De Esperanto-vereniging en het (2) Esperanto-monument in Drs. Johanna Jacobs De oprichting van een Commissie Beeldeninspectie van de gemeente Bergen op Zoom27 In januari 1996 komen Kees Booij, project leider monumentenzorg, Cees Vanwesenbeeck, gemeentearchivaris, Jan van Loon, hoofdamb tenaar Welzijn en Cultuur, en de schrijver van dit artikel, conservator cultuurhistorie van Het Markiezenhof, bijeen om te spreken over het beheer en het behoud van de beelden en monumenten in de openbare ruimte. Tot die tijd aanvaardt de gemeente kunstwerken van parti culieren, instanties of stichtingen, maar vindt er geen centraal beheer en onderhoud plaats. De kunstwerken worden te hooi en te gras onder houden door verschillende diensten binnen de gemeente maar een regelmatige inspectie of een onderliggend beleidsplan ontbreken. Inzet van het gesprek in januari 1996 is te komen tot een Commissie Beeldeninspectie die jaarlijks het beeldenbestand in de gemeente inspecteert en een rapport met een prioriteitenlijst voor onderhoud opstelt. Het duurt echter tot januari 1998 eer de deel budgetten tot één budget ten behoeve van de Commissie Beeldeninspectie zijn samenge voegd en deze een officiële status krijgt. Op 16 februari 1998 wordt de eerste beeldeninspectie uitgevoerd en is het Esperanto-monument meteen onderwerp van zorg. In het inspec tierapport wordt gesteld: 'Dit monument ziet er momenteel bijzonder onaantrekkelijk uit door zware verminkingen.' waarna een korte historische schets van het monument wordt gegeven. Het advies luidt: 'In de huidige, verminkte staat vormt het onderhoud van het beeld geen probleem. Toch zou het monument De Waterschans 3 - 2012 94 waaraan zoveel historie is verbonden, in de originele staat teruggebracht dienen te worden, met name door het aantrekken van een mozaïekrestaurator.' Naast het Esperanto-monument zijn ook de 'Gedenknaald' van Abraham Frans Gips uit 1889 in het Anton van Duinkerkenpark, de 'Heilige Martelaren van Gorcum' van Bart Weiten uit 1962 bij de Heilig Hartkerk aan het Piusplein, en in mindere mate 'Mojo No. 6' van Adam Colton uit 1992 in het Anton van Duinkerkenpark, zorgenkindjes. Door de commissie wordt een rapport uitgebracht over de deplorabele toestand van met name de eerste drie kunst werken. Voor de restauratie van deze drie kunstwerken worden offertes aangevraagd, terwijl de kosten voor het Esperanto-monument voorlopig worden geschat. Het jaarlijkse budget van de Commissie Beeldeninspectie bedraagt f 12.500,-, ruim onvoldoende voor de noodza kelijk geachte f 85.500,- voor de restauraties. De kosten van f 30.000,- voor de Gedenknaald kunnen ten laste gebracht worden van de budgetten van 1997, 1998 en deels 1999. Zo resteert een bedrag van f 55.500,- voor de overige drie kunstwerken waarvan f 4-0.000,- bestemd zijn voor het Esperanto-monument. De Commissie Beeldeninspectie wendt zich op 16 oktober 1998 per brief tot de vereniging 'Esperanto Nederland' met het verzoek de restauratie financieel te ondersteunen. Op 22 januari 1999 brengen de heer en mevrouw Jansen van Esperanto Nederland een bezoek aan Bergen op Zoom en bekijken samen met Kees Booij en Johanna Jacobs het Esperanto- monument. De opties voor restauratie worden uitvoerig doorgesproken. Op 20 februari 1999 ontvangt de Commissie Beeldeninspectie een uitvoerige brief van mevrouw A.J. Bakker-Ten Hagen, voorzitter van Esperanto Nederland, waarin zij onder meer stelt: 'Het doet ons bestuur veel plezier dat uw commissie met haar plannen een uniek monument op een zo mooie plek in uw stad in oude luister wil herstellen, en daardoor het werk van een telg uit de terrazzowerkersfamilie Santuz blijvende eer wil bewijzen. Het verheugt ons natuurlijk in het bijzonder dat u hiermee de pioniers van de Esperanto-gemeenschap in Bergen op Zoom blijvend wilt gedenken en het zo mogelijk maakt dat hun geschiedenis wordt doorverteld. De oude idealen van verbroedering en van een wereldgemeenschap die op wederzijds respect is gebaseerd, moeten wellicht wat anders verwoord worden dan in de tijd dat uw monument onthuld werd, maar ze zijn als zodanig nog even actueel als vroeger. In het licht van deze actualiteit spreek ik mijn grote waardering uit voor uw initiatief tot restau ratie. Uit naam van de vereniging ESPERANTO NEDERLAND bied ik u het bedrag van f 10.000 Het basement van het Esperanto-monument in Bergen op Zoom, 1999 [Foto: Alfred van Wilgenburg]. (tienduizend gulden] aan als bijdrage in de restauratiekosten.' Op 25 maart 1999 wordt door de gemeenteraad de aanvraag van de Commissie Beeldeninspectie voor het 'krediet voor inhaalslag achterstallig onderhoud van beelden/monumenten' a raison van 55.500,- toegekend. De restauratie van het Esperanto-monument vereist vanwege de gebruikte materialen een specifieke aanpak en besloten wordt om een apart restauratietraject te starten dat door Kees Booij en Johanna Jacobs intensief begeleid zal worden. 1999: De aanloop naar de restauratie van het Esperanto-monument Omdat in het MHC tekeningen van met name de voorstelling van de wereldbol alsook een materiaalbeschrijving van het totale monument ontbreken, wordt door de Commissie Beeldeninspectie op 10 augustus 1999 een brief geschreven naar de nog in leven zijnde Mario Santuz. Santuz, die in Poffabro (Italië) woont, heeft als zestienjarige in 1933 het monument ontworpen en vervaardigd. Mario Santuz beantwoordt de brief op 30 augustus 1999 en merkt op dat een nieuwe globe vervaardigd kan worden in de mozaïek- school te Spilimbergo in Italië. Vervolgens schrijft hij 'De globe vervaardigd destijds in Venetië was bekleed met glasmozaïek voor stellende de vijf continenten elk in toepas selijke kleuren in Esperanto-taal. 1 Eüropo - wit 2 Ameriko - rood 3 Afriko - zwart 4- Aüstralio - bruin 5 Azio - geel N.B. aanduiding als werelddeel in groene letters alleen voor 'Eüropo' De wereldzeeën 'lichtblauw'. De tekst rondom de globe is als volgt in bruin letters (9 x 1 c/m) 'Esperanto' Mondlingvo' [Wereldtaal] beiden pentagonsterren in groen glas mozaïek. Diameter afgewerkte globe 65 c/m (mag iets groter) oogt beter! Verdeling met 18 meridianen (bruin mozaïek) en 8 parallelen'. Tenslotte vermeldt Santuz nog de tekstplaten; deze zijn van 'marbrite' glas en destijds besteld bij de firma Pieter Schoen in Schiedam. Inmiddels heeft de Commissie Beeldeninspectie een rapport over de toestand van het monument laten opstellen door Van den Bergh Bouw in Bergen op Zoom. Dit rapport, voorzien van vier tekeningen, wordt op 1 juli 1999 uitgebracht. 'De Eerste Conclusie.' luidt dat het monument 95 De Waterschans 3 - 2012 Bern ien (hés L

Periodieken

De Waterschans | 2012 | | pagina 10