De Waterschans nr. 1 2 OO 3 DE REPUBLIEK DER VERENIGDE NEDERLANDEN ALS GROTE MOGENDHEID Buitenlandse politiek en oorlogvoering in de eerste helft van de acht tiende EEUW EN IN PLET BIJZONDER TIJDENS DE OOSTENRIJKSE SUCCESSIEOORLOG (1 740-1 748) OLAF VAN NIMWEGEN 1. Inleiding Voor mij ligt een degelijk boek, rijk van inhoud en aantrekkelijk van ui terlijk. Het was de heer J. Sinke die mij erop attent maakte. Wie de heer Sinke kent en zijn naam hoort, denkt haast automatisch aan fort de Roovere en aan de Stichting Vrienden van fort de Roovere. Hij was en is de grote ver dediger van dit historische verdedi gingswerk en niets ontgaat hem wat dit monument raakt. In 1997 is uitgebreid het feit herdacht dat 250 jaar eerder de stad Bergen op Zoom door de Fransen stormen derhand werd ingenomen. Een gruwelijke plundering was het ge volg, terwijl er al zoveel leed en ver woestingen waren aangericht door voorafgaande beschietingen. De Fransen voerden in die dagen tege lijkertijd een aanval uit op het fort de Roovere, wellicht om de verde digers aan die plaats te binden. Een van de sprekers in het kader van die herdenking was dr. Olav van Nimwegen, een autoriteit op het gebied van de krijgshistorie en de diplomatieke geschiedenis van de achttiende eeuw. In 1997 ver scheen zijn boekje: 'Dien fatalen dag', uitgegeven met steun van o.a. de gemeente Bergen op Zoom. Ook zijn dissertatie: De subsistentie van het leger. Logistiek en strategie van het Geallieerde en met name het Staatse leger tijdens de Spaanse Suc cessieoorlog in de Nederlanden en het Heiige Roomse Rijk (1701-1712). Amsterdam 1995. Het boek dat ter bespreking hier voor me ligt, is in zekere zin een vervolg op zijn proefschrift, want ook al suggereert de titel dat de inhoud zich beperkt tot de Oostenrijkse Successieoor log, toch biedt het veel meer. De periode tussen de twee successie oorlogen (1713/14-1740) komt eveneens uitvoerig aan de orde. Natuurlijk besteedt de auteur veel aandacht aan de strijd om Bergen Afb.2. De vesting Bergen op Zoom met de forten Moermont, Pinsen en De Roovere ten noorden van de stad. De Roovere werd door de Fransen aangevallen. (Algemeen Rijksarchief Den Haag, archief van de HogeKrijgsraad 292-1) Afbeelding uit het boek van Van Nimwegen p. 2. 48 De WATERSCHANS NR. 1 2003 Ajb.3. Prins Willem IV van Oranje-Nassau (1711-1751). (Collectie Instituut voor Militaire Geschiedenis Koninklijke Landmacht, Den Haag). Van Nimwegen a.w. p. 301. op Zoom en de aanval op het fort De Roovere, Hij wijdt er heel hoofdstuk VIII aan: De Franse inva sie en het beleg van Bergen op Zoom (p. 292-346). 2. Een nieuwe visie Onze kijk op het verleden veran dert wel eens. Dat gebeurt onder meer door het stellen van kritische vragen die tot een nader onderzoek leiden. Zo heerste lange tijd de me ning, dat het met de grootheid van de Republiek der Verenigde Neder landen na de Vrede van Utrecht (1713) was gedaan. We hadden ons zelf in de Spaanse Successie-oor- log zwaar overschat en al hoorden we tot de overwinnaars, we bleven uitgeput achter. De Republiek de gradeerde tot een tweederangs mo gendheid. We deelden dat lot in die eeuw met Zweden, Turkije en Polen. Dat laatse verdween hele maal van de kaart. Nieuwkomers als grote mogendheid waren Rus land, Oostenrijk, Pruisen en de Verenigde Staten van Amerika. En geland en Frankrijk streden onder ling om de hegemonie op de we reld met als eindresultaat, altijd voorlopig natuurlijk. Frankrijk nummer 1 op het continent, Enge land nummer 1 op zee en in de ko- lonieën. Van Nimwegen stelt de visie op de Republiek in de 18de eeuw in dit boek bij. Hij toont aan dat ons land na de Vrede van Utrecht nog altijd voor vol werd aangezien. Dankzij de bloei van handel en nij verheid kon de Republiek nog al tijd een machtig leger van zo'n 100.000 man op de been brengen, het vierde grootste van Europa, ook al telde het land niet meer dan tweemiljoen inwoners. Geld be paalde nog de grootte van de le gers, niet het aantal inwoners. Daardoor dwong de Republiek ook na 1713 respect af bij de an dere staten, zeker tot de Vrede van Aken (1748). In de tweede helft van de eeuw ging het inderdaad met het aanzien van de Verenigde Ne derlanden bergaf, zeker ten op zichte van bijvoorbeeld Frankrijk en Engeland. Die streefden de Re publiek steeds meer voorbij, zowel politiek als economisch. 3. De val van een Maagd, 16 september 1747 De Oostenrijkse Successieoorlog is een ingewikkelde historie, niet ten onrechte wel eens een wereldoor log genoemd. Dat geldt echter evenzeer voor de voorafgaande Spaanse Successieoorlog (1701- 1713/14) en voor de latere Zevenja rige Oorlog (1756-1763). De gevech ten strekten zich over drie wereldde len uit. Alle grote staten van Europa raakten in de worstelingen betrok ken, alleen in de laatstgenoemde oorlog lukte het de Republiek bui ten het strijdgewoel te blijven. Om de Oostenrijkse Successieoor log wat te kunnen overzien, onder scheiden we als eerste gevechtster rein het Europese vasteland. Daar stonden tegenover elkaar Pruisen en Oostenrijk. Pruisen vond Frank rijk met Spanje en Beieren aan zijn zijde, terwijl Oostenrijk steun kreeg van Engeland (met Hannover) en van de Republiek. Een ander ge vechtsterrein vormden Amerika en Azië. Daar vochten Engeland en Frankrijk om de koloniën. In Noord-Amerika ging het vooral om Canada, in Azië om Voor-Indië. Het ligt voor de hand dat in de bui tenlandse literatuur over de Oos tenrijkse Successieoorlog over het algemeen maar weinig aandacht wordt besteed aan de rol van de Republiek in deze worsteling, te meer daar het land pas op 't laatst in de gevechten betrokken raakte. Het moet al een vrij lijvig hand boek zijn, wil Bergen op Zoom ge noemd worden, hoewel de val en de plundering van de stad in de ei gen tijd een diepe indruk maakte. Nu bestaan er in het Frans, Duits en Engels uitgebreide monogra fieën over deze oorlog. Om een en kel voorbeeld te noemen: in de ja ren 1897-1913 publiceerde H. Weil zijn zesdelige La guerre de succes sion d'Autriche. Eindelijk hebben we nu ook in de eigen taal een degelijk boek dat de oorlog van 1740-1748 op een mo- 4 9 UITGEGEVEN TE AMSTERDAM 2002.ISBN 90 6 707 54QX 496 PAGINA'S.

Periodieken

De Waterschans | 2003 | | pagina 25