Op dinsdag 3 oktober kwam de Duitse Feldgen-
darmerie naar Hermusstraat 10 op zoek naar
Kees. Mevrouw Van Ginneken vertelt: "Ze gingen
eerst naar boven naar mijn moeder. Zij ging 's
middags altijd rusten. En toen zeiden ze: Die
Frau nicht, die Frau ist krank. De enigen die over
bleven in huis waren mijn zus Lenie [22 jaar]
en ik. En wij moesten mee. Ik wist niet wat er
op deed. Dat waren Feldwebels, met zo'n grote
plaat op de borst en een helm op; geweren bij
zich en die grote Duitse schoenen aan met van
die ijzers eronder. Dat klapte wel natuurlijk toen
we in de straten liepen. Wij moesten voorop. Ik
was helemaal niet bang, want ik wist niet wat
er gaande was. Mijn vader was wel thuis. We
hadden vijf garageboxen naast ons huis. En die
zat kennelijk in een van die garageboxen; en die
had hij gauw dichtgedaan en niemand wist dat
hij daar zat. Anders hadden ze hem wel opge
pikt. We werden met z'n tweeën meteen naar
het Markiezenhof gebracht. We kwamen daar
binnen en er waren al een heleboel mensen. Wij
moesten 's avonds allemaal op de grond gaan
slapen. Allemaal in rijen naast elkaar. En er wa
ren er wat hoor."
De vrouwen en mannen werden gescheiden van
elkaar opgesloten. Op mijn vraag of mevrouw
Van Ginneken nog wist in welke ruimte van het
Markiezenhof zij werd opgesloten antwoordde
zij: "Dat was als je het Markiezenhof binnenkomt
vanuit de Steenbergsestraat, dan heb je daar
links van die pilaren. Dat was vroeger gesloten
als ik het goed heb. En daar hebben wij in gele
gen." Onder de Grote Galerij waren destijds vier
ruimten, twee grote en twee kleine. Of ook de
mannen in een van die ruimten waren opgeslo
ten is niet bekend. Nadat ik enkele oude foto's
van het Markiezenhof had laten zien vervolgde
mevrouw Van Ginneken: "Links gingen we naar
binnen. Dat was als ik het goed heb een grote
zaal, op de begane grond. Wat we daar moesten
doen, dat was afwachten op de dingen die komen
gingen. Voor mij hoefden ze niet bang te zijn,
want ik wist helemaal niks. En dat was maar het
beste, want als je een jaar of zestien bent en je
wordt bang, dan denk ik dat je al gauw wat zegt.
Ik wist niet eens wat er gebeurde."
Gegijzeld voor ondergedoken broer Wim
De gijzelaars kwamen niet alleen uit Bergen op
<Afb. 4. Eindexa
menfoto van Corrie
van Ginneken, 1944.
Foto collectie me
vrouw De Mooij-Van
Ginneken.
tAfb. 5. Mevrouw
De Mooij-Van Gin-
neken, september
2018. Foto Yotande
Kortlever.
De Waterschans 3 - 2019
146