Fragment u*t het dagboek can zu>>ter JoSephina Een ooggetuigenverslag ROND DE SLAC OM DE ZOOM De Waterschans nr. 1-2005 Drs. J.J.J. Dekker Afb.4. Het poortgebouw van het Instituut Sainte Marie. Na de Tweede Wereldoorlog was dit het enige gebouw dat bewaard geble ven is. Tegenwoordig kun je hier het Wilhelmietenmuseum bezoeken. 30 Op zaterdag 27 november 2004 werd er in BN/De Stem een artikel gepubliceerd van de hand van Jan van Zuilen naar aanleiding van de nalatenschap van mevrouw Boekholt. Zij stierf op 1 januari 2003 op 81 jarige leeftijd. De heer Frank Huijgens van administratiekantoor Huijgens uit Bergen op Zoom werd als executeur testamentair belast met de afwik keling van haar nalatenschap. Daarin trof hij foto's aan van de familie, van plekken en evenementen in Bergen op Zoom en enkele documenten, in het bijzonder twee ver geelde tweezijdig getypte vellen papier. De inhoud van die twee vellen bevat een ooggetuigenverslag van de bevrijding van Bergen op Zoom en het overkomen, neerhalen en neer storten van V I's daarna in Bergen op Zoom en omgeving. Alleen het gedeelte van de bevrijding wordt hier onder de loep genomen. Het tweede gedeelte over de V I's etc. is ter informatie wel opgenomen (pagina 34 en 35) maar niet be- kommentarieerd. De foto's en genoemde vellen papier zijn nu in het bezit van het Regionaal Historisch Centrum (RHC). Het verslag rond de slag om de Zoom Het papier waarop het verslag ge typt is, is behoorlijk vergeeld wat de leesbaarheid helaas niet ten goede komt. Ook staan er nogal wat fouten, herstellingen en door halingen in. De zinnen staan vaak op papier zoals je denkt of spreekt. Wat de familiegegevens betreft heb ik René Jacobs van het RHC geraadpleegd. Met Piet Hoedelmans die het boekje Jeeps en Klaprozen over deze periode geschreven heeft, ben ik de histo rische gegevens met betrekking tot het verslag nagegaan in het bijzonder via hoofdstuk XII Pant- zersperre. Daarnaast heb ik gege vens gehaald uit een artikel van drs. P. Winters, in het themanum mer Bevrijding, verschenen in de Waterschans 1989, 3 vooral p. 42- 46. Het verslag is gedateerd '1 Junie. 45', dus 7 maanden na de bevrij ding van Bergen op Zoom en bijna een maand na de capitula tie op 5 mei. Deze tijdsspanne heeft de schrijver bij zijn beschrij ving blijkbaar parten gespeeld. Hij begint met 'Beste jaap', maar kondigt direct aan dat dit niet een brief, maar een verslag wordt 'van.wat wij hebben meegemaakt'. Het laatste gedeelte en daarmee de ondertekening ontbreekt, zo dat de naam van de schrijver on bekend is. De heer Huijgens doet de suggestie dat de broer van me vrouw Boekholt, Henk, de schrij ver zou kunnen zijn. Ik ben het daarmee eens en wil dat aan de hand van dit verslag duidelijk ma ken. De schrijver vervolgt met de mededeling dat de Duitsers 'een week voor de bevrijding' de spoorlijn lieten springen. Dat zou dan rond 20 oktober zijn, maar volgens mijn zegsman is dit pas 26 oktober gebeurd. Van een aan val door Typhoons op een Duitse trein 'bij ons op het station' heb ik niets kunnen vinden. 'Wij gin gen dus die zelfde avond nog in de kelder' moet vanwege 'dus' na de aanval op de trein geweest zijn. Ze zijn echter weer naar bo ven gegaan om in de achterkamer te slapen. Maar in die nacht be gonnen 'ineens in de verte' de be schietingen. Welke nacht is nu 'die nacht'? Winters schrijft: 'In de laatste dagen van de strijd was Bergen op Zoom niet ongeschon den gebleven. In de stad waren op de eerste plaats de nodige gra naten ingeslagen. Te beginnen in de nacht van zondag 22 oktober op maandag 23 oktober aan de buitenrand van de stad, te weten Korenbloemstraat, Glacisstraat, Artilleriestraat en in de buurt van Villa Helena. In de avonduren van diezelfde maandag bereikten volgens tellingen 123 granaten de stad. Reden voor de inwoners van de stad om zich niet meer op de openbare weg te begeven.'. Het huis van de schrijver had alleen maar glasschade; de familie Boekholt woonde toen aan de Noordzijde Zoom nr. 20 en in het vervolg blijkt dat de schrijver ook aan de Noordzijde Zoom woonde. De aanval op de trein zou dan de 22e plaatsgevonden moeten hebben. Verderop staat dat 'nog twee nachten' de be schietingen doorgingen en dat ze toen 's morgens om 7 uur op be vel van de Duitsers het huis moesten verlaten. Dat was dus woensdag de 25e, een dag eerder dan de dag waarop het bevel tot 31 MrPtHHL nog restanten die ons herinneren aan de broeders. Aan het einde van een laan vlakbij de Staart- sestraat staat bijvoorbeeld een beeld van de Heilige Theresia. Het oude poortgebouw, dat na de Tweede Wereldoorlog dienst deed als klaslokaal, is thans inge richt ais museum. In dit 'Wilhel- mietenmuseum' wordt de ge schiedenis van het kloosterleven in Huijbergen in beeld gebracht, eerst en vooral dat van de wil- helmieten, maar ook dat van de broeders van Huijbergen wordt behandeld. Het museum is ieder tweede en vierde weekend van april tot oktober van 14.00 tot 17.00 uur geopend, en heel het jaar door na telefonische af spraak. Dus, ga eens kijken! Maandag 4 september 1944 "Maar nog heviger schrikken we, als later in den avond dergelijke knallen zich doen horen, in de richting van Huijbergen. Daar zien we een hevigen brand op laaien. Hoe dieper we den nacht ingaan, des te heviger woedt het vuur. in den lichtenden gloed zien we rondom den toren van Huijbergen de gebouwen in brand staan, We twijfelen er niet aan, het grote internaat van de broeders is in brand gestoken. Te gen den morgen vermindert de vuurgloed en als de dag aan breekt, zien we dat het hele complex gebouwen met zijn rode pannendaken - hier altijd zo duidelijk zichtbaar - nu totaal verdwenen is, We hebben innig medelijden met de broeders, die in één nacht al hun illusies vervlo gen zien." Dinsdag 5 september 1944 "Na de Heilige Mis horen de broeders pas van de zware slag, welke de congregatie getroffen heeft. De ouderen kunnen de tranen niet weerhouden, de jon geren zijn stil, maar allen zijn on der den indruk." Zuster Josephina was tijdens de Tweede Wereldoorlog verpleeg ster in O.L.V.-ter Duinen in Os- sendrecht, Daar verzorgde zij zie ken en bejaarden, afkomstig uit het St. Antoniusziekenhuis in Rot terdam.

Periodieken

De Waterschans | 2005 | | pagina 16