ter sneeuw lag, waren een heuse beproeving. Diepen eindigde in de sportklasse op de zesde plaats met twintig strafpunten. De prijs voor clubteams ging naar het KNAC-team met Frits Diepen, D.S. Keizer en Maus Gatsonides.39 De Brabant Grensrit van 1937 Sinds 1933 organiseerde de Vereniging Motor Verkeer (VMV) uit Tilburg een betrouwbaar heids- en oriënteringsrit voor auto's, moto ren en motoren met zijspan in het zuiden van Noord-Brabant langs de grens met België. De Brabant Grensrit van zo'n 700 km over voor namelijk verharde wegen, met start en finish in Tilburg, bestond uit een nacht- en een dag traject - in 1936 gesplitst in een ochtend- en middaggedeelte - respectievelijk over Grave in het oosten en over Bergen op Zoom in het westen van de provincie. De voorgeschreven gemiddelde snelheid bedroeg 40 km per uur en onderweg moesten tal van controleposten worden aangedaan. Een teveel aan strafpunten of gemiste controles betekende uitsluiting. De eerste Grensrit met een 40-tal deelnemers had plaats op 29 juli 1933. De drie volgende edities werden in het voorjaar, in april gereden. Het deelnemersveld was bij de vierde rit tot ruim 100 rijders uitgegroeid. In 1937 kreeg de VMV geen toestemming meer van het ministerie voor het houden van de Grensrit. Omdat er te weinig tijd was om de rit in de zomer in België te organiseren, besloot het bestuur om hem niet door te laten gaan. Al snel kwam men op de beslissing terug. Na overleg met de Belgische autoriteiten bleek het wel mogelijk de wedstrijd in het weekend van 25 en 26 september te houden. Behalve een nacht-, ochtend- en middagtraject, was er dit maal ook een avondtraject en werd het net geen 24-uursrit. Men verzamelde zich eerst op de Heuvel in Til burg om de belangstellenden de gelegenheid te geven de auto's en motoren te bekijken. Vandaar trok een lange stoet richting Poppel, net over de grens onder Tilburg, waar om 18.00 uur de start plaatsvond. Het eerste traject ging over Turnhout naar Dendermonde. Na een rustpauze vertrok men richting Namen om daar bij het ochtendglo ren aan te komen. Daar werd door diverse deel nemers de pauze benut om een kerkdienst bij te wonen. Van Namen zette men koers naar Luik, waar twee en een half uur rust was voorzien waarin de lunch kon worden gebruikt, om vervol gens terug te keren naar Poppel. Voor deze verlate Brabant Grensrit hadden zich slechts 29 automobilisten, drie motorrijders en een zijspanrijder ingeschreven. Een van de au tomobilisten was Frits Diepen, die met een Ford V8-cabriolet met startnummer 2 meedeed (afb. 13). Zijn deelname aan deze Tilburgse wedstrijd liep uit op een teleurstelling. Hij was een van de vele uitgevallen of gediskwalificeerde rijders. Het eindklassement vermeldde de namen van niet meer dan elf deelnemers. De winnaar bij de automobilisten was, evenals in 1936, H. de Breij uit Delft met een Ford. Hij mocht de gouden kathedraal, een wisseltrofee voorstellende een miniatuur van de Bosche kathedraal, definitief mee naar huis nemen.40 Het jaar erop hield de VMV opnieuw een rit in België, nu onder de naam Ardennenrit. De Dumonceau bekerrit van 1937 en 1938 De Dumonceau bekerrit, berucht vanwege de vaak levensgevaarlijke onverharde openbare wegen in België en Luxemburg, was een twee daagse prestatierit voor motorrijders en aut- mobilisten, georganiseerd door de Motorclub Zuid-Holland. Diepen nam zowel individueel als met het KNAC-automobielclubteam deel aan deze rit. Dit team bestond verder uit B.J.T. van der Hoek in een MG en E.A.C. Cornelius in een DKW. Op 29 mei begonnen 24 motorrijders en 39 automobilisten in Antwerpen aan de acht tiende Dumonceau bekerrit. De eerste etappe over 470 kilometer leidde langs Gent, Bergen (Mons), de Franse grens en de Ardennen naar Luxemburg. Bij een snelheidsproef op de twee de dag op het nieuwe circuit van Siebenbrunnen in Luxemburg zette Diepen de beste tijd neer.41 In de einduitslag bij de auto's met een inhoud boven de 1500 cc behaalde hij met 49 strafpun ten een verdienstelijke tweede plaats. In 1938 was Frits Diepen weer van de partij, maar hij behoorde deze keer tot de vele uitval lers. We zagen het automobielclubteam van de KNAC dan ook niet terug in de uitslagen. De twintigste editie van de Dumonceau bekerrit, van 1939, liet hij aan zich voorbij gaan. Hij ging zijn grenzen verleggen en gaf de voorkeur aan het rijden van een autorace, een discipline van de autosport waar hij nog geen ervaring mee had opgedaan.42 De Waterschans 2 - 2018 88

Periodieken

De Waterschans | 2018 | | pagina 44