'jé Jk#
twee flats van het al genoemde type 'Wilma',
met vlakbij tussen de Sterre- en de Wierlaan een
derde exemplaar (1968-1969). Planmatig gezien
is het Zonneplein het centrum van de buurt.
Volgens het eerste ontwerp zou het aanzienlijk
groter worden, maar in 1971 werd een kleiner
concept aangenomen. Toen was het plein dus
nog niet voltooid, wat overigens ook gold voor
de hele buurt ten zuiden van het ziekenhuis,
aan de oostzijde van de Dokter De Ramlaan.
Het moderne karakter van het woongebied,
gekenmerkt door een afwisseling van hoog- en
laagbouw, was tegen 1970 overigens al duidelijk
zichtbaar. Het ten westen van dit gebied gelegen
sportpark Rozenoord kreeg in deze jaren
eveneens enige uitbreidingen.
de Randweg-Oost die hiervoor al enige malen
genoemd is. Deze ging deel uitmaken van de
autosnelweg A58, die Eindhoven met Vlissingen
moest verbinden. Door de uitbreidingen van
het stratennet veranderde het karakter van
het vroegere kerkdorp in dat van een doorsnee
stadswijk.
Het Fort
De grotendeels voor 1960 gerealiseerde
uitbreiding van deze wijk tussen de
woonkern rond de parochiekerk en de aan de
Nieuw-Borgvliet
Ten noorden van de al voor de oorlog bestaande
Rembrandtstraat was men voor 1960 al
begonnen met een bescheiden uitbreiding
van de kom Nieuw-Borgvliet in de richting van
Rozenoord.20 De gemeenteraad stelde in maart
1960 een uitbreidingsplan voor de wijk vast. In
hoofdzaak vond de realisering daarvan plaats
tussen 1963 en 1967. De aanwezigheid van het
waterwinningsgebied De Mondaf21 en van het
landgoed Klein-Molenbeek benadrukten het
open karakter van de wijk. Klein-Molenbeek
werd in 1969-1970 verkleind door de aanleg van
Antwerpsestraatweg gelegen Oranjebuurt, zal
later voor een deel binnen de grenzen van De
Zeekant vallen. In 1960 werkte men nog aan
de Caspar Fagellaan en de Augustalaan, waar
evenals elders in de buitenwijken etagewoningen
verrezen.
De Zeekant
Vervolgens zal een uitbreiding gerealiseerd
worden tussen de Borgvlietsedreef en het
toenmalige strand van de Oosterschelde.
Het door oudere Bergenaren met weemoed
herdachte Scheldestrand moet daarbij
geleidelijk aan plaats maken voor de
verstedelijking.
Een nieuwe parochiekerk, toegewijd aan Sint
Gertrudis (toen gemoedelijk 'Geertrui' genoemd)
was al gepland op een terrein aan wat later een
deel van de Paulus Buyslaan is geworden. Er
kwam hier overigens geen Geertrui- maar (even
verderop, meer oostelijk) een Pauluskerk. Dat
was niet meer dan een semipermanent gebouw,
in 1959 geleverd door een meubelfabriek. De
ontkerkelijking sloeg echter toe zodat het
bedehuis al in februari 1970 zijn functie verloor.22
In wezen nog onaangetast bleef Oud-Borgvliet,
een verkommerd pleintje dat het restant
vormde uit een ver verleden waarin het de
kern had gevormd van het gelijknamige dorp.
Rondom kwamen in snel tempo de straten van
de zogenaamde 'Rivierenbuurt' tot stand. Het
geheel werd in het westen afgebakend door de
Scheldelaan.23
Plein 13
Pro memorie wordt hier het plan Plein 13
genoemd. Dit vroegere militaire oefenterrein
ontleende zijn naam aan het wachthuis 'Post
13' bij de opgeheven spoorwegovergang naar
de Balsebaan. Het terrein werd in 1952 door het
gemeentebestuur van de Staat der Nederlanden
gekocht. Een uitbreidingsplan (met een Romeins
cijfer Piein XIII genoemd) voorzag oorspronkelijk
in woningbouw, maar in 1961 was daarvan
weinig of niets gerealiseerd. De bestemming
veranderde ondertussen in 'gebouwen met een
kantoorfunctie'. Ook hiervan kwam in de jaren
zestig niet veel tot stand, afgezien dan van de
aanleg van straten. Aan de randen verrezen
enige nutsgebouwen. Allereerst een nieuw
postkantoor, geopend in 1966. Vervolgens aan
de Louis Porquinlaan een gezondheidscentrum
(1965). Tenslotte aan de overgebleven open
ruimte, die de naam Plein 13 bleef dragen, een
ziekenfondskantoor (1967).
Plan Moerstraatsebaan (later Meilust-Zuid)
Ten opzichte van de oude stad ligt dit
woongebied wat apart. In eerste opzet reikt
het uitbreidingsplan niet verder dan het terrein
tussen de Noordzijde Zoom, de Zandstraat en
de Moerstraatsebaan, die dan nog vanaf de
Bredasestraat naar de Zandstraat kronkelt en
verder naar het naamgevende dorp leidt. Later
is de buurt bij het woongebied Meilust-Zuid
ingedeeld. Historisch gezien kan dit een wat
ongelukkige naam worden genoemd, want het
plangebied Moerstraatsebaan heeft weinig te
maken met het landgoed Meilust dat tot 1962
onder de gemeente Halsteren blijft behoren.
De bijbehorende villa is dertig jaar nadien
afgebroken.
Het deel van deze buurt ten zuiden van de
Sweelinckstraat werd in hoofdzaak nog voor
1965 gebouwd en bewoond. De bebouwing
van het terrein ten noorden daarvan ontstond
daarna, tot ongeveer 1970. Alle straatnamen
zijn hier aan de meesters van muziek en
zang gewijd: vandaar in de populaire naam
'Muziekbuurt'. Een complex van zeven blokken
Foto van de zogenaamde Wilmaflats, woningen in hoogbouw aan en nabij de Heiningen in het uitbreidingspian Gageldonk-Oost, met
op de voorgrond aan de Lievenshovetaan [voorgrond! woningen in laagbouw: circa 1970. Fotograaf Dick de Boer. Collectie MHC.
Foto van in continubouw gerealiseerde etagewoningen aan de
oostzijde van de Guido Gezellelaan, in het uitbreidingsplan De
Warande 1966. Fotograaf Cor Meerbach. Collectie MHC.
De Waterschans 4 - 2008
44
Luchtfoto van de flats, gerealiseerd in continubouw in het
uitbreidingsplan Moerstraatsebaan lthans Meilust-Zuidl.
Linksonder de O. Elsemanschool, oktober 1963.
Aero Camera Rotterdam. Collectie MHC.
45
40 jaar 1968 - 2008
