Replica's voor de vernielde Engelse gedenkstenen Ton Putter (namens de Werkgroep Kerk van SBM) Bij de brand van de Grote Kerk in 1972 zijn twee zeer bijzondere gedenkstenen verloren gegaan. Zij waren in de kerk aangebracht ter herinnering aan Engelse officieren die in 1814 sneuvelden bij een mislukte poging om de laat ste Franse troepen te verdrijven uit Bergen op Zoom. Met het verdwijnen van de gedenkplaten is een bijzondere episode uit de geschiedenis van onze stad op betreurenswaardige wijze buiten beeld geraakt. De Werkgroep Kerk van Stichting Bezichtiging Monumenten (SBM) heeft daarom het initiatief genomen om het verlies van de originele gedenkstenen te compense ren door de plaatsing van replica's. De oorspronkelijke gedenkstenen De aanval op de stad in de nacht van 8 op 9 maart 1814 had een rampzalige afloop voor de Engel sen. Niet alleen was het niet gelukt om de stad in te nemen, er was ook een uitzonderlijk hoog aantal militairen gesneuveld. In totaal was het Engelse legerkorps 2629 man kwijtgeraakt aan doden en vermisten. Wat het aantal gesneuvel den betreft, was deze gebeurtenis één van de ergste die het Engelse leger tijdens de Napole ontische Oorlogen is overkomen. Het valt dan ook goed te begrijpen dat men in Engeland de behoefte voelde om twee monumenten in de kerk van Bergen op Zoom te plaatsen ter her innering aan de gevallenen. Het is overigens opmerkelijk dat beide monumenten alleen de officieren betreffen. Kennelijk vond men het niet de moeite waard om ook de gewone soldaten te eren, terwijl dezen toch het overgrote deel van de gesneuvelden uitmaakten. De monumenten waren vormgegeven als twee stenen platen waarin een tekst was uitgehakt. Ze waren naast elkaar ingemetseld in de zuid oostelijke muur van het tweede transept van de kerk. De platen waren verschillend van mate riaal en van formaat: de linker was van blauw hardsteen en twee meter hoog, de rechter was van blauw hardsteen, waarin een wit marmeren plaat was ingelaten. De laatstgenoemde steen had een hoogte van anderhalve meter. De grote plaat was aangebracht ter herinnering aan gesneuvelde officieren die in Wouw waren begraven. Bijna allen hadden een hoge rang, twee van hen behoorden tot de leiding van de troepenmacht, de generale staf. Het kleinere monument was vervaardigd voor de gevallen officieren van het eerste en derde regiment Foot Guards (tegenwoordig: Grenadier Guards en Scots Guards), twee eliteregimenten. Verschil moet er zijn: wit marmer is een steensoort die nobeler en verfijnder is en andere associaties opwekt dan gewoon blauw hardsteen. Zoals bij het oudere grafmonument van Charles Morgan in het noordelijk transept van de kerk, is in deze gedenksteen marmer gebruikt omdat dit mate- Afb. 1: De oorspronkelijke monumenten in de Grote of St. Gertrudiskerk, situatie vóór 1969. De Waterschans 3 - 2015 122

Periodieken

De Waterschans | 2015 | | pagina 26