over de bezwaren van de scheiding van
Wouw HeerLe: "Door de beide ontworpen
viaducten en in de wegen van Heerle naar
Wouw wordt de scheiding grotendeels op
geheven." Rijkswaterstaat zag het dus niet
als een probleem dat de twee dorpen van
elkaar gescheiden zouden worden indien
de lokale wegen onder de rijksweg zouden
doorLopen.
Ondanks dat de Zoomweg langs de oost
zijde van de 'mooie bestaande laan langs
de Wouwsche Plantage' zou lopen - zoals
een ambtenaar schreef - probeerde Rijks
waterstaat dit wel verantwoord te doen:
"Handhaving van deze Laan over de groot
mogelijke lengte wordt nagestreefd. Welke
afstand tussen beide wegen dient te wor
den aangehouden, zal naderhand in detail
worden bezien."
In de nota beschreef Rijkswaterstaat dat ze
ook een alternatief tracé langs de Wouwse
Plantage had getrokken (gelijk aan wat de
gemeente Wouw had voorgesteld). Hier
over berichtte de dienstdoende ambtenaar
in de nota, waarin gesproken werd van
een getrokken tracé (het eerste ontwerp)
en het variant-tracé (het alternatief): "Het
variant-tracé gaat over kleinere lengte door
het bosgebied dan het getrokken tracé.
De agrarische landerijen die omsloten zijn
door bos behoren echter landschappelijk
bij het landgoed. Door het variant-tracé zou
in totaal meer landbouwgrond in beslag
worden genomen dan door het getrokken
tracé. Het getrokken tracé doorsnijdt een
betrekkeLijk jonge bosaanpLant, die reeds
van het gehele complex is afgescheiden
door de laan oostelijk van de Wouwsche
Plantage." Rijkswaterstaat concludeerde
daarom toch voorstander te zijn van het
oorspronkelijke traject. Agrarische belan
gen bleken uiteindelijk zwaarder te wegen
dan de cultuurhistorische.
De nota gaat verder over het deel tot de
Belgische grens. Rijkswaterstaat stipte het
belang van de aansluitingen met Bergen op
Zoom aan voor zuidelijke stadsuitbreiding.
Vliegveld Woensdrecht zou een eigen af
rit krijgen. Rijkswaterstaat probeerde het
tracé zo ver mogelijk weg van het natuur
gebied Grote Meer te projecteren. Wat wel
aangetast zou worden, was Wildernissen.
Öivt-nJ
De Waterschans 3 - 2015
