afgeblazen omdat het bruggenhoofd te klein
was en men te zichtbaar was als gevolg van het
maanlicht. Op 2 november in het begin van de
middag werd de witte vlag gehesen. De verdedi
ging van SchLeeweiG en zijn mannen dwong res
pect af bij het Duitse opperbevel. Zijn gevechts
prestaties werden vermeld op de radio en hij
werd onderscheiden met het Deutsches Kreuz in
Gold. Hiermee was hij de hoogste gedecoreerde
marineofficier in de strijd om de verdediging van
de WesterscheLde.
Eberding had zich met de restanten van zijn
hoofdmacht achter het afwateringskanaal ver
schanst. Op 1 november zagen de Canadezen
kans het kanaal bij Retranchement over te ste
ken. Er was van een gecoördineerde verdediging
geen enkele sprake meer; wat restte was de
weerstand vanuit individuele steunpunten. Eind
oktober waren er door de Duitsers nog plannen
gemaakt om de resten van het garnizoen vanaf
een geïmproviseerde ankerplaats Langs het
strand in Knokke in te schepen. In het betref
fende bericht werd Letterlijk verwezen naar de
situatie in 1940 in Duinkerken. In deze pLannen
werd totaaL voorbij gegaan aan het feit dat er op
dat moment geen Duitse schepen meer Lagen in
VLissingen. Ook werd geen rekening gehouden
met de superieure Britse Luchtmacht tijdens de
acht uur durende kwetsbare vaartochten. Ook
de pLannen om de troepen te bevoorraden via
het strand van Knokke waren weinig reaListisch.
Eberding Liet in de avond van 31 oktober weten
dat bevoorrading niet meer nodig was omdat
het front in eLkaar was gestort. Er stonden
vLiegtuigen kLaar om voorraden af te werpen in
het overgebLeven deeL van de vesting. Dit werd
eveneens gecanceLd waarop ze naar het beLe
gerde Duinkerken vLogen om hun voorraden te
droppen. Op 2 november bereikten de Canade
zen Knokke waar Eberding in krijgsgevangen
schap ging. Hiermee was de Canadese operatie
Switchback voLbracht. Het krijgsdagboek van de
3e Canadese Infanteriedivisie meLdt: "Operation
Switchback completed", iemand schreef daar
achter"Thank God"
Conclusie
Eberding werd naar het hoofdkwartier van de
3e Canadese Infanteriedivisie gebracht waar hij
zijn tegenspeLer generaaL-majoor Dan Sprey
ontmoeten. De twee krijgsheren hebben eLkaar
gesproken over de voorbije strijd. Daarbij Lieten
780 geaLLieerde miLitairen, 830 Duitse soLdaten
en rond de 730 burgers het Leven. In deze aan
taLLen zijn de doden van het bombardement op
Breskens van 11 september 1944 niet opgeno
men. Tijdens het gesprek kwam ook de enorme
materiëLe schade aan de orde. Eberding gaf toe
dat het geaLLieerde Luchtoverwicht een negatief
effect had op het moreeL van zijn troepen. De
voortdurende LuchtaanvaLLen bemoeiLijkten over
dag zijn troepenverpLaatsingen. Ook de inzet van
zijn artiLLerie kon hierdoor niet aLtijd optimaaL
uitgevoerd worden. Tevens werd de bevoor
rading voortdurend gestoord. Ook erkende hij
dat zijn troepen aanzienLijke verLiezen hadden
geLeden door de LuchtaanvaLLen, maar hij steLde
zijn vraagtekens bij de onnodige verwoesting van
zoveeL dorpen en boerderijen. Door de jarenLan
ge oorLog waren de Canadese eenheden onder
bezet geraakt. Men koos ervoor doeLen vanuit de
Lucht uit te schakeLen voordat de grondtroepen
er op af werden gestuurd. Een handeLswijze
die een heL voor de bevoLking in de operatio
neLe gebieden betekende. Zo sneuveLden bij
LuchtaanvaLLen op SLuis en Oostburg in totaaL 87
inwoners. Dit was een bombardement dat aLLeen
tot doeL had de vitaLe infrastructuur te vernieti
gen om de Duitse bevoorrading en verpLaatsing
te bemoeiLijken. Vaak wordt de geografische
gesteLdheid van het gebied aLs oorzaak van
de hardnekkige verdediging aangewezen. Die
gesteLdheid was ongetwijfeLd in het voordeeL van
de Duitsers. Maar zij moesten weL vechten tegen
een in aLLe opzichten superieure tegenstander.
Hierbij is een knap staaLtje van defensieve tac
tiek door de Duitse 64e Infanteriedivisie getoond.
GemiddeLd duurde de strijd om een vesting op
de Atiantikwaii minder dan een week. De Festung
Brest onder generaaL Ramcke vormde een uit
zondering. Daar zag men kans zich 25 dagen
te weren tegen een Amerikaanse overmacht.
Hiervoor werd deze generaaL bevorderd en kreeg
hij het Ridderkruis met EikenLoof, Zwaarden
en BriLjanten, een onderscheiding die sLechts
bij hoge uitzondering uitgereikt werd. Eberding
vocht nog een dag Langer aan een veeL beLang
rijker front maar ging zonder onderscheiding
of bevordering in krijgsgevangenschap. Uit zijn
personeeLsdossier bLijkt waarom. Eberding had
aan het oostfront een aanvaring gehad met zijn
superieur, veLdmaarschaLk WaLter ModeL, die
133
De Waterschans 3 - 2014