afgeblazen omdat het bruggenhoofd te klein was en men te zichtbaar was als gevolg van het maanlicht. Op 2 november in het begin van de middag werd de witte vlag gehesen. De verdedi ging van SchLeeweiG en zijn mannen dwong res pect af bij het Duitse opperbevel. Zijn gevechts prestaties werden vermeld op de radio en hij werd onderscheiden met het Deutsches Kreuz in Gold. Hiermee was hij de hoogste gedecoreerde marineofficier in de strijd om de verdediging van de WesterscheLde. Eberding had zich met de restanten van zijn hoofdmacht achter het afwateringskanaal ver schanst. Op 1 november zagen de Canadezen kans het kanaal bij Retranchement over te ste ken. Er was van een gecoördineerde verdediging geen enkele sprake meer; wat restte was de weerstand vanuit individuele steunpunten. Eind oktober waren er door de Duitsers nog plannen gemaakt om de resten van het garnizoen vanaf een geïmproviseerde ankerplaats Langs het strand in Knokke in te schepen. In het betref fende bericht werd Letterlijk verwezen naar de situatie in 1940 in Duinkerken. In deze pLannen werd totaaL voorbij gegaan aan het feit dat er op dat moment geen Duitse schepen meer Lagen in VLissingen. Ook werd geen rekening gehouden met de superieure Britse Luchtmacht tijdens de acht uur durende kwetsbare vaartochten. Ook de pLannen om de troepen te bevoorraden via het strand van Knokke waren weinig reaListisch. Eberding Liet in de avond van 31 oktober weten dat bevoorrading niet meer nodig was omdat het front in eLkaar was gestort. Er stonden vLiegtuigen kLaar om voorraden af te werpen in het overgebLeven deeL van de vesting. Dit werd eveneens gecanceLd waarop ze naar het beLe gerde Duinkerken vLogen om hun voorraden te droppen. Op 2 november bereikten de Canade zen Knokke waar Eberding in krijgsgevangen schap ging. Hiermee was de Canadese operatie Switchback voLbracht. Het krijgsdagboek van de 3e Canadese Infanteriedivisie meLdt: "Operation Switchback completed", iemand schreef daar achter"Thank God" Conclusie Eberding werd naar het hoofdkwartier van de 3e Canadese Infanteriedivisie gebracht waar hij zijn tegenspeLer generaaL-majoor Dan Sprey ontmoeten. De twee krijgsheren hebben eLkaar gesproken over de voorbije strijd. Daarbij Lieten 780 geaLLieerde miLitairen, 830 Duitse soLdaten en rond de 730 burgers het Leven. In deze aan taLLen zijn de doden van het bombardement op Breskens van 11 september 1944 niet opgeno men. Tijdens het gesprek kwam ook de enorme materiëLe schade aan de orde. Eberding gaf toe dat het geaLLieerde Luchtoverwicht een negatief effect had op het moreeL van zijn troepen. De voortdurende LuchtaanvaLLen bemoeiLijkten over dag zijn troepenverpLaatsingen. Ook de inzet van zijn artiLLerie kon hierdoor niet aLtijd optimaaL uitgevoerd worden. Tevens werd de bevoor rading voortdurend gestoord. Ook erkende hij dat zijn troepen aanzienLijke verLiezen hadden geLeden door de LuchtaanvaLLen, maar hij steLde zijn vraagtekens bij de onnodige verwoesting van zoveeL dorpen en boerderijen. Door de jarenLan ge oorLog waren de Canadese eenheden onder bezet geraakt. Men koos ervoor doeLen vanuit de Lucht uit te schakeLen voordat de grondtroepen er op af werden gestuurd. Een handeLswijze die een heL voor de bevoLking in de operatio neLe gebieden betekende. Zo sneuveLden bij LuchtaanvaLLen op SLuis en Oostburg in totaaL 87 inwoners. Dit was een bombardement dat aLLeen tot doeL had de vitaLe infrastructuur te vernieti gen om de Duitse bevoorrading en verpLaatsing te bemoeiLijken. Vaak wordt de geografische gesteLdheid van het gebied aLs oorzaak van de hardnekkige verdediging aangewezen. Die gesteLdheid was ongetwijfeLd in het voordeeL van de Duitsers. Maar zij moesten weL vechten tegen een in aLLe opzichten superieure tegenstander. Hierbij is een knap staaLtje van defensieve tac tiek door de Duitse 64e Infanteriedivisie getoond. GemiddeLd duurde de strijd om een vesting op de Atiantikwaii minder dan een week. De Festung Brest onder generaaL Ramcke vormde een uit zondering. Daar zag men kans zich 25 dagen te weren tegen een Amerikaanse overmacht. Hiervoor werd deze generaaL bevorderd en kreeg hij het Ridderkruis met EikenLoof, Zwaarden en BriLjanten, een onderscheiding die sLechts bij hoge uitzondering uitgereikt werd. Eberding vocht nog een dag Langer aan een veeL beLang rijker front maar ging zonder onderscheiding of bevordering in krijgsgevangenschap. Uit zijn personeeLsdossier bLijkt waarom. Eberding had aan het oostfront een aanvaring gehad met zijn superieur, veLdmaarschaLk WaLter ModeL, die 133 De Waterschans 3 - 2014

Periodieken

De Waterschans | 2014 | | pagina 49