daartussen zaten al wel stadsgezichten. Van het maken van tekeningen als voorstudie ging ik uiteindelijk over op het gebruiken van foto's. Het is echter niet mijn bedoeling om een stads gezicht fotografisch correct te maken, want dan kan ik net zo goed alleen een foto maken; dat is veel makkelijker. Ik gebruik de camera alleen als hulpmiddel, zoals kunstenaars dat vroeger al deden. Ik neem foto's omdat licht en kleur een belangrijke rol spelen in mijn werk. Kunste naars die stadsgezichten etsen, werken hoofd zakelijk in zwart-wit. Ik kies er bewust voor om kleur te gebruiken in mijn werk." Is je werkwijze verandert in de afgelopen jaren? "Ik merk dat ik steeds abstracter ben gaan wer ken. Mijn werk zal echter nooit geheel abstract worden. Het is een proces dat vanzelf gaat. Ik stuur dus niet bewust die kant op; dat zou sowieso niet werken. Ik weet van een bepaald werk, voor de proefdruk, nog niet hoe het eruit komt te zien. En zelfs na een proefdruk ver ander ik vaak nog dingen. Pas als ik de eerste oplage heb gedrukt, is het eindresultaat vrijwel definitief. Deze fasen horen allemaal bij het maakproces. Er moet sprake zijn van een be paalde spanning tijdens dat proces, anders zie je de vanzelfsprekendheid terug in het uitein delijke werk en dat resulteert in oninteressante voorstellingen. Het fijne van de grafiekkunst is dat ik de tijd kan nemen voor de vervolmaking van een werk en dat komt omdat er zoveel stap pen zitten tussen het ontwerp en de uiteindelij ke prent. Dat is bijvoorbeeld niet het geval in de schilderkunst. Daarbij staat het werk meteen op het doek en dat is het dan. Het gevaar is dan wel dat je als kunstenaar vast kan blijven zitten in de techniek. Dan verdwijnt het verhaal uit het beeld en vertel je dus eigenlijk niets." Waar reis je zoal naartoe? "Ik wandel en fiets het liefst door landschappen, maar ik zoek af en toe wel steden op; met name kleine stadjes. Mijn zoektocht naar rustige plaat sen brengt me naar doorgaans minder bezochte locaties. De steden hoeven niet groot en mooi te zijn. Ik word getroffen door een sfeer die er hangt of een beeld dat me treft. Ik neem dan dus een foto en werk het beeld later uit als ets. Op de plekken waar minder toeristen komen, is al les échter, op de een of andere manier. Dus daar mogen dingen ook stuk zijn bijvoorbeeld, wat Afb. 5. Antwerpse straatweg II, kleur ets, 80 x 100 mm, Peter Franssen 2010. (Hoekpand Antwerpse straat-Zuidoostsingel.) 97 De Waterschans 2 - 2018

Periodieken

De Waterschans | 2018 | | pagina 53