komen. Slootmans is nauw betrokken bij de
organisatie. Dit evenement brengt feitelijk drie
karaktertrekken van hem samen, namelijk zijn
liefde voor organiseren, zijn diepe godsdien
stige overtuiging en zijn passie voor historie en
volkskunde (afb. 9).
Dan is er nog dat andere grote evenement: de
Vastenavend. Al in 1945 ontstaan plannen om
dit volksgebruik, uiteraard verboden tijdens
de Tweede Wereldoorlog, nieuw leven in te
blazen. Het idee stuit op grote weerstand bij de
kerkelijke en gemeentelijke autoriteiten. Een
voorbeeld ter illustratie. Vanaf februari 1945
houdt Slootmans bij gebrek aan kranten een
wekelijks radiopraatje namens het Comité van
Maatschappelijke Wederopbouw. Daarin komen
zeer uiteenlopende onderwerpen aan bod zoals
het militair gezag, de samenwerking met de
koloniën en de omgang met NSB-kinderen.
Aan die wekelijkse toespraak wordt door de
PTT een eind gemaakt wegens 'opruiende en
staatsgevaarlijke teksten' als hij op 3 februari
1946 de oprichting van de Stichting Vastenavend
ter sprake brengt.
Ondanks de aanvankelijke tegenstand zetten
de initiatiefnemers toch door. In de gesprekken
met het gemeentelijk en geestelijk gezag
speelt Slootmans vanwege zijn functie en
zijn persoonlijke relaties een centrale rol.
Uiteindelijk wordt toestemming gegeven, mits
het plan wordt onderschreven door geres
pecteerde burgers uit alle geledingen van de
maatschappij die hun naam aan het feest
verbinden. Er komt een ondertekend manifest
en op 2 maart 1946 wordt Prins Nilles I op
het bordes welkom geheten door de burge
meester. Voor Slootmans is het vanzelf
sprekend dat Cees Becht de eerste prins zou
worden. Op zijn verzoek was Becht tijdens de
Markiezaatsfeesten tot ieders tevredenheid
schout van Oud-Bergen geweest. Becht zou
dus ook de rol als eerste naoorlogse prins
met verve kunnen spelen. Vrijwel tot aan zijn
pensionering is 'de Sloot' actief gebleven bij
de Stichting. Hij is betrokken bij het ontwerp
van de Blauwe Schuit (samen met Jan van
der Kreek). Hij is jarenlang voorzitter van de
Commissie Optocht en van de jury en mede
op zijn initiatief komt de Vastenavendkrant tot
stand. Dit jaar wordt het 66-jarig jubileum van
de krant gevierd. Slootmans is er zestien jaar
hoofdredacteur van. Als 'Stadskrabbelaar'
5HCHTIN<
VASTENAVOND
KRlvLI D
(aWNiH-AUXJÏMAN
levert hij met enige regelmaat een eigen
bijdrage, ook als hij de Stichting al heeft
verlaten. Voor zijn verdiensten voor de Stichting
Vastenavend ontvangt Slootmans in 1963 de
Gouden Krab en in 1964 wordt hij door toen
malig voorzitter Wim de Haas benoemd tot
erelid (afb. 10). Slootmans is overigens geen
uitgesproken Bourgondiër die volop deelneemt
aan het feestgedruis. Onder het genot van een
goed glas rode wijn kan hij echter wel genieten
van andere feestgangers.
Maria Ommegang en Stichting Vastenavend
waren kennelijk nog niet genoeg voor de
actieve Slootmans, want er was meer, veel
meer. In het Bergse waren er bestuurslidmaat
schappen van Jacob Obrecht, de gemeente
lijke tentoonstellingscommissie en de Bergse
Operette Vereniging, van de openbare biblio
theek Erasmus en de Stichting Kermissen en
Processies, van de Stichting Vrienden van het
Markiezenhof en de Sint Adelbertusvereniging.
Ook was hij oprichter en bestuurslid van de
UTS (later MTS) Antonie Kelderman. Regionaal
en landelijk was hij bovendien bestuurslid
Afb. 10: Oorkonde behorend bij het erelidmaatschap van de
Stichting Vastenavend (1964). Fotocollectie Markiezenhof
Historisch Centrum Bergen op Zoom
29
De Waterschans 1 - 2014
