die volgden achter den wagen, waarin het stof
felijk overschot van een der onbekend gebleven
dooden, symbool van den rouw, die over de stad
is gekomen, werd vervoerd.
In de groote zaal van "Den Vereeniging" werd
'n rouwplechtigheid gehouden. Daar, op het
podium, was een chapelle ardente ingericht.
In het midden stond de baar, bedekt met bloe
men, terwijl aan beiden zijden de vele kransen
en bloemstukken waren neergelegd, die in den
loop van den morgen waren gebracht. Achter
de baar brandden tien electrische kaarsen, die
een schijnsel wierpen op een kruis van witte
bloemen. De achtergrond werd gevorm door
rouwfloers. In de zaal brandde gedempt licht.
Om half twee begonnen de nabestaanden van
de slachtoffers stil de zaal te vullen, terwijl de
organist Frits Jakma zachte muziek liet hooren.
Beginnende met Aase's Tot, daarna Jesu meine
Zuversicht, Alle Menschen müssen sterben en
tenslotte het Largo van Handel. Toen de zaal
volkomen gevuld was met familieleden, terwijl
op de voorste twee rijen officiële belangstel
lenden hun plaats hadden ingenomen, trad
de burgemeester van Nijmegen, de heer M.
van Lokhorst, naar voren om een kort woord
tot de nabestaanden te richten. Reeds weken
geleden is de burgemeester wegens ziekte
genoodzaakt geweest zijn taak over te dragen
aan wethouder Hondius, maar in dit droeve
uur wilde hij te midden van zijn zwaar getrof
fen stadgenooten zijn om enkele woorden tot
hen te richten. 22 Febr. 1944, is in zeker opzicht
een keerpunt in de geschiedenis van Neder
land, zei de burgemeester. Wel waren wij door
den oorlog en zijn gevolgen al zwaar getroffen,
maar in vergelijking met de toestanden in het
buitenland leefden wij nog als in een para
dijs. 22 Febr. bracht diepe droefenis over ons.
Eenige tientallen Engelsch-Amerikaansche
vliegtuigen wierpen zich in een georganiseer-
den massa sluipmoordenaars op onze stad. Tot
nu toe hadden vele goede Nederlanders in hen
hun beschermers gezien, maar in Nijmegen
kan men deze meening niet meer deelen. Zor
gen en leed kwamen over Nijmegen en andere
plaatsen in het Oosten des lands. Groot verlies
van menschenlevens is te betreuren, terwijl
velen beroofd werden van hun heele bezit. Wij
weten ook niet, hoeveel van de gewonden her
stellen zullen. Met heel mijn harte ben ik bij U
zei de burgemeester. Uw leed is het leed van
het geheele gemeentepersoneel. Dank moet
gebracht worden aan de vele trouwe helpers
die meer dan hun plicht hebben gedaan. Alle
Nederlanders zullen de handen ineen moeten
slaan om aan rampen als deze het hoofd te
bieden. Woorden van troost klinken hol, want
wat kunnen wij doen tegen zooveel leed. Maar
wij moeten gelooven in de Voorzienigheid die
ook hiermee een bedoeling heeft gehad. De
burgemeester betreurde het, niet mee te kun
nen gaan naar de begraafplaats, maar in ge
dachten zou hij de droeve stoet vergezellen.
Geeft onze dooden de laatste eer en laten wij
elkaar beloven juist in deze tijden van beproe
ving als goede Nederlanders samen te werken,
zoo eindigde de heer van Lokhorst.
H*drn overleed lo.
onjf diep* drnri'LriJ
dotf wn noodlottig on
val if ome tn
nig geliefde dochter, tunc
en behuwd ruiter, Me juffr
HELENA PETRONELL.'
RL A ASSEN*
in den order dom van
ruim li jaar
Tij bevelen dc fiet vtr
de dirbarr overledene ir
U*t godvruchtig* gebedn
aan.
J. J Klanten
C KIiiurn-Drmmtri
A. Klaanen
F KIaaeatn*$uiikrrbu>fk
M Klanten
Adr Klunen
C Kliiiirn
B o Zoom. 2S Febr. 19H
Scheldelian IJ.
[>c plrchiTgr uit vaarfdien*
gevolgd door dr hegrafe
nil rat plain hebben of
Y«vrn*dag I Maart om 9
uur in dr parochiekerk
O. L. Vr. van l-ourdu
Rorenkran» wordt gebede»
Maandag en Dintdag orr
f u. in dr wr«<Mfhf'k
Afb. 8. Overlij
densadvertentie
voor Lena Klaas-
sen, Delpher.
De Waterschans 3 - 2018
144
