in Antwerpen bleek ditmaal de blijvende. Het zogenaamde Ancien Régime behoorde daarmee tot het verleden. Aan de rust in het kerkelijk leven sinds 1585 kwam na twee eeuwen door de ideeën van de Verlichting een einde. Al onder Jozef II en la ter niet minder onder Frans bewind, krijgen kloosters en kerken het zwaar te verduren. Broederschappen werden afgeschaft, hun kunstschatten verkocht. Een aantal kloosters, met name die van contemplatieve orden, wer den opgeheven. Kerken werden gesloten en de kerkelijke goederen verbeurd verklaard, te koop aangeboden. Belangrijke kerkelijke kunstvoorwerpen werden zelfs naar Frankrijk overgebracht. Alleen de kerken waarvan de pas toors een modus vivendi vonden met de nieuwe machthebbers en hun handtekeningen zetten onder de voorwaarden van het nieuwe bewind, mochten open blijven en de inventaris werd in tact gelaten. Zo konden de Antwerpse parochie kerken van Sint Jacob en Sint Andries met hun inboedel overleven. De rampspoed voor de Sint Pauluskerk en de Sint Carolus Borromeus kon anderszins beperkt blijven. In schril contrast hiermee moet worden vermeld dat nagenoeg de complete inventaris van de Onze Lieve Vrou- wekerk (sinds 1961 weer kathedraal) werd ver wijderd en verstrooid. De sloop van het gebouw zelf werd ternauwernood voorkomen. De ontta kelde kerk kon voor de sloop gevrijwaard blijven en, hoe gehavend ook, in 1800 weer heropend worden. Het bisdom Antwerpen evenwel werd in 1801 opgeheven. Zoals gezegd werd vanaf 1 795 (kerkelijke) top- kunst naar Frankrijk overgebracht. Daarnaast kwamen er veel geconfisceerde kerkelijke goederen in de openbare verkoop. De Kroniek van Antwerpen vermeldt 15 oktober 1798 als 87e verkoopdag van kerkelijke goederen en 29 december van dat jaar als 95e verkoopdag! Vermeldenswaard is hier dan ook dat de kerk meesters van de Bergse parochie in 1 797, ten behoeve van hun kerk aan de Korenmarkt, kerkmeubilair hadden gekocht dat nu, na vele omzwervingen, in de huidige Gertrudiskerk van zijn bijzondere geschiedenis getuigt! Het zeventiende-, achttiende- en negentiende- eeuwse erfgoed in de Gertrudiskerk De volgende paragrafen geven een toelichting op het kerkelijk erfgoed, dat in het algemeen uit Vlaanderen en in het bijzonder uit Antwerpen afkomstig is. Ook komen objecten en voorstel lingen ter sprake waaraan de invloed die onze zuiderburen daarop hebben gehad, nog is af te lezen. Kerkmeubelen houtsnijwerk De preekstoel in de Grote Kerk Pastoor Johannes Facrit noemde in 1 776 de preekstoel in de schuilkerk "kunstig vervaar digd". Het meubel is mogelijk samengesteld uit losse achttiende-eeuwse elementen die in Antwerpen in de handel waren. De kern wordt gevormd door het vermoedelijk tussen 1715 en 1740 door Michiel Boenders aan de parochie geschonken beeld van de aartsengel Michael die de duivel verslaat. In het meubel zijn hoog- barokke medaillons verwerkt met afbeeldingen van Christus, Gertrudis (met abdisstaf) en - op het deurtje - van Franciscus.2 Voorts treffen we rijk-vormgegeven symbolen aan van de evangelisten Matteüs (engel/mens), Johannes (adelaar), Lucas (rund) en Marcus (leeuw). De trapleuning is gedecoreerd met uitbundige flo rale motieven en schelpen. Boven het meubel was een klankbord aangebracht (in 1887 nog aanwezig) dat rond 1893/4 verdwenen is. De trapopgang met kolommen stamt vermoedelijk uit de negentiende eeuw naar een ontwerp van Peeters-Divoort, mogelijk uit 1862. Het deurtje voor de trapopgang sluit bij deze vormgeving aan en dateert van 2012 (restauratie van het meubel door A. Kruf). In 2014 is het kruis met corpus (omstreeks 1920 verwijderd, maar ka rakteristiek voor Vlaamse preekstoelen) na res tauratie op de kuip teruggeplaatst. Het medaillon boven de preekstoel Dit ornament moet het gemis aan het verdwe nen klankbord enigszins vergoeden. Op het me daillon is de heilige franciscaan Bernardus (of Bernardinus) van Siena (1380-1444) afgebeeld met een kelk en daarboven zijn een omstraald IHS met kruis en drie nagelen te zien. Eén van de vele hier werkzame Antwerpse francis caanse geestelijken zou dit (vroeg-) achttiende- eeuwse stuk kunnen hebben ingebracht. <Afb. 4. Kruis met corpus, in 2014 teruggeplaatst op de preek stoel. Foto Hans Smout. 93 De Waterschans 2 - 2019

Periodieken

De Waterschans | 2019 | | pagina 29