kerken te Nijmegen had ik het genoegen vlak achter de jubilaris te zitten. Behalve het feit, dat hij hoognodig geknipt moest worden, merkte ik nog op, dat de feesteling zich immens amu seerde. Hoewel dit ook de bedoeling van huldi gingen is, wordt dit zelden bereikt.'15 Het verrassingsbezoek uit het Krabbegat De organisatoren van de huldiging moeten zich gerealiseerd hebben dat, ondanks het grootse en waardige programma dat reeds was samen gesteld, een verjaardagsfeest van Van Duinkerken pas werkelijk een feest naar het karakter van de jubilaris zou zijn als het een vleugje vastenavond zou bevatten.16 En dus kreeg de Stichting Vastena- vend een uitnodiging voor een verrassingsbezoek aan Nijmegen. Tijdens de receptie in de foyer van de Nijmeegse stadsschouwburg na afloop van het officiële programma was de Stichting Vastena- vend uitgenodigd om hun eer aan Van Duinkerken te betuigen. De Stichting Vastenavend heeft deze uitnodiging gretig geaccepteerd. Uit een interne instructie (afbeelding 1) blijkt dat het bezoek aan Nijmegen grondig is voorbereid. In totaal bestond de delegatie van de Stichting Vastenavend uit twintig personen: de Prins, de Nar, de Grootse Boer, Steketee, twee adjudan ten, acht boeren en een zestal muzikanten. Prins Wannes I had een speech voorbereid en er was een cadeau geregeld, een beeldje van Van Duin kerken in vol ornaat gemaakt door Louis Weyts. (afbeelding 2) De afvaardiging is op 2 januari met de auto rich ting Nijmegen vertrokken, heeft zich omgekleed in Hotel Metropole op een steenworp afstand van de stadsschouwburg en daar gewacht op het seintje van de contactpersoon ('boer Ariën'). Rond halfzes in de avond, bijna een uur later dan gepland, komt het verlossende seintje en vertrekt de Bergse delegatie naar de Stads schouwburg. 'Nijmegen keek met open mond naar de vreemde stoet die toen door de straten trok', zo staat in het verslag 'Slag om Duin kerken' in de Vastenavendkrant van 1 963.17 Het bezoek blijkt een ware verrassing voor de ju bilaris. 'Met Wannes op de schouders, meziek, Steketee en adjudanten voorop en boeren in de achterhoede brak de ploeg de zaal binnen en kwam eerst voor de totaal verblufte Van Duinkerken tot stilstand'.18 Oog in oog met Van Duinkerken draagt Prins Wannes I zijn speech negenheid te mogen ondervinden, is bijna be schamend'.13 Van Duinkerken stelt dan ook dat de huldiging voor hem en zijn gezin een van de 'heerlijkste dagen' is die zij hebben mogen be leven.14 Al tijdens de huldiging was het niet onop gemerkt gebleven dat Van Duinkerken genoot. Godfried Bomans heeft dit mooi onder woorden gebracht in een column die op 5 januari 1963 op de voorpagina van de Volkskrant werd gepu bliceerd. 'Bij de huldiging van Anton van Duin- Afb. 2. Beeldje van Anton van Duinkerken gemaakt door Louis Weyts (Literatuurmuseum, Den Haag). De Waterschans 1 - 2020 26

Periodieken

De Waterschans | 2020 | | pagina 26