stof vorderde voor eigen gebruik. Om te zorgen
dat personenauto's, vrachtwagens en bussen
toch konden blijven rijden, werden ze voorzien
van een gasgenerator of van een groot gasre-
servoir bovenop of achter het voertuig. Difoga
was agent van het gasgeneratormerk Imbert.
De monteurs van Difoga waren geschoold om
de ingrijpende verbouwing van voertuigen uit te
voeren om deze op gas te kunnen laten rijden.
Deze generatoren konden gestookt worden
met hout, turf, houtskool of antraciet. In dat
licht moet een vergunningsaanvraag in 1941
op naam van Difoga gezien worden, voor het
bouwen en in bedrijf nemen van een houtza
gerij aan de Balsebaan 64a en 64b.46 Terwijl de
Duitsers dagelijks in zijn bedrijf aan de Bred-
asestraat over de vloer kwamen, heeft Diepen
de houtzagerij tijdens de oorlog mogelijk ook
gebruikt voor het maken van houten onderdelen
voor zijn Difoga 421-vliegtuig.47 In deze periode
ontwikkelde hij samen met zijn medewerkers
ook een door middel van accu's aangedreven
elektrische auto. De benodigde elektriciteit
hiervoor werd opgewekt door windkracht. In
tijden van schaarste van autobrandstof kon op
deze manier bij de bezetter toch een rijvergun
ning bemachtigd worden. De actieradius van
deze auto's was echter zeer beperkt.48
Op 30 juli 1941 trad Frits Diepen in Breda in het
huwelijk met Simone Smits.49 Het jonge paar
betrok een in zijn opdracht gebouwde villa aan
de Zuidzijde Zoom 45. In de winter van 1942 op
1943 was Diepen een aantal maanden geïn
terneerd in de kampen Amersfoort en Haaren.
Na zijn vrijlating ging hij in het verzet en leidde
het district Bergen op Zoom van de Landelijke
Organisatie voor Hulp aan Onderduikers (LO). De
Difogagarage fungeerde hierbij als centrum
voor illegale activiteiten zoals het verstrekken
van valse papieren, geld en distributiebonnen
aan onderduikers. Vanuit de garage vond ook
de verspreiding plaats van de ondergrondse
verzetskrant Trouw en werden overvallen op dis
tributiekantoren en andere gewelddadige acties
georganiseerd. Daarbij was de aanwezigheid
van het HKP een uitstekende dekmantel. De
monteurs van Difoga moesten 24 uur per dag
Afb. 19. De Difogaparkeerkelder met personenwagens die ter beschikking van de bezetter moesten blijven, circa 1942. Foto West
Brabants Archief, collectie BoZ.
De Waterschans 2 - 2018
72
