Vijfentwintig jaar jong Gertrudis van Nijvel De Waterschans nr. 3-2006 Ad van den bulck Langs vrome paden en vreemde dwaalwegen: OPNIEUW BEZOCHT DEEL 1De Gertrudistraditie: kritiek en behoud Dr. Willem van Ham "Waakhond van het cultureel erf goed", zo omschrijft de stadsredac tie van BN/De Stem de 'Vereni ging Binnenstad Bergen op Zoom' graag. In de functie van waakhond reageert de Vereniging op plannen van de gemeente ten aanzien van de binnenstad. Voornemens van projectontwikkelaars, woningcor poraties en ondernemers ontsnap pen evenmin aan de aandacht. De ervaring leert dat cultureel erfgoed het vaak moet afleggen tegen gel delijk gewin. Schoolvoorbeelden zijn de sloop van het Juvenaat aan de Antwerpsestraatweg en de on doordachte verkoop van het Groot Arsenaal. De Maagd en het Post kantoor ontsnapten ternauwernood aan afbraak. Naast de zorg voor (woonhuis)monumenten richt de Vereniging zich op plannen voor de inrichting van straten en plei nen, de leefbaarheid, het groen en het verkeer. De Vereniging is echter ook pro-ac tief, komt zelf met ideeën, voorstel len en activiteiten. De illustratie bij dit artikel is hier een voorbeeld van en spreekt voor zich. Een vruchtbaar middel om met bestuurders en ondernemers van gedachten te wisselen zijn excur sies. Zo organiseerde de Vereniging dit voorjaar voor raadsleden, amb tenaren en leden van het wel standscollege een wandeling met discussie naar de Westersingel en omgeving. De Vereniging vindt dal deze onmogelijke doorbraak en de jaren zeventig bebouwing daarom heen schreeuwt om een goed ste denbouwkundig plan. Een plan dat over een reeks van jaren staps gewijs kan worden ingevuld. Ook de Cort Heyligerskazerne heeft de Vereniging met zo'n bezoek vereerd. Het uitreiken van een brochure met daarin kwetsbare plekken en ste denbouwkundige uitgangspunten is een vast onderdeel van excursies. Eind september brengt de Vereni ging met een gemeentelijke delega tie een bezoek aan de gerestau reerde ruien in Antwerpen. Deze overkluisde grachten en waterlo pen zijn toegankelijk voor het pu bliek en vergelijkbaar met de Grebbe. Op het programma staat nog een excursie naar de Koren markt en omgeving. Een jaarlijkse lezing over een actueel onderwerp en een bijdrage aan educatieve ac tiviteiten voor jongeren complete ren dit overzicht. De Lakenhal -i I T li#'. Bij het opkomen voor het cultureel erfgoed is de Vereniging er zich ter dege van bewust dat de binnenstad een organisch geheel is waar men sen wonen, werken, winkelen en zich ontspannen. Een monumen tale stad is er om van te genieten. Door de Bergenaren, door West- Brabanders en Zeeuwen, maar ook door toeristen. Het toerisme is voor de Vereniging een belangrijk onder werp. Het gemeentebestuur en de ondernemers buiten de kansen van Bergen op Zoom en de parel van deze stad, Het Markiezenhof, on voldoende uit, vindt de Vereniging. De Vereniging Binnenstad is een ideële organisatie met ongeveer honderd leden. Een kerngroep van circa tien leden, inclusief het be stuur, vergadert maandelijks en verricht de uitvoerende werkzaam heden. Na een statutenwijziging behoort het gehele grondgebied van de gemeente Bergen op Zoom tot haar werkgebied. Dit najaar viert de Vereniging Bin nenstad haar 25-jarig jubileum en is voornemens daar nog eens 25 jaar aan toe te voegen. Reden om zich tot de leden van de Geschied kundige Kring te wenden met het verzoek om lid te worden tegen een jaarlijkse bijdrage van 10 euro. Ook de kerngroep kan versterking gebruiken! Belangstellenden kun nen zich wenden tot voorzitter Piet Bruys (tel. 241122) of secretaris Ria Adriaansen (tel. 210515, e-mail mc.adriaansen@home.nl) U kunt ter oriëntering ook de maandelijkse kerngroepvergadering bijwonen. De Waterschans nr. 3-2006 Merkwaardig genoeg zijn de legen den over het ontstaan van Bergen op Zoom uit een Frankisch kasteel of gerechtplaats vrijwel vergeten, terwijl de overlevering betreffende Sint Gertrudis, de gewaande hei lige stichtster, haar verering en de door haar gestichte kapel en de parochiekerk nog steeds sterk leeft. Komt het door het herhaalde ver schijnen en weer uit het zicht ver dwijnen van de Stadsfontein, die voor de Sint-Gertrudisbron werd aangezien? Waarom is dit artikel geschreven? Enige jaren geleden bereikte mij een vraag van het pastorale team van de binnenstadsparochie Bergen op Zoom naar het waarheidsgehalte van '654' als het (legendarische) wij dingsjaar van de eerste parochie kerk. Kon ervoor het jaar 2004 een jubileumfeest aan worden vastge knoopt? Het nodige onderzoek naar een gemotiveerd antwoord in spireerde mij tot het schrijven van een artikel dat nog in dat jaar ver scheen. Dat artikel ging in hoofd zaak over de rol van Thomas de Rouck die Gertrudis in 1633 als geschiedschrijver en in 1645 ook als dichter prees.' In dit artikel wordt een poging gedaan om tot een 'hedendaagse' visie op de Gertrudistraditie te komen. Maar daarvoor was het nodig eerst te speuren naar het ontstaan van de legende zelf en van haar latere aanvullingen. Een en ander werd zo omvangrijk dat het voor de hand lag de resultaten hiervan in een afzonderlijk artikel vast te leg gen. Zó omvangrijk zelfs dat het geheel op verzoek van de redactie van De Waterschans in twee delen gesplitst diende te worden. Het zoeken naar een antwoord op de vraag naar een jaartal is overi gens maar de aanleiding geweest tot het schrijven van deze bijdrage. De oorzaak voor het schrijven lag dieper dan de (bij mij niet aanwe zige) piëteit voor een heilige van zo lang geleden. Iedere stad kent haar legenden over haar ontstaan en over het stichten van de belang rijkste gebouwen, in dit geval van de parochiekerk. Dergelijke overle veringen kunnen een aanknopings punt zijn voor de geschiedschrij ving over een overigens duistere periode. Maar zij kunnen ook mis leiden. zeker als zij verwijzen naar vervalste documenten of naar ver zonnen feiten. Een bekend gezegde wil, dat de ge schiedschrijving mythen moet ont maskeren en bestrijden. Men maakt er zich echter niet populair mee als men dat ook werkelijk doet. Daarom zal een dergelijke bijdrage niet al te gemakkelijk tot standkomen. De tijd schijnt hier voor nu rijp te zijn, vooral doordat de periode voor de geschreven stadsgeschiedenis steeds meer aan dacht trekt als gevolg van de spec taculaire resultaten van opgravin gen in en rond het centrum. Geschetst wordt hoe er bij het wetenschappelijke onderzoek naar deze periode sprake is geweest van een groei van voorzichtige scepsis tot het uiteindelijk afwijzen van de historiciteit van de Gertrudisle- gende. Daarbij komen herhaalde malen geschreven bronnen aan de orde, die op hun beurt tot discus sies hebben geleid. Immers, door het onderzoek naar de echtheid van vorm en inhoud van die stuk ken is ook de overlevering be treffende het verblijf van de heilige in deze streek steeds meer twijfel achtig geworden. Met de legende samenhangende gegevens hadden eveneens mijn aandacht. De ver meende gouw, later graafschap, Strijen neemt daarbij een bijzon dere plaats in en krijgt, samen met de aangrenzende gouwen een af zonderlijke behandeling. Tussen door en aan het einde van het arti kel formuleer ik enige voorzichtige conclusies. Gertrudis van Nijvel Het werkelijke leven van Gertrudis speelde zich af in Nijvel en omge ving. Die streek lag binnen het door de Franken geregeerde lands deel Austrasië, dat in het tegen woordige België, Noord-Frankrijk en misschien een deel van het hui dige Noord-Brabant zou hebben gelegen. De begrenzing viel onge veer samen met de Schelde, de Rijn en de Moezel. Het tegenwoor dige westelijk Noord-Brabant lag aan de rand van dat gebied of er net buiten. In het kort kan het ver haal over Gertrudis als volgt wor den verteld. Haar vader Pepijn de Oudere of van Landen (vermeld 613-662) was hofmeier van de Frankische koning. Zijn uitge strekte landbezit kon hij sterk uit breiden. Sommigen noemen hem zelfs de eerste hertog van Brabant. Zijn dochter Gertrudis, abdis van het klooster te Nijvel, zou in deze streek het geloof hebben verkon digd. De opvatting dat zij hier be zittingen zou hebben gehad is vooral gebaseerd op genoemde ge schreven bronnen, waarin de ver meende bezittingen van de heilige in de regio West-Brabant/Zeeland, 8 7

Periodieken

De Waterschans | 2006 | | pagina 3