De dagelijkse praktijk De dag begon om zes uur, dan stond een hoorn blazer op de binnenplaats en blies de reveille waarop de woorden waren gemaakt: "Als je niet opstaat blijf je maar liggen, moet je maar weten wat er van komt". Dan aankleden, buiten onder een afdak wassen, soms was het erg koud, dan je wolletje opmaken en in je uitrusting en gewa pend met bord en zakmes naar de eetzaal. Daar zat je met je handen in de zakken, te wachten tot het brood en koffie werden uitgedeeld. Om acht uur was er appel op de binnenplaats, dat werd afgenomen door een officier, kapitein of 1e luitenant. Alles werd nagekeken, of er geen wit plekje op je schoenen zat, je kraag goed was gesloten, je geweer schoon enz. Dan naar binnen voor de theorie, over je geweer en inde ling van het leger. De onderdelen van je geweer moest je allemaal bij naam kennen. Hier was een zgn. ezelsbruggetje voor: "Kan de boer straks stro laten halen". De beginletters waren ook de eerste letter van de diverse onderdelen. Na enkele weken kwam de dagelijkse gang naar Kijk in de Pot voor allerlei oefeningen. Ook schieten, gooien met handgranaten, klimmen over muren en schuttingen. Af en toe werd een lange afstandsmars gehouden, met onderweg een oefening, het zogenaamde soLdaat speLen in oorlogstijd. Wanneer zo'n mars werd gedaan dan moest je brood en koffie meenemen. Kof fie in de veldfles die was s 'middags natuurlijk ijskoud, maar dan had je toch wat om de droge kuch door te spoelen, want anders kreeg je hem niet naar binnen. 's Avonds om ongeveer vijf uur was er warm eten, daar viel niet over de klagen want wij hadden een goede kok. Dan was je vrij tot tien uur, dus de fiets op en naar huis. Maar om half zeven moest ik weer op de avondschool zijn tot half tien en om tien uur weer naar de kazerne. Op oefening in de regio De eerste avondoefening was een verschrik king. Het regende al toen we de kazerne verlie ten en we moesten helemaal naar de Zuidgees- terheide. Dat is achter bij Nieuw Borgvliet, bij de Vianenstraat (bedoeld zal zijn: Fianestraat). Daar aangekomen werden wij verdeeld in twee groepen. Dus één groep was de vijand. Wij had den losse flodders om te schieten (dat is in plaats van een kogel een kleine stukjes lont). Maar het ergste was, ik had vreselijke kiespijn. Het was zo erg dat ik stiekem de troep heb ver laten, in een bosje ben gekropen en het einde van de oefening daar heb afgewacht. Het weer werd er niet beter op en we moesten toen weer te voet naar de kazerne. De hele nacht niet geslapen van de tandpijn. 's Morgens naar de dokter en die verwees me naar tandarts Braat op het Stationsplein die, toch wel een beetje hardhandig, m'n kies verwijderde. De eerst grote beproeving was op komst. De tweedaagse oefening, alles moest mee, je volle dige bepakking, ook de hogere officieren, verder keukenwagen, technisch personeel enz. Een hele onderneming. De oefening werd gehouden in en rond Ossendrecht, dus daar eerst te voet naar toe, met de nodige rustpauzes onderweg. De strijd ging tussen de roden en de blauwen, hetgeen met armbanden tot uiting kwam. En al schietende zonder iets te raken vorderde de oefening. 's Nachts sliepen we in een boeren schuur. Wij lagen bij een boer aan de Aanwas in Ossendrecht. Als ik er nu voorbij kom moet ik er nog aan denken. Eten kregen we van de keukenwagen, allen op een rij met je etensblik, vork en lepel en dan kreeg kwak eten met een saus. We slie pen in het stro en 's nachts kwamen de ratten en muizen ons bezoeken. Dat was niet zonder reden want in onze broodzakken zaten nog res ten brood en toespijs en dan van zo'n honderd a honderdvijftig soldaten was dat een heel feest maal. Maar je was zo moe dat je er geen aan dacht aan schonk. 's Morgens ging de oefening verder en 's avonds sliepen we in een schuur dichtbij Hoogerheide, met hetzelfde bezoek van de muizen. Dan gingen we, al oorlog voerend, richting Bergen op Zoom, hetgeen toch vlugger verliep dan alleen te marcheren. Je had onder weg in de bossen meer afleiding en was onge merkt aan de rand van de stad. Dan ging het met tamboer en hoornblazers, in een kolonne naar de kazerne. In quarantaine Een grote dag kwam voor mij naar ik meen in december. Zaterdag gingen we gewoonte getrouw naar "Kijk in de Pot", daar werd dan een parade gehouden en groot appel, want 's middags mochten we naar huis voor een weekendje. Alles ging goed tot de hoek van de Steenbergsestraat, Lievevrouwestraat, de eer- De Waterschans 4 - 2019 194

Periodieken

De Waterschans | 2019 | | pagina 14