vergoeding kregen voor het verrichte werk. De voorwaarde dat er volgens tekening gebouwd moest worden en dat een ontwerp voorafgaand aan de start van de Vastenavond ingediend moest worden, bleef echter wel in het reglement van de Commissie Optocht staan. De ontwerpen van Ad van Bers, een meester decorateur, waren een goed voorbeeld van deze hoge kwaliteit. De laatste jaren is de bouwtekening vervangen door een tekening van de wagen. Rick Lelieveld diende een aantal jaren een pracht tekening van de wagen in. Tegenwoordig zijn ontwerpers vrij in het aanleveren van een tekening. Zij mogen ook zelf bepalen of deze meedingt naar de hoogste ontwerpers prijs! [EE] In 1965 bedacht Jan Sanders van Stichting Etcetera, dat er een wisselprijs moet komen voor de winnaar van het beste ontwerp. Gedacht werd aan een Gouden Beer of Gouden Kalf, maar het werd uiteindelijk een oscar, de 'Mie d'n Oskar', een imitatie bronzen vrou wenbeeldje op een voetstuk, dat door Joop Mijsbergen werd beschilderd en van vasten avondattributen werd voorzien. In 1966 werd de Mie d'n Oskar voor het eerst uitgereikt aan Fons Gieles met een ontwerp voor 't Gaspitje': 'Zal Nie meer Stinken Fortaan.' 'Vastenavend verovert de wereld' De belangstelling voor de Bergse optocht kende in de jaren zestig geen grenzen. De mars op mars naar Mars', 'Chinese hitparade', 'Europa's eerst getemde', 'Van de Nijl tot aan de dweil', 'Vastenavend verovert de wereld'. Ook het gevoel voor show werd meer bena drukt. Zeker met de komst van polyester werd het mogelijk de vormgeving steeds perfecter maar ook groter te maken. Bijkomende zorg was wel het kostenaspect. Om die reden kozen bouwclubs er voor om onder contract ofwel voor een vast startbedrag, mee te rijden. Ook hergebruik werd favoriet. Bouwclub 'de Kwikkers' bouwde met oude onderdelen een wagen die vervolgens helemaal zilver werd gespoten, een nouveauté, die een eerste prijs opleverde, terwijl er geen ontwerper aan te pas was gekomen! 'Zo d'ouwe zonge, zo piepe de jonge' Twee keer, in 1965 en 1970, schreef de Stichting Vastenavond een prijsvraag voor jonge ontwerpers uit, speciaal opgezet voor scholen van het voortgezet onderwijs. Op deze manier trachtte de Commissie Optocht ontwerpen te vergaren en ze door te geven aan bouwgroepen die hier om verlegen zaten. Uiteindelijk leverde deze prijsvraag tekeningen op van onder andere Walther Flagenaars ('Broodje Leut') en Charles Brooijmans ['Ook het fruit met carnaval de kist uit'). Inmiddels was ook Niko de Wit ingeburgerd als ontwerper van vastenavondwagens. Zijn ontwerp voor 'de Krabbekwekers' uit 1973 "Ier kunde aanschouwe oe wij 'n wagetje bouwe', is wagens reden toen zelfs mee in internatio nale stoeten. In deze periode verdwenen dan ook de typisch Bergse onderwerpen uit het repertoire. Ontwerpers kregen de opdracht andere schetsen te maken, zodat de wagens ook elders, buiten de vastenavond om, gebruikt konden worden. "Op de troon kan zowel de Prins als Sinterklaas zitten!"5 De ontwerpen werden derhalve universeler: 'De leut mè d'n Afb. 7a. De ideale contour, een naar achteren oplopende lijn. 'De goochelaar van de leut', Johan van de Broek, 1962. Gemengde techniek. Afb. 8. 'D'outwurreme steke de kop op', een ontwerp van Ad van Bers, dat precies volgens tekening is uitgevoerd. Gemengde techniek. Afb. 7b. In de stijl van Louis Weijts: 'Et t'ok weer op oe eupe', Johan van de Broek, 1960. Gemengde techniek. De Waterschans 4 - 2010 148 Afb. 9. Het ontwerp waarmee Fons Gieles in 1966 als eerste de Mie d'n Oskar won. Aquarel. 149 De Waterschans 4 - 2010

Periodieken

De Waterschans | 2010 | | pagina 15