RIS 1924
ook, want voor die stad weer in zijn geheel is
opgebouwd zal er nog menig jaartje mee heen
gaan.
Op onze wandeling hadden wij direct veel be
kijks, want het Hollandsche uniform schijnt
daar niet erg bekend te zijn, wij sneden daar
mee op. Om 07.30 uur moesten wij dejeuneren
en moesten wij dus terug zijn in ons hotel.
Na afloop van het ontbijt reden we met twee
auto's naar het kamp de Chalon sur Marne.
Alleen was het jammer dat wij zoo op elkander
gedrongen zaten in de auto; maar vanwege de
schoone natuur werd er weinig van gemerkt.
We hebben hier kilometers achtereen gereden
door loopgravenlinies met reuzengroote prikkel
draadversperringen.
Wij passeerden ook nog een zeer groot solda-
tenkerkhof, verder was het een aaneengesloten
linie van verwoeschte bossen en landerijen.
Eindelijk kwamen we in het kamp aan, een zeer
groot kamp, allemaal vaste gebouwen en na
den oorlog opgebouwd. Alle wapens waren hier
aanwezig het was er een vreselijk soldatenge-
doe en menigmaal moest de hand naar de kepi
om het militair saluut te brengen. In dat kamp
waren een zeer groot aantal tanks aanwezig van
verschillende grootte en modellen. Boven
het kamp vlogen tevens twee vliegmachines, die
schijnen ze daar ook veel te hebben want on
derweg op een heide stonden er ook zes naast
elkander opgesteld.
Het kamp was zeer grootsch ingericht, voor
ieder land was een tent ingereedheid gebracht
om onze wapens, munitie enz. op te bergen.
Voor de tent hing een plank, waar de naam van
het land stond vermeld, beneevens aan een stok
hing de Nederlansche vlag.
Bij onze aankomst waren reeds 23 landen aan
wezig, te weten: Roemenië, Polen, Zweden,
Finland, Argentinië, Canada, Griekenland, Por
tugal, België, Zwitserland, Italië, Mexico, Joego
slavië, Amerika, Denemarken, Nederland, Haïti,
Hongarije, Frankrijk, Noorwegen, Zuid-Ameri-
ka, Zuid-Afrika.
Na onze tent en de omgeving bezichtigd te heb
ben begaven wij ons naar de schietbanen; een
prachtige gelegenheid, er waren 80 banen naast
een, op een afstand van 400 meter, waar dien
morgen op geoefend moest worden. Al spoedig
werden door de geweerschutters de geweren
en munitie in gereedheid gebracht en daar ging
het hoor. Als bijzonderheid mag gemeld worden
iï:i
ys
dat onze Bergsche geweerschutter, de heer
Kortleve, met zijn 3e schot zijn mikpunt had ge
vonden en daarna allemaal rozen schoot.
Het was daar zeer levendig, dat kunt u begrij
pen, want 23 nationaliteiten waren aan het oefe
nen, dus een dooreen rammeling van gesprek
ken en uniformen, tevens verschillende kleuren,
blanken, zwarten, gele en wat meer zij.
Deze oefeningen hadden plaats met een bij
zonder soort munitie die bij de schutters goed
voldeed.
Opgemerkt mag nog worden, dat vorige week
op de jaarlijksche Internationale Match de Bel
gen hun eigen munitie niet vertrouwden en ge
schoten hebben met onze munitie.
Toen het einde van de oefeningen was aange
broken, werd door drie Franse hoornblazers
een signaal gegeven, gevolgd door een kanon
schot. Daarna gingen wij wederom per auto
naar het kamp alwaar de lunch werd gebruikt.
Na de lunch ging het wederom naar het kamp5
en zou de vooroefening plaats hebben op de
600 meter. Aldaar aangekomen werd door een
Fransch officier een sein gegeven, waarna twee
kanonschoten vielen en op hetzelfde ogenblik
gingen 30 schijven omhoog. Onze schietstand
was tussen Haïti en Italië.
Onze tent was geplaatst tussen Haïti en Dene
marken, alle contrasten dooreen. De heer Kort
leve was hedenmiddag weer goed in conditie en
was spoedig goed op schot (afstand 600 meter).
Ook was het hedenmiddag vooroefening voor
revolverschutters, de commissie had echter
vergeten de munitie mede te brengen en daar
om moesten wij ons tevreden stellen met droog
oefenen.
Door de Portugeezen en Spanjaarden werd druk
geoefend met de browning; we hebben nu al
reeds in de gaten, dat het een zeer zware, harde
Afb. 6. Logo van de Olympische Spelen van 1924.
95
De Waterschans 3 - 2016
