Lunet 'Zeeland' teruggevonden. De Waterschans nr. 3 2003 Marco Vermunt Sinds kort heeft Bergen op Zoom een nieuw kantongerecht aan de Zuid-Oostsingel. Het modem vorm gegeven gebouw is neergezet in op dracht van de Rijksgebouwen dienst op een van de laatste stuk jes 'glacis' aan de rand van Plein XIII. Bij de bouwwerkzaamheden, die al in 2002 begonnen, moesten een kelder en een vijver worden uitgegraven. Reden voor de sectie Welstand, Archeologie en Monu menten van de gemeente om het terrein eerst archeologisch te on derzoeken. De noordelijke kant van Plein XIII maakte in het verre verleden deel uit van de vesting- gronden rondom de stadskern. Al eerder waren hier resten van de vestingwerken tevoorschijn geko men. Zo vonden arbeiders bij de aanleg van een riool in 1950 een gedeelte van een onderaardse gang in de Burgemeester van Has seltstraat. In hetzelfde jaar werden bij de bouw van het postkantoor stukken van een harnas en hel men gevonden, mogelijk afkom stig van het beleg van 1622. Toen op dezelfde plek in 1994 het stadskantoor in aanbouw was, troffen bouwvakkers een skelet en stukken mortiergranaat aan, die getuigden van het beleg van 1747. In de jaren '80 en '90 werden on deraardse gangen gevonden on der het GGD-kantoor aan de Zuid-Oostsingel en onder het be drijfsgebouw 'De Unie' naast het stadskantoor. Op 7 juni 2002 zijn met een graafmachine enkele proefsleuven gegraven op het terrein van het kantongerecht. Dichtbij de Zuid- Oostsingel kwam op minder dan een meter diepte een gemetselde 8 O muur aan het licht. Het verloop van deze muur is met de graafma chine verder blootgelegd. Het re sultaat was een 40 meter lange noord-zuid gerichte muur, die aan het zuidelijke einde een bocht maakte en onder het voormalige schoolgebouw verdween. De muur was een halve meter breed, opge bouwd uit oranje-rode bakstenen en aan de bovenkant keurig afge werkt met op hun kant gemet selde gele ijsselsteentjes. Hoe diep de muur gefundeerd was, kon niet worden achterhaald. Dit moet tenminste 2 meter zijn ge weest. De muur is schoongemaakt, gefo tografeerd en ingemeten door de landmeters van de gemeente. Van de 18de eeuwse vestingwerken bestaan nauwkeurige kaarten. Over de herkomst van het muurwerk be stond geen twijfel: het bleek een restant te zijn van het lunet 'Zee land', aangelegd in de eerste helft van de 18de eeuw, toen de vesting onder leiding van Menno van Coehoorn ingrijpend werd ver nieuwd. Aan de bouw van (onder meer) lunet Zeeland werd in 1701 begonnen (1). De lunetten ofwel 'flêches' waren V-vormige aard werken met twee lange facen of wel walkanten. De facen van Zee land waren elk 60 meter lang, dus nog een 20-tal meters van de muur moet onder de Zuid-Oost singel liggen. Voor de facen lag een ondiepe droge gracht. Aan de stadskant was de wal verstevigd met een gemetselde muur, de zo genaamde escarp. De buitenzijde van de gracht was voorzien van een contrescarpmuur, ook wel buitengrachtsboord genoemd. De lunetten herbergden belangrijke wapenplaatsen en lagen het verst verwijderd van de hoofdwal. Tij dens een belegering moest de ver dediging van hieruit zolang rnoge- De Waterschans nr. 3 2003 o° lijk volgehouden worden. Buiten de lunetten en de bedekte weg langs de hoofdgracht lag het gla cis: een hellend terrein dat de na dering van de vijand vrijwel onmogelijk maakte. Van groot be lang waren ook de onzichtbare werken in de vorm van de zoge naamde tegenmijngangen of mi neurgangen. Dit waren onder aardse gemetselde gangen van waaruit vijandige stellingen kon den worden opgeblazen (2). De vesting Bergen op Zoom had aan de zuidoostelijke zijde en op Kijk- in-de-Pot van dit soort gangen. Vanuit de bedekte weg rond de ra velijnen en de bastions boden poorten toegang tot de gangen, die tot ver onder het glacis door liepen. De vier langste gangen 100 tot 150 meter) bevonden zich on der het hart van de lunetten. In to taal waren er tussen de Prins Bern- hardlaan en de Stationsstraat 22 van dergelijke tegenmijngangen. Op Kijk-in-de-Pot lagen er nog eens drie. Verder waren twee rave lijnen voorzien van een doolhof van onderaardse gangen: een on der de Coehoornstraat en een on der de Meeussenstraat. De ko mende vervanging van de riolen in de Zuidsingel en Zuid-Oostsingel zal naar verwachting nog veel van deze gangen aan het licht brengen. Het gevonden muurwerk op Plein XIII is met zekerheid de contres carpmuur van het lunet geweest. Ook de gebogen vorm van de zui delijke punt wijst daarop. Aan de oostzijde zat aarde van het glacis tegen de muur, aan de andere kant lag de droge gracht. Enkele dagen na de vondst is met de graafkraan geprobeerd om ook de escarpmuur, de eigenlijke face van het lunet, bloot te leggen. Op de verwachte plaats, 6,50 meter verderop, werd helaas alleen nog maar een spoor van baksteenpuin gevonden. De escarpmuren waren bij de ontmanteling van de ves ting (ter plaatse gebeurde dat in 1869) helemaal, tot de bodem toe verwijderd om de steen opnieuw te gebruiken als bouwmateriaal. Waarom niet ook de andere muur is geslecht, blijft een raadsel. Ook elders in de vestinggordel is dit verschijnsel te zien: op de ene plaats zijn alle muren verwijderd en op de andere plaats zit het complete werk nog in de grond. De kwaliteit van de stenen en de gebruikte specie zal zeker een rol hebben gespeeld. Helaas kon de tegenmijngang on der het lunet Zeeland niet onder zocht worden. Vanuit de hoofd gracht lopen twee gangen onder de verpleegstersflat van het ABG door om vlak aan de straat bijeen te komen. Van daaruit loopt één gang onder de Zuid-Oostsingel door, passeert rakelings de tuin muur naast het schoolgebouw en loopt nog een flink aantal meters zuidwaarts door tot onder het par keerterrein. Uiteraard is niet be kend hoeveel er van deze tegen- mijngang werkelijk nog bewaard is gebleven. De gang lag een paar me ter naast de vijver van het kanton gerecht, onder een aantal kabels en leidingen en was derhalve onbe reikbaar voor de graafmachine. Na de vondst is de lunetmuur ge deeltelijk afgegraven om de aanleg van het vijverbassin mogelijk te maken. Het idee om de muur zichtbaar te laten of terug te metse len in de vijver strandde helaas op de hoge kosten. 8 1 1. W.A. van Ham, 'Merck toch hoe Sterck'. Studies uit Bergen op Zoom 4. Bergen op Zoom 1982, p. 78. Afb. 1. De lunetmuur tijdens de opgraving. Foto: J.M. Visser 4/&.2. De positie van het lunet onder het kantongerecht. Tekening auteur. Kantongerecht 2. Zie ook: M. Vermunt, 'Een kijkje onder de Kiek Opgravingen van de vestingwerken Kijk in de Pot," de Waterschans XXIX-2, 1999, p. 38-42.

Periodieken

De Waterschans | 2003 | | pagina 2