Lijke molens draaien echter langzaam. In de
twee daaropvolgende jaren zijn er contacten
en gesprekken met diverse afdelingen van
de ministeries van Defensie en OK&W, maar
verzanden de pogingen steeds opnieuw. Op
de achtergrond blijft SLootmans actief om het
besluitvormingsproces op gang te houden. Dat
het hem aLLemaaL niet sneL genoeg gaat, moge
blijken uit de volgende zinsnede uit een brief
van 13 maart 1957, gericht aan voornoemde
Hotke: "Tot mijn verbazing heeft het gemeen
tebestuur nu verder nog niets gedaan. Maar
een duw daartoe zaL gauw worden gegeven".9
Wat hij daarmee bedoelde wordt duidelijk uit
een tweede brief aan Hotke op 23 maart: "Een
der raadsleden is geïnstrueerd om in de
gemeenteraad van 29 maart - IvK] daar eens
wat over te zeggen". "Mogelijk zou van de zijde
van uw departement dank gezegd kunnen
worden voor de goede voornemens inzake
het Markiezenhof en tegelijk een beleefde
aansporing gegeven om deze kwestie zo vlot
mogelijk te doen aflopen".10 De daadwerkelijk
ontruiming van het Markiezenhof zou uitein
delijk een jaar in beslag nemen, van oktober
1957 tot september 1958. De officiële over
dracht vindt plaats op 15 november 1957 in het
bijzijn van Mr. F.J. Kranenborg, staatssecretaris
van Oorlog. SLootmans blijft nauw betrokken
bij de restauratie van het gebouw, die in 1963
aanvangt. Uiteraard is SLootmans van de partij
aLs op 27 mei 1987 Het Markiezenhof door
Koningin Beatrix wordt geopend (afb. 12). Na
jaren vechten is het Markiezenhof zijn kind
geworden en dat kind Laat hem niet meer
Los. SLootmans bezoekt aLLe grote bouwver-
gaderingen en van het begin tot het einde,
dus van 1963 tot en met 1982, bLijft hij voor
dit onderwerp adviseur van de gemeente. Uit
deze periode stamt ook de hechte vriendschap
met Kees en Tonnie Booij. ALs jong technisch
tekenaar wordt Bredanaar Kees Booij in 1960
aangesteLd om technische opmetingen aan het
compLex te verrichten. AL sneL ontmoeten beide
steLLen eLkaar iedere zondagavond ten huize
van de famiLie SLootmans aan het BoLwerk. De
Leergierige Kees put zo wekeLijks uit de onge
breideLde kennis van SLootmans, die zich op
zijn beurt zo op de hoogte houdt van eLk detaiL
van de restauratie. In 1979 schenkt KorneeL
SLootmans de deurnaaLd, een afbeeLding
van de evangeList Johannes (patroonheiLige
van Jan van GLymes), gesneden door Gerrit
Kemperman, aan het Markiezenhof. Tot op de
dag van vandaag siert die naaLd de grote poort
(afb. 13) en herinnert ons aan de diepe verbon
denheid van SLootmans met het Markiezenhof,
zijn zo dierbare kind. ALs SLootmans Later op
deze periode terugkijkt, zegt hij daar zeLf het
voLgende over: "Ik heb geen beLangsteLLing
voor pruLzaken. Wat zou ik ijveren voor kLei
nigheden zoLang bijv. de grote monumenten,
net name het "Markiezenhof" niet vrij was en
gerestaureerd. Ondanks de tegenwerking van
mensen die beter moesten weten kreeg Bergen
op Zoom dit gebouw in 1957 weer terug. Dat
ik daartoe het meest mocht bijdragen, vind ik
naast het hersteL van het archief een van mijn
aardigste beLevenissen".11
Afb. 15: Slootmans op 32-jarige leeftijd (1932). Hij zou een
belangrijke bijdrage leven aan cultuur-historisch Bergen op
Zoom. Uit: Fotocollectie Markiezenhof Historisch Centrum
Bergen op Zoom.
De Waterschans 1 - 2014
32
