was Milander we! meer in de kerk werkzaam, zie SA 810, 53 en SA 814, 96v. 10. NA 106. Voor meer informatie over Kregier: zie de testamenten NA 134, 99 en NA 134, 139. 11. NA 107. 12. NA 105. 13. Idem. 14. NA 106. Ook gespeld als Tobias del Lijs. 15. NA 106. 16. NA 107. 17 NA 109. Het contract werd in 1659 besproken met Anneke Milan der. Getuige was Francois Meeuws, beeldhouwer uit Zierikzee. 18 NA 142. 19. NA 136 20. NA 144. 21. NA 103. 22. NA 107. 23. 'tsuperficies' of opstal len. 24. NA 110. Dit gebeurde bij de eindafrekening op 26 jan. 1660. 25 SA 2995 en SA 2996 26 RA 414. 8 juni 1656 wordt Laureijs de Milander 53 jaar oud genoemd. 27. NA 109. Ook NA 109, 9 mei 1659 28. NA 109 29 SA 50 65 77 30 NA 113. Testament van Elisabeth Goossens. 31. NA 113. 32. NA 128. Het verdwenen leeuwtje van de 'Kleijne Trouwe'. Inleiding In het eerste deel van dit artikel, verschenen in de voorlaatste Wa terschans, werd ingegaan op het belang van structureel archeolo gisch onderzoek naar de bewo- ningsgeschiedenis van Bergen op Zoom. Niet alleen grote opgravingen, maar ook waarnemingen tijdens ri oolwerkzaamheden kunnen veel Door: Marco Vermunt informatie opleveren. Een goed voorbeeld is het onderzoek op het Sint Catharinaplein bij de herin richting in 1991. Dit plein moet als 'nieuwe markt' tot stand zijn geko men op het einde van de veertien de eeuw. Onduidelijk bleef tot nu toe echter hoe het plein er in de voorgaande periode uit heeft ge zien. Aan de hand van archiefge- gevens en eerdere opgravingen is de direkte omgeving slechts glo baal te reconstrueren. Restanten van het oudere straten- patroon tussen Catharinaplein en de voorloper van het Markiezenhof zijn bij de restauratie van het Hof teruggevonden.7 Waarschijnlijk is de huidige westelijke rooilijn van het plein al bepaald door de bouw van huizen in de 14e eeuw: van al le bebouwing rond het plein is deze

Periodieken

De Waterschans | 1992 | | pagina 11