boompjes leggen er nu bij elke zware herfststorm
weer enkele het loodje. Onlangs nog - 24 febru
ari - waaide een van de overgebleven bomen
om. De voorgevel werd ternauwernood gemist....
Wie het voorrecht heeft om door de hoofdin
gang het gebouw te mogen binnengaan, wordt
verrast door een bijzonder stemmige en over
zichtelijke hal, van waaruit in drie richtingen
trappen en/of gangen naar de lokalen leiden.
Links en rechts springen twee gebeeldhouwde
hoekfiguren in het oog, voorstellende Het Heilig
Hart en Gertrudis. Gedeeltelijk in de muur opge
nomen, zien zij van onder hun verlichte
baldakijn al tientallen jaren generaties scholie
ren aan zich voorbijtrekken. Onverstoorbaar
maar intens lijken zij de schooljeugd op haar
katholieke plichten te willen wijzen, zoals de
opzet moet zijn geweest toen ze daar geplaatst
werden. Maar bij de lokaalwisselingen schijnen
zij ten onder te gaan in het drukke rumoer van
de zich verplaatsende leerlingen...
Het licht in de hal is gedempt, maar helderder
dan in de gangen. In de begintijd, toen de boven
verdieping van de achterbouw er nog niet was,
werd de achterwand namelijk afgesloten met
een, zoals architect Wielders het noemde, "mooi
kleurig lichtecht gordijn". De twee smalle stro
ken glas in lood halverwege de trappen naar de
eerste verdieping herinneren daar nog aan.
Van het geaccidenteerde terrein aan het Bolwerk
is binnen alleen te merken dat er in de gangen
hier en daar enkele traptreden geplaatst zijn:
bijvoorbeeld naar de achterbouw.
De lokalen zijn, gelet op de bouwvoorschriften
van die tijd, ruim; al zijn ze naar onze huidige
normen aan de kleine kant. Verrassend, gezien
de vrij donkere gangen, is de grote hoeveelheid
licht in de klaslokalen. De ramen zijn zeer groot
en alle op het zuiden, richting schoolplein
geplaatst. Een uitzondering vormen de teken
lokalen; de ramen daarvan zien - met het oog
op de gunstige lichtval voor dit vak - uit op het
noorden, de kant van het Bolwerk. De aankleding
is van een serene rust: geen overdadige deco
raties. Alleen het smeedwerk aan de trappen
geeft enige versiering. De lokaaldeuren zijn
voorzien van een eenvoudige karakteristieke
betimmering, waarvan de oorspronkelijke
kleuren groen, oranje en zwart waren.
De Zoom schreef bij het verslag van de opening:
"Over dit interieur moet het eerste woord van
critiek nog gesproken worden. Artistieke een
voud en eenvoudige artisticiteit; ziedaar de
basis van de schoonheid van dit schoolinterieur.
Immers, de materialen die in dit gebouw zijn
aangewend, zijn de gebruikelijke grondstoffen,
die het Rijk alom voor lagere en middelbare
Afb. 9. Het hoekbeeld van Sint Gertrudis in de hal van het Mottertyceum. Foto: auteur.
De Waterschans 2 - 2017
62
