Sint Joris Burch van Antwerpen Sleutel van Lelden Klooster Stadsschool er tussen de panden 'Sint Joris' en het klooster nog twee panden stonden, waarvan het meest oostelijke 'De Sleutel van Leiden' heette (voor het eerst genoemd in 1504) en de andere 'De Burch van Antwerpen' (1 537)6. De zestiende eeuw De archeologische sporen uit de zestiende eeuw bestonden voornamelijk uit beerputten en afval- kuilen onder en achter de panden. Er zijn geen aanwijzingen gevonden dat de vorm van de hui zen in die tijd veranderde. Achter het oostelijke kleine huisje werd de beerput omgebouwd tot een keldertje dat waarschijnlijk onder een trap was gesitueerd. Daarnaast werd een nieuwe vierkante beerput gebouwd die 1,70 bij 1,90 me- ter groot was. Beerputten moesten van tijd tot tijd geleegd worden en meestal gebeurde dat via een gat in het gewelf. Bij deze echter niet: hij werd geleegd door er van buitenaf een kuil naast te graven en een speciaal daarvoor ge metseld dun muurtje door te breken. Dat wijst er op dat de beerput destijds onder een ruimte lag die men liever niet beschadigde. Die ruimte was onderdeel van het achterhuis dat zich net zo ver achterwaarts uitstrekte als het buurpand. De beerput werd regelmatig geleegd en de laat ste keer gebeurde dat in de zeventiende eeuw, toen de put buiten gebruik raakte. Op de bodem bevond zich nog een laag met scherven, botten en puin uit het eerste kwart van de zestiende eeuw. De scherven van aardewerk, steengoed en glas konden tot 163 verschillende voorwer pen herleid worden waarvan vele geheel of ge deeltelijk compleet waren. Een aanzienlijk deel Afb. 5: Huisraad uit de beerput, na reiniging in elkaar gepuzzeld Afb. 4: Reconstructie van het huis Sint Joris en omgeving in de vijftiende en zestiende eeuw. 1= beerput, later verbouwd tot keldertje 2=beerput uit het begin van de zestiende eeuw 3=beerput uit de tweede helft van de zestiende eeuw 4=afvalkuilen op het achtererf uit de zestiende eeuw De Waterschans 4 - 2014 148

Periodieken

De Waterschans | 2014 | | pagina 12