(kadaster nummer G 1402) voor 1840 aan Jo
hannes Kirchner, kleermaker. Simon Machiel
Verhoeven kocht rond 1853 nummer 4 en voor
1884 ook nummer 3. Beide panden werden in
1884 samengevoegd (kadaster nummer G 4827).
In 1883 verzocht hij vergunning te verkrijgen
voor de verbouwing van de voorgevel van de
huizen, toen genummerd E 21 en E 22 (3 en 4).
De schetstekening ontbreekt helaas (afb. 3). Na
vererving ging het perceel naar Hendrikus Kools,
kleermaker. Deze splitste de huizen weer in
1 903.5 De volgende eigenaar was bakker Petrus
Arnoldus Nijssen. In 1913 kwam het in eigendom
van de horlogemaker Cornelis Petrus de Wit
en later zijn erfgenamen. Hij vestigde hier zijn
horlogemakerij. Zoon Johannes Cornelis de Wit,
horlogemaker in Breda verkocht het in 1952 aan
Adrianus Johannes Crijnen, drankslijter, metse
laar en winkelier. In 1969 was het in handen van
Franciscus G.A. de Pree, caféhouder. Deze had
naast nummer 3 ook de nummers 4, 5, 6 en 7 in
enkele jaren tijd verworven en er horecazaken in
gevestigd. In 2010 is het pand aangekocht door
de gemeente Bergen op Zoom en in samenwer
king met Stadsherstel gerestaureerd. Getracht is
toen ook nummer 4 te verwerven om beide delen
gelijktijdig te kunnen restaureren en mogelijk
weer te verenigen. Helaas is dat niet gelukt.
bouwwerken
Het huis is gelegen aan de westzijde van de
Vismarkt (thans St. Catharinaplein). Aan de ach
terzijde grenst het aan de tuin van het Markie
zenhof. Het is de zuidelijke helft van een eertijds
groter pand, dat een geheel vormde met Vis
markt 4. Dat grotere pand is een langshuis, een
huis met de kap evenwijdig aan de rooilijn. In de
diepte is het huis ongedeeld. Het telt een kelder,
twee bouwlagen, een zolder en een vliering. Op
merkelijk is dat de verdiepingsbalklaag drie tra
veeën diep is en de moerbalken evenwijdig met
de rooilijn liggen. In de zolderbalklaag daaren
tegen ligt de moerbalk loodrecht op de rooilijn.
De zolder telt twee traveeën, waarbij het spant
dus de ruimte in tweeën deelt (afb. 4 en 5).
De kap bestaat uit tweejukkige eiken schaar-
gebinten,6 zonder nokgebint. De oude dakspo
ren zijn alle rond het midden van de twintigste
eeuw verwijderd. De verplaatsing van blokkeels7
duidt er op dat de spanten hergebruikt zijn: het
blokkeel aan de achterzijde is 56 cm lager her
plaatst; dat aan de voorzijde 18 cm hoger. Ook
de aan de dekbalken aanwezige doorstekende
pennen voor de bevestiging van daksporen dui
den op hergebruik van een oorspronkelijke con
structie uit de vijftiende eeuw. De windschoren
op de eerste zolder zijn gepend in de flieringen;8
Afb. 3. De Vismarkt
aan het begin van
de twintigste eeuw.
Glasnegatief, collectie
Het Markiezenhof.
De Waterschans 4 - 2015
164
