CAT
mijn eigen, kleine geschiedenis, te plaatsen tegen
de achtergrond van het wereldgebeuren van toen.
Precies vijftig jaar terug, in maart 1968, reed ik
op mijn brommertje een paar keer in de week
van Steenbergen naar Bergen. Het was een
prachtige lente, ik weet het nog goed, het was
warm, de bomen stonden in bloei, de zon scheen
over de velden. Ik zat ik in de eindexamenklas
van het gymnasium en we hoefden van de lera
ren niet meer elke dag op school te zijn. Het was
de bedoeling dat we ons thuis, in kleine groepjes,
zouden voorbereiden op het eindexamen. In de
praktijk kwam het neer op heel veel, wat tegen
woordig heet, chillen en hangen en samen luiste
ren naar platen van de Rolling Stones.
En toen was het mei en werden we ineens be
dolven onder een stortvloed van berichten, in
de krant, op de radio, op tv, over de revolte van
studenten en jonge fabrieksarbeiders in Pa
rijs. Wat was daar aan de hand? We waren zelf
studenten-in-spe en we begrepen er niks van.
Wat we vooral niet begrepen, was de ongeloof
lijke agressiviteit aan beide kanten. Er werd niet
alleen gevochten rond de barricades, maar over
en weer werden er zelfs mensen doodgeslagen.
We hadden in Nederland juist de Provobewe
ging gehad, die was ook niet helemaal zonder
agressie, maar wel van een veel mildere soort.
Het gistte in heel de westerse wereld in die
jaren, vooral onder jongeren en niet alleen on
der studenten. Ook in Amerika en in Engeland
kwam men de straat op en in Tsjechoslowakije
brak er in 1968 een in bloed gesmoorde opstand
uit tegen het communistische bewind.
De oorzaak van die wereldwijde beweging was
een sterk, nieuw elan onder de jeugd, dat gevoed
werd door romantische idealen van een gelukki
gere en betere samenleving. Die talloze uitingen
van verzet en protest hadden gemeen dat ze ge
richt waren tegen onoprechtheid en hypocrisie,
tegen versleten taboes en onterecht geclaimde
autoriteit. De Parijse revolte van mei 1968 was
van al die gebeurtenissen de belangrijkste. Mei
'68 heeft een grote maatschappelijke impact
gehad in Europa, de gevolgen zijn tot op de dag
van vandaag merkbaar. De ideale wereld die de
demonstranten destijds voor ogen stond is niet
gerealiseerd, maar wel heeft er een herijking
plaatsgehad van onze morele en sociaal-cultu
rele normen- en waardestelsels. In die zin zou je
kunnen zeggen dat in 1968 de geboorte plaats
vond van de wereld waarin wij nu leven.
Terwijl Europa in 1968 dus een mentale en
culturele aardbeving doormaakte, werden in
Meisjes van de Silver Match (fabriek van sigarettenaanstekers) in de rue St Jacques bij de massale vakbondsdemonstratie op 29
mei 1968. Foto Gilles Caron.
3
De Waterschans 1 - 2018