staan kreeg het bedrijf het predicaat koninklijk
en werd de naam veranderd in Royal Nedalco.
De Engelstalige naam werd uiteraard gekozen
met het oog op de internationale activiteiten.31
In het begin van de eenentwintigste eeuw kwam
het einde in zicht. Door de internationalisering
en schaalvergroting veranderde het moederbe
drijf (Cosun en later Cargill) en daaronder leed
de fabriek. Toen de grote schoorsteen in 2001 in
verval geraakt was, wilde men deze aanvanke
lijk slopen, maar werd uiteindelijk (na discussie
over de monumentwaarde) de hoogte terug
gebracht tot 63 meter.32 In 2001 werd nog de
bouw gepland van een biofilter en een nieuwe
schoorsteen (met een hoogte van 20 m en een
doorsnee van 1 m). Op 10 oktober 2001 werd
officieel toestemming verleend. De bouwkosten
bedroegen 400.000 gulden ofwel 181.512,08
euro.33 Sinds 2004 waren er echter al plannen
voor verplaatsing en sloop van de fabriek. Sinds
december 2004 was Royal Cosun grootaan
deelhouder in het bedrijf en de enige eigenaar.
Destijds had het bedrijf nog altijd meer dan 100
medewerkers. Al in 2002 was er sprake van dat
de gemeente Bergen op Zoom mogelijk het ter
rein zou kopen van Royal Cosun voor 170 miljoen
gulden. De gemeente had het plan opgevat om
hierop appartementenflats te laten bouwen. In
2005 kocht de gemeente het terrein dan ook,
voor 69 miljoen euro.
Er gingen nog meerdere jaren voorbij tot er
daadwerkelijk gebouwd kon gaan worden. Het
plan was dat de fabriek in 2010 zou gaan slui
ten. In 2009 werd de fabrieksproductie terug
geschroefd en werd de sluiting van de fabriek
aangekondigd. In dat jaar stond het complex al
gedeeltelijke leeg en werden de eerste voorbe
reidingen getroffen voor de sloop ervan.34 Tot
januari 2010 werd er geproduceerd en vervol
gens afgewerkt. Vanaf september 2010 werd de
procesapparatuur ontmanteld, waarna van 18
oktober 2010 tot en met 30 mei 2011 de fabriek
en de installaties - boven het maaiveld - wer
den gesloopt door Van Vliet Sloopwerken B.V.
Afb. 9. De ingang van het kantoor/de fabriek vanaf de Van Konijnenburgweg, december 2010. Foto Peter Lambrechts.
De Waterschans 1 - 2019
46