De dagelijkse praktijk
De dag begon om zes uur, dan stond een hoorn
blazer op de binnenplaats en blies de reveille
waarop de woorden waren gemaakt: "Als je niet
opstaat blijf je maar liggen, moet je maar weten
wat er van komt". Dan aankleden, buiten onder
een afdak wassen, soms was het erg koud, dan
je wolletje opmaken en in je uitrusting en gewa
pend met bord en zakmes naar de eetzaal. Daar
zat je met je handen in de zakken, te wachten
tot het brood en koffie werden uitgedeeld. Om
acht uur was er appel op de binnenplaats, dat
werd afgenomen door een officier, kapitein of
1e luitenant. Alles werd nagekeken, of er geen
wit plekje op je schoenen zat, je kraag goed
was gesloten, je geweer schoon enz. Dan naar
binnen voor de theorie, over je geweer en inde
ling van het leger. De onderdelen van je geweer
moest je allemaal bij naam kennen. Hier was
een zgn. ezelsbruggetje voor: "Kan de boer
straks stro laten halen". De beginletters waren
ook de eerste letter van de diverse onderdelen.
Na enkele weken kwam de dagelijkse gang
naar Kijk in de Pot voor allerlei oefeningen. Ook
schieten, gooien met handgranaten, klimmen
over muren en schuttingen. Af en toe werd een
lange afstandsmars gehouden, met onderweg
een oefening, het zogenaamde soLdaat speLen
in oorlogstijd. Wanneer zo'n mars werd gedaan
dan moest je brood en koffie meenemen. Kof
fie in de veldfles die was s 'middags natuurlijk
ijskoud, maar dan had je toch wat om de droge
kuch door te spoelen, want anders kreeg je hem
niet naar binnen. 's Avonds om ongeveer vijf uur
was er warm eten, daar viel niet over de klagen
want wij hadden een goede kok. Dan was je vrij
tot tien uur, dus de fiets op en naar huis. Maar
om half zeven moest ik weer op de avondschool
zijn tot half tien en om tien uur weer naar de
kazerne.
Op oefening in de regio
De eerste avondoefening was een verschrik
king. Het regende al toen we de kazerne verlie
ten en we moesten helemaal naar de Zuidgees-
terheide. Dat is achter bij Nieuw Borgvliet, bij
de Vianenstraat (bedoeld zal zijn: Fianestraat).
Daar aangekomen werden wij verdeeld in twee
groepen. Dus één groep was de vijand. Wij had
den losse flodders om te schieten (dat is in
plaats van een kogel een kleine stukjes lont).
Maar het ergste was, ik had vreselijke kiespijn.
Het was zo erg dat ik stiekem de troep heb ver
laten, in een bosje ben gekropen en het einde
van de oefening daar heb afgewacht. Het weer
werd er niet beter op en we moesten toen weer
te voet naar de kazerne. De hele nacht niet
geslapen van de tandpijn. 's Morgens naar de
dokter en die verwees me naar tandarts Braat
op het Stationsplein die, toch wel een beetje
hardhandig, m'n kies verwijderde.
De eerst grote beproeving was op komst. De
tweedaagse oefening, alles moest mee, je volle
dige bepakking, ook de hogere officieren, verder
keukenwagen, technisch personeel enz. Een
hele onderneming. De oefening werd gehouden
in en rond Ossendrecht, dus daar eerst te voet
naar toe, met de nodige rustpauzes onderweg.
De strijd ging tussen de roden en de blauwen,
hetgeen met armbanden tot uiting kwam. En
al schietende zonder iets te raken vorderde de
oefening. 's Nachts sliepen we in een boeren
schuur. Wij lagen bij een boer aan de Aanwas in
Ossendrecht.
Als ik er nu voorbij kom moet ik er nog aan
denken. Eten kregen we van de keukenwagen,
allen op een rij met je etensblik, vork en lepel
en dan kreeg kwak eten met een saus. We slie
pen in het stro en 's nachts kwamen de ratten
en muizen ons bezoeken. Dat was niet zonder
reden want in onze broodzakken zaten nog res
ten brood en toespijs en dan van zo'n honderd a
honderdvijftig soldaten was dat een heel feest
maal. Maar je was zo moe dat je er geen aan
dacht aan schonk. 's Morgens ging de oefening
verder en 's avonds sliepen we in een schuur
dichtbij Hoogerheide, met hetzelfde bezoek van
de muizen. Dan gingen we, al oorlog voerend,
richting Bergen op Zoom, hetgeen toch vlugger
verliep dan alleen te marcheren. Je had onder
weg in de bossen meer afleiding en was onge
merkt aan de rand van de stad. Dan ging het
met tamboer en hoornblazers, in een kolonne
naar de kazerne.
In quarantaine
Een grote dag kwam voor mij naar ik meen
in december. Zaterdag gingen we gewoonte
getrouw naar "Kijk in de Pot", daar werd dan
een parade gehouden en groot appel, want
's middags mochten we naar huis voor een
weekendje. Alles ging goed tot de hoek van de
Steenbergsestraat, Lievevrouwestraat, de eer-
De Waterschans 4 - 2019
194