daarop zijn enkele schilderijen uit nalaten schappen, zoals het landschapje. Verkoop zou geen afbreuk doen aan de historische kwaliteit van de verzameling, maar wel aan de aantrek kelijkheid, en dat is ook een belangrijk aspect van een museale collectie. Het is er uiteindelijk niet van gekomen, het landschap is niet ver kocht. Overigens is aan een legaat meestal de voorwaarde verbonden dat het museum zich verplicht om de gelegateerde objecten niet te verkopen. Toen het landschapje naar het depot was ge bracht, kon ik de achterkant bekijken en zag daar voor het eerst het inventarisnummer. De gegevens op de bijbehorende inventariskaart in het archief van het museum kwamen overeen met wat Johanna mij eerder had verteld, na melijk: "maker onbekend (Wouter Knijff en "afkomstig van het legaat Weggeman". Van dat legaat vond ik weer een tijdje later het dossier terug in het museumarchief. De schenkster bleek mevrouw A.B.K. (Ada) Weg- geman-van Loon te zijn geweest, weduwe van Dr. W.G. Weggeman, gynaecoloog en de op één na laatste geneesheer-directeur van het ABG Ziekenhuis.4 Mevrouw Weggeman was overle den op 5 december 1993. Op 13 december bleek dat zij een legaat aan het Markiezenhof had nagelaten. Blijkens een brief van directeur René Bastiaanse, gedateerd 3 februari 1994, was het legaat door het museum geaccepteerd en on dertussen ook ontvangen.5 Het legaat bestond uit een veertigtal tekeningen, prenten en schil derijen, alle keurig beschreven in een lijst. Van Afb. 1. Landschap met heuvels en bergen, olieverf op paneel, Johannes Schoeff 1655 (?j. Foto Bart van Eekelen, Het Markiezenhof. (Het zogenaamde "Haarlems landschapje"). De Waterschans 3 - 2018 114

Periodieken

De Waterschans | 2018 | | pagina 14