Ontwikkeling Enkele bouwkundige elementen hadden of kregen een status waardoor behoud gewaar borgd was. In de bodem zijn middeleeuwse archeologische elementen aanwezig die al bescherming genoten, zoals fundamenten van stadspoorten (afb. 7). Voor het negentiende- en twintigste-eeuwse fabriekscomplex zijn vanaf 2008 de praktische en financiële mogelijkheden bekeken om delen daarvan in stand te houden door middel van herbestemming of gedeelte lijke afbraak.38 De Stichting Industrieel Erfgoed Bergen op Stoom (SIEB) heeft in 2010 tevergeefs bij de gemeente gepleit voor instandhouding van de melassefabriek, het ketelhuis en het kantoorgebouw. Het fabrieksgebouw was het oudste nog bestaande relict van de negentiende- eeuwse industrialisatie van de stad en behoorde zelfs tot de oudste nog bestaande fabrieksge bouwen van zijn soort in Noord-Brabant.39 De grote schoorsteen bleek als enige onderdeel van het fabriekscomplex van "cultuurhistorische betekenis", kreeg de status van gemeentelijk monument en werd dan ook voor sloop behoed.40 Niet alleen is de grote schoorsteen een van de weinige overgebleven materiële getuigen van de lokale industriële geschiedenis. Ook is hij een beeldbepalend element in het Bergse stadsge zicht, als een van de hoogste bouwwerken in de omgeving. Hij was zelfs een van de hoogste gemetselde schoorstenen van Nederland en is om die reden niet alleen behouden, maar ook Afb. 11. Als een jager die poseert met zijn prooi: oude destillatie-/rectificatiegebouw, februari 2011. Afb. 10. Gezicht naar het oosten (het Smitsvestje) met vier kranen, december 2010. Foto Peter Lambrechts. Afb. 13. Het braakliggende terrein gezien naar het oosten, april 2011. De Waterschans 1 - 2019 48

Periodieken

De Waterschans | 2019 | | pagina 48