der snel onbruikbaar is. De commandant in de
koepel moet in zo'n geval zijn hoofd en bovenli
chaam naar buiten steken en middels de inter
com de chauffeur instructies geven.
No. 3 Squadron onder leiding van majoor Le
wis trok vanuit Moerstraten met acht tanks het
Halsters Laag in. Men verdeelde zich in twee
groepen (drie tanks onder bevel van luitenant
Finlayson en vier tanks onder bevel van luitenant
McKergon). De majoor volgde in zijn eigen tank.
De gemotoriseerde infanterie van B-compagnie
Lake Superior Regiment vergezelde de tanks. Bij
elke afzonderlijke groep raakte zoals verwacht
een tank vast in de dikke blubber. Met vereende
krachten wist men de voertuigen uit de modder
los te trekken, waarna de tocht werd vervolgd.
Onderweg schoten de tanks vele boerderijen
langs de route in brand. Er waren geen Duitsers
te bekennen en het vermoeden bestaat dat de
vrijwel blinde tankbemanningen uit voorzorg elk
gebouw onder vuur namen.
De modder maakte het onmogelijk door het
land te rijden en de zware tanks konden alleen
de verharde wegen volgen. Hierdoor werden de
aanvallers gedwongen een meer zuidelijke route
te volgen dan beoogd. De eerste tanks kwamen
uit aan het Bergsewater waar heden ten dage de
Dassenplas ligt. De infanteristen van het Lake
Superior Regiment hadden problemen bij het in
graven. Het grondwater zat een paar centimeter
onder het maaiveld. Een oncomfortabele koude
en natte nacht was het gevolg.
Terwijl No. 3 Squadron het vuur opende in de
richting van Oudemolen en de Handwijzer (het
kruispunt van de weg naar Lepelstraat en de
doorgaande weg van Steenbergen naar Bergen
op Zoom), kon de rest van het regiment de voor
uit gereden tanks achterop komen. De route
werd gemarkeerd door de brandende boerde
rijen. Tijdens deze tocht raakte de voorste tank
van No. 2 Squadron muurvast in een bocht in
de weg. De commandant van No. 2 Squadron,
majoor Baylay, maakte een verkenning te voet,
maar vond geen redelijke manier om uit het slijk
weg te komen.
De regimentscommandant kolonel Smith be
moeide zich ermee en beval het complete re
giment (behalve No. 3 Squadron die al aan het
Bergsewater stond) dan maar dwars door de
velden richting het Bergsewater te trekken. Zo
als verwacht raakten meerdere tanks vast in de
modder. De mannen van de pantserbergingstank
hadden het druk die nacht om de vastgelopen
tanks los te trekken. In ieder geval lukte het vroeg
in de ochtend om te hergroeperen met No. 3
Afb. 8. Soldaten van No. 1 Squadron Governor General's Foot
Guards ergens bij Steenbergen op 6 november 1944 (Foto: CAL
MIKAN 3405744).
Afb. 9. Stafvergadering van de Governor General's Foot Guards
onder leiding van luitenant-kolonel Smith op 6 november 1944.
Van links naar rechts; majoor G.T. Baylay, luitenant-kolonel
E.M. Smith, majoors M.M. Morell, J.K. Hjalmarson, kapitein
G.M. Alexander en majoor G.C. Lewis (Foto: CAL MIKAN 3199723).
117
De Waterschans 3 - 2014
