warm water met wat kool erin of wat er anders ook maar was, in goede banen te leiden. De strozakken waren een bron van ongedierte. De bewakers gebruikten de knuppels die zij hadden regelmatig. En met de winter kwam ook de kou. Op 15 januari 1945 moesten de Nederlandse ge vangenen hun schamele burgerkleding inruilen voor de beruchte tuchthuispakken met de stre pen en werden ze allen kaalgeschoren. Tevens kwamen er steeds meer criminelen op de zaal en ging steeds meer het recht van de sterkste gelden. Een maaltijd bestaande uit 's morgens een snee brood en 's avonds een paar pellkartof- feln (aardappels in de schil gekookt) in plaats van de gewone koolraapsoep werd al als een feest maal ervaren.24 Onder deze omstandigheden is Francois Marits op 2 april 1945 bezweken. Zijn echtgenote en kinderen moesten tot eind augustus wachten tot zij zekerheid kregen over het lot van Francois. Op 3 september verscheen zijn overlijdensbericht in De Avondster. Een plechtige Heilige Mis van Requiem werd op 5 september 1945 opgedragen in de Parochiekerk van de Heilige Maagd. In het overlijdensbericht uit De Avondster van maandag 3 september 1945 lezen we dat A.J.A.25 (Dries) Marits "Te Velde" is. Vanaf 5 november 1944 werd in Bergen op Zoom aan de mannen van de Binnenlandse Strijdkrachten de gelegen heid geboden toe te treden tot de bewakings- en stoottroepen. Daarmee promoveerden zij van knokploegen via "the Dutch Underground Move ment Troop" tot reguliere troepen. Dries Marits, die we al zijn tegengekomen omdat hij was op gepakt, was een van degenen die daar gebruik van maakte. Het Regiment Stoottroepen kreeg in Bergen op Zoom een stevige vaste kern die zou uitgroeien tot het III Bataljon Stoottroepen. "Ondanks de bemoeienissen van Prins Bernard om de nieuwe eenheid fatsoenlijk uit te rusten liepen de 'Stoters', er bij om op te schieten. Zij werden door de Engelsen en Canadezen dan ook aangeduid met de term: "The Dutch in their beggar uniform." Dries Marits kan die uitdrukking goed billijken. "Wij zagen er uit als schooiers, wij hadden een allegaartje aan militaire kledingstukken aan en daar overheen een dikke burgerjas met een veelkleurige sjaal, vertelde hij."26 Francois Marits werd in eerste instantie be graven op het Stadt Friedhof an den Seelhorst in Hannover. Op dit kerkhof bevindt zich een Ne derlandse ereveld. Toen ik samen met mijn man Afb. 13. Nederlands Ereveid op het Friedhof am Seelhorst. Foto G. de Hoogh De Waterschans 3 - 2016 104

Periodieken

De Waterschans | 2016 | | pagina 20