De Esperanto-vereniging en het Esperanto-monument in Bt'/'o iav ch J m: Deel 1: het ontstaan en de geschiedenis van de Bergse Esperanto-vereniging XC Drs. Johanna Jacobs In de groenstrook die Bolwerk-Noord van Bolwerk-Zuid scheidt en waarlangs aan de kop de Korneel Slootmanslaan loopt, staat een markant monument, het zogeheten Esperanto- monument. Uit het navolgende zal blijken dat dit monument op zich een opmerkelijke ontstaans- en bestaansgeschiedenis kent, maar tevens een tastbare herinnering is aan een Bergse afdeling van de wereldwijde Esperanto-vereniging. Het Esperanto: een internationale taal1 In 1887 verschijnt een leerboek in brochurevorm met de titel 'Internationale Taal, Voorwoord en Volledig Leerboek, door Dr. Esperanto'. Dr. Esperanto is de schuilnaam van de Joodse oogarts Lodewijk Lazarus Zamenhof (1859- 1917). Van jongs af aan wordt Zamenhof in zijn geboorteland Polen geconfronteerd met een uiteenlopende, verdeelde bevolking bestaande uit Joden, Polen, Russen, Duitsers en Litouwers, elk met een eigen taal. Hoewel verschillen tussen volkeren niet op te lossen zijn met een en dezelfde taal, meent Zamenhof dat dit toch een goede eerste aanzet zou zijn. Op het gymnasium leert hij Grieks en Latijn en hij heeft dan het idee dat één van deze klassieke talen de rol van internationale taal zou kunnen vervullen. Snel blijkt echter dat de grammatica voor algemeen gebruik te ingewikkeld is. Bij de studie van het Engels valt hem de eenvoud van de grammatica op, zeker in vergelijking met het Latijn en het Grieks. De grote verschei denheid aan grammaticale vormen in de laatst genoemde talen is het gevolg van historische toevalligheden, maar deze zijn niet noodzakelijk voor het functioneren van een taal. Zamenhof begint vervolgens vormen die gemist kunnen worden te elimineren en houdt een grammatica over die slechts enkele pagina's beslaat. De woorden van de nieuwe taal worden hoofdza kelijk ontleend aan de Germaanse en Romaanse Twee leerboeken van het Esperanto. woordenschat aangezien die talen de grootste HOE khhst te De Waterschans 2 - 2012 60 rol spelen in het wereldverkeer. 'Wel plaatste hij de woorden in een door hem ontwikkeld systeem om een maximum aan regelma tigheid te verzekeren. Voor een internationale taal achtte hij regelmatigheid van het hoogste belang.'2 Hij maakt gebruik van woorden die al internationaal bekend zijn en uit deze basis woorden kunnen op een redelijk systematische manier nieuwe begrippen gevormd worden. Het aantal voorvoegels wordt teruggebracht tot tien en de achtervoegsels tot 30. Door dit systeem van woordvorming wordt het leren van woorden tot een minimum teruggebracht. Ook de vervoeging van werkwoorden en de uitspraak worden r»" gestandaardiseerd. In 1878 heeft Zamenhof zijn taal in grote lijnen ontworpen; daarna begint een fase van experimenteren. Hij gaat erin schrijven en ermee vertalen. In 1887 verschijnt dan de hierboven genoemde publicatie. Dit eerste leerboek bevat een samenvattende gram matica met zestien basisregels, 900 stam woorden en enkele vertalingen. Op het eerste inter nationale congres in Boulogne-sur-Mer (Frankrijk, 1905), waar bijna 700 mensen uit twintig landen aanwezig zijn, wordt het 'Fundamento de Esperanto' (het 'Taaifundament van het Esperanto') aanvaard. De stamwoorden zijn in dit 'Fundamento' met zo'n 1700 woorden uitge breid tot ongeveer 2600. Esperanto bestaat nog steeds en het streven van de esperantisten is 'Het overbruggen van taal verschillen in internationale betrekkingen met behoud van taalverscheidenheid: het wordt een steeds belangrijker onderwerp voor onze politici, en de voortdurende discussie erover zal moeten resulteren in bepaalde maatregelen - maatregelen die niet mogen leiden tot taaidis criminatie. Het Esperanto biedt hier een unieke oplossing.'3 De Bergse Esperanto-vereniging Over het ontstaan en de geschiedenis van de Rooms Katholieke Esperanto-vereniging in Bergen op Zoom zijn weinig gegevens bewaard gebleven. In Het Markiezenhof Historisch Centrum te Bergen op Zoom (hierna: het MHC) berust geen archief van de vereniging. De belangrijkste bron van informatie is een door Jan Dercks in 1939 en 1941 geschreven verslaglegging.4 Telwoorden (Numeraloj). Twee bladzijden uit een leerboek van het Esperanto. Johannes Franciscus Clemens Marie IJan1 Dercks [Bergen op Zoom 21 september 1912 - Tilburg 6 mei 19761. Foto ter beschikking gesteld door Gerda Dercks. -71 «r\ -- - V 61 De Waterschans 2 - 2012 maar de woordstammen, naar alphabeti- sche volgorde gerangschikt. Achter eiken stam vindt men de woorden, die hiervan afgeleid zijn, door gebruik te maken van de verschillende voor- en achtervoegsels. AUe stammen, die voorkomen in het ,,r undamento" van Dr. Zamenhof en in de drie „Aldonoj", zijn hier opgenomen. Dit zijn dus de „officieele" stammen. v erder zijn nog vele stammen opgenomen en met gemerkt, die gevonden worden TLTTL Van, Zamenhof, Bein, Privat, irC w i en veJe andere f?°ede schrijvers in het Esperanto. De gebruikte afkortingen, alswijeb. wijsbegeerte, zeew. zeewezen, enz. enz behoeven geen nadere verklaring. Bij de namen van landen, die afgeleid zijn van de namen der bewoners dier landen (b.v Rus-land land van de Russen, enz.), heb ik gemeend, mij aan het Fundamento te moeten houden en aen uitgang ujo te moeten gebruiken en met ie, zooals door velen geprefe reerd wordt. *k ho.°P er in geslaagd te zijn een boekje samen te stellen, dat ons niet dikwijls in den steek zal laten bij het lezen van werken in Esperanto, of bij het vertalen Jnh fW67 n cUe eenvoudige taal, die, nation«i« PTn i t sP°edig overal als inter- nationale hulptaal onderwezen en £e- iruikt zal worden. T C. L. DE VEER. O os ter beek, December 1926. 2 3 4 5 Hoofdtelwoorden fundamental of kardinalaj) unu 6 ses 11 dek unu du 7 sep 12 dek du tri 8 okw 13 dek tri kvar 9 nau 20 dudek kvin 10 dek 21 dudek-unu 30 tridek 80 okdek 40 kvardek 90 naudek 50 kvin dek 100 cent 60 sesdek 101 cent-unu 70 sepdek 200 ducent Van de hoofdtelwoorden vormt I door achtervoeging van a: bijvoegelijke rangtelw. (adjektivaj ordaj numeraloj). Ie unua; 2e dua; 118e cent- dek-oka; enz. -e: bijwoordelijke rangtelw. ordaj numeraloj). 1°, ten eerste, eerstens unne4'. ten vierde kvareenz.

Periodieken

De Waterschans | 2012 | | pagina 11