staan kreeg het bedrijf het predicaat koninklijk en werd de naam veranderd in Royal Nedalco. De Engelstalige naam werd uiteraard gekozen met het oog op de internationale activiteiten.31 In het begin van de eenentwintigste eeuw kwam het einde in zicht. Door de internationalisering en schaalvergroting veranderde het moederbe drijf (Cosun en later Cargill) en daaronder leed de fabriek. Toen de grote schoorsteen in 2001 in verval geraakt was, wilde men deze aanvanke lijk slopen, maar werd uiteindelijk (na discussie over de monumentwaarde) de hoogte terug gebracht tot 63 meter.32 In 2001 werd nog de bouw gepland van een biofilter en een nieuwe schoorsteen (met een hoogte van 20 m en een doorsnee van 1 m). Op 10 oktober 2001 werd officieel toestemming verleend. De bouwkosten bedroegen 400.000 gulden ofwel 181.512,08 euro.33 Sinds 2004 waren er echter al plannen voor verplaatsing en sloop van de fabriek. Sinds december 2004 was Royal Cosun grootaan deelhouder in het bedrijf en de enige eigenaar. Destijds had het bedrijf nog altijd meer dan 100 medewerkers. Al in 2002 was er sprake van dat de gemeente Bergen op Zoom mogelijk het ter rein zou kopen van Royal Cosun voor 170 miljoen gulden. De gemeente had het plan opgevat om hierop appartementenflats te laten bouwen. In 2005 kocht de gemeente het terrein dan ook, voor 69 miljoen euro. Er gingen nog meerdere jaren voorbij tot er daadwerkelijk gebouwd kon gaan worden. Het plan was dat de fabriek in 2010 zou gaan slui ten. In 2009 werd de fabrieksproductie terug geschroefd en werd de sluiting van de fabriek aangekondigd. In dat jaar stond het complex al gedeeltelijke leeg en werden de eerste voorbe reidingen getroffen voor de sloop ervan.34 Tot januari 2010 werd er geproduceerd en vervol gens afgewerkt. Vanaf september 2010 werd de procesapparatuur ontmanteld, waarna van 18 oktober 2010 tot en met 30 mei 2011 de fabriek en de installaties - boven het maaiveld - wer den gesloopt door Van Vliet Sloopwerken B.V. Afb. 9. De ingang van het kantoor/de fabriek vanaf de Van Konijnenburgweg, december 2010. Foto Peter Lambrechts. De Waterschans 1 - 2019 46

Periodieken

De Waterschans | 2019 | | pagina 46