dozen met foto's van de landschappen van Schoeff had doorgenomen.37 "Bij een aantal schilderijen deed zich een merkwaardige erva ring voor," vertelde Rochus, "ik had het gevoel naar de Brabantse Wal te kijken." Dit element had Rochus uit zijn artikel weggelaten, omdat hij geen kunsthistoricus was en zich niet capa bel achtte om over dit onderwerp een zinnige uitspraak te doen. De landschappen in de schilderijen van Schoeff zou je naar type in drie groepen kunnen indelen. In de eerste plaats zijn daar de echte Hollandse, dus NoordnederLandse, landschappen: we zien een rivier of een meertje met wat bomen en struiken in een laaggelegen, vlak polderland. In deze landschappen is de invloed aan te wij zen van zeventiende-eeuwse Hollandse Land- schapssschilders als Jan van Goyen, de buur man van Schoeff in Den Haag, of van Salomon van RuysdaeL (afb. 4-5-6-7). In de tweede plaats zijn er heuvel- of berglandschappen, vaak met wijde vergezichten. Dankzij boven vermelde vondst van Rochus mogen we aannemen dat deze gebaseerd of geïnspireerd zullen zijn op de landschappen die Schoeff in werkelijkheid gezien zal hebben tijdens zijn reis door Frank rijk. Het kleine landschapje dat van de kamer van Wim Reijnders is gekomen behoort tot deze groep (afb. 1-2). Dan zijn er landschappen met aan de ene kant laaggelegen, vlak land, vaak met een waterpartij, en aan de andere kant een oprijzende heuvel of heuveLwand. Het samen voorkomen van precies deze twee landschap pelijke elementen is het meest opvallende ken merk van de Brabantse Wal. Ik denk daarom dat Rochus het goed gezien heeft en dat hij terecht in een aantal schilderijen de Brabantse Wal heeft herkend (afb. 13-14-15). Opgegroeid en opgeleid in Antwerpen, later wo nend in Den Haag, maar altijd met een sterke band met zijn geboortestad, zal Schoeff de reis tussen deze twee steden verschillende malen hebben afgelegd. Het landschap dat hij daarbij passeerde, zal hem als landschapsschilder zijn opgevallen. De vader van de schilder, Pieter, had een boerderij in Stabroek, juist ten zuiden van de Brabantse Wal, en later woonde Schoeff zeLf in Bergen op Zoom, bovenop de Brabantse Wal. Het hoeft daarom geen verbazing te wek ken dat Johannes Schoeff de Brabantse Wal schilderde, of tenminste dat hij schilderijen maakte die op dat landschap zijn geïnspireerd. En dit aspect zou het werk van Johannes Schoeff nog eens extra interessant kunnen maken voor Bergen op Zoom. In zijn column "Beste lezer" in het juninummer van De Water schans 2017 heeft Koert DamveLd beschreven hoe het thema van de Brabantse Wal zich de afgelopen paar jaar heeft ontwikkeld tot het belangrijkste pubLiciteitsvoertuig voor onze stad en onze streek.38 In die publiciteit zou Johan nes Schoeff met zijn schilderijen een zinvolle en aansprekende rol kunnen spelen. De stad zou de schilder moeten omarmen als een verloren zoon en claimen als een echte Bergse schilder. Dat zou nog terecht zijn ook, want daarvoor heeft hij lang genoeg hier gewoond en gewerkt. Bergen op Zoom zou uiteraard ook moeten be schikken over een schiLderij van Schoeff dat op de Brabantse WaL is geïnspireerd, het kLeine landschapje van de kamer van Wim Reijnders is immers van een ander type. Een schiLderij dat hiervoor bij uitstek geschikt was geweest, is de afgelopen tijd kort achter elkaar verschil lende keren op veilingen aangeboden (afb. 16).39 Heel jammer dat het Markiezenhof dit schilderij niet heeft gekocht, een dergelijke kans zal zich niet snel opnieuw voordoen. Maar het museum zou bijvoorbeeld ook een mooie tentoonstelling kunnen maken die gewijd is aan het werk van Schoeff, dat is nooit eerder gebeurd. Allerlei prachtige landschappen van Schoeff, juweeltjes van schilderkunst, bijeen in onze stad, ik zie het al voor me. Schoeff in het Markiezenhof? Zeker, Schoeff in het Markiezenhof! Noten 1 Ik dank Dr. Jeroen GiLtaij, Rochus van den Bergh, YoLande Kort lever, Rozanne de Bruijne, Belinda Dozy, Bart van EekeLen, André Moerbeek, dhr. A.W. Verbeem, Friso Lammertse, René Bastiaanse, Jeroen GrosfeLd en Louis Weys, zonder wier directe of indirecte hulp en informatie dit artikel niet mogelijk was geweest. 2 Destijds was het Markiezenhof nog een museum met een eigen directie. 3 Afmetingen paneel 30 x 54,3 cm; lijst 43,5 x 59,5 cm. 4 Dr. Weggeman was tenminste sinds 1947 als specialist aan het ABG verbonden, van 1964-1968 als geneesheer directeur. 5 De brief trof ik aan in een map in het digitale archief van het museum. De map bevatte een klein aantal door René nage laten bestanden. De brief is gericht aan een zekere heer Crama te KaLmthout, die van de acceptatie in kennis wordt gesteld en voor zijn bemiddeling wordt bedankt. 6 Rembrandt in zwart-wit, Het Markiezenhof, 3 augustus-10 november 2013 (Rembrandt-etsen). 7 Schatten uit het depot, de keuze van de conservator, Het Markiezenhof, 10 december 2013 - 8 maart 2014, cat. no. 20. 127 De Waterschans 3 - 2018

Periodieken

De Waterschans | 2018 | | pagina 27