De verloren speech van
Prins Wannes I
Michiel Besters1
Op 2 januari 1963 viert Anton van Duinkerken (Prof.dr. Willem Asselbergs) zijn 60ste verjaardag.
Van Duinkerken wordt op uitbundige wijze gehuldigd in de Nijmeegse stadsschouwburg. Een
afvaardiging van Stichting Vastenavend maakt na afloop van het officiële programma haar opwach
ting in de foyer om de 'Krabbengeneraal' te eren. Prins Wannes I (Jan van Giels) heeft de eer om
de jubilaris toe te spreken. In een interview uit 2002 voor een herdenkingsboek ter gelegenheid
van de 100ste geboortedag van Van Duinkerken geeft Van Giels aan dat hij hier tegenop zag. Van
Duinkerken was immers niet 'de eerste de beste'.2 Ondanks de gezonde spanning die Van Giels
moet hebben gevoeld, komt zijn speech goed uit de verf.
Het feestelijke bezoek aan Nijmegen wordt ech
ter overschaduwd door een auto-ongeluk op
de terugweg. Een van de auto's van de Bergse
delegatie rijdt tegen een vluchtheuvel op. 'Er
waren een paar zwaar gewonden bij en het is
uiteindelijk een langdurige geschiedenis ge
worden', vertelt Van Giels in het interview uit
2002.3 Het ongeluk werpt ook een schaduw over
de speech die Van Giels heeft gehouden. 'Door
het ongeluk is dat hele verhaal van mijn speech
weggedrukt. Ik heb daar nooit meer iets over
gehoord'.4 Uit het interview blijkt bovendien dat
Van Giels de speech zelf niet meer heeft. Ook is
het origineel niet meer aanwezig in het archief
van Stichting Vastenavend.5
De tragische afloop van het bezoek aan het
verjaardagsfeest van Van Duinkerken heeft een
schaduw geworpen over de speech van Prins
Wannes I. Zoveel is duidelijk. Maar wat is het
verhaal van de speech? Is het origineel daadwer
kelijk kwijt? En als dat het geval is, is de inhoud
van de speech ergens anders bewaard gebleven?
Stichting Anton van Duinkerken Nu heeft een po
ging gedaan om de speech boven tafel te krijgen.
Dit artikel doet verslag van de zoektocht naar de
verloren gewaande speech van Prins Wannes I.
Een plechtige huldiging
De viering van de 60ste verjaardag van Van Duin
kerken was een gebeurtenis met nationale al
lure. De organisatie van het feest was in handen
van een werkcomité samengesteld uit collega's,
vrienden en een vertegenwoordiger van zijn
studenten.6 De organisatoren hadden een divers
programma samengesteld met gedichten, toe
spraken en de opvoering van Van Duinkerkens
'Wereldorgel'. De gastenlijst was omvangrijk en
geeft een mooi inkijkje in de kringen waarin Van
Duinkerken verkeerde. Een greep uit de lijst: de
aartsbisschop van Utrecht, de burgemeesters
van Nijmegen, Bergen op Zoom en Hilvarenbeek,
de ambassadeur van België, topambtenaren
van de ministeries van cultuur uit Nederland en
België en afgevaardigden van talloze besturen
en redacties waaraan Van Duinkerken was ver
bonden.7 Een keur aan landelijke (o.a. De Tele
graaf, de Volkskrant, Trouw en De Tijd-Maasbode)
en regionale kranten (o.a. Limburgs Dagblad,
Leeuwarder courant, Friese koerier en het Bra
bants Nieuwsblad) heeft verslag gedaan van de
huldiging. Daarnaast is een aantal bijdragen
van sprekers gepubliceerd in kranten8 en heeft
het tijdschrift Roeping een bijlage9 gepubliceerd
waarin al deze bijdragen zijn opgenomen. De
huldiging in de Nijmeegse Stadsschouwburg
illustreert het belang van de publieke figuur Van
Duinkerken. Iets waar iemand, die vandaag de
dag langs het beeld van Anton van Duinkerken
op de Grote Markt loopt, zich waarschijnlijk
maar moeilijk een voorstelling van kan maken.10
Uit alles blijkt dat Van Duinkerken zeer dank
baar was voor de huldiging die voor hem was
georganiseerd. Tijdens de bijeenkomst spreekt
Van Duinkerken een vooraf geschreven dank
woord uit.11 En in een persoonlijke dankbrief
die Van Duinkerken naderhand schrijft aan zijn
'goede vrienden', spreekt hij van een 'zielsver-
rukkend feest'.12 'Van zo veel kanten zo veel ge-
25
De Waterschans 1 - 2020
