Van de
hoofdredacteur
Voor u Ligt het derde nummer van De Water
schans, dat onder directe verantwoordelijkheid
van het bestuur verschijnt. Een tijdelijke redac
tie, ondersteund door enkele adviseurs, heeft
destijds de handschoen opgepakt om zorg te
dragen voor continuïteit van ons kwartaalblad.
Na het themanummer gewijd aan Anton van
Duinkerken ligt er nu weer een nummer met
artikelen vanuit verschillende invalshoeken.
Echter, ook nu weer bijzonder omdat de aan
dacht mede uit gaat naar ons erelid, Willem van
Ham, die ons is ontvallen.
Op verzoek van het bestuur staat Cees Vanwe-
senbeeck stil bij de persoon en betekenis van
Willem van Ham voor de Kring, maar feitelijk
ook ver daarbuiten.
Marianne de Hoogh-Andriessen heeft ons in
De Waterschans van december 2019 kennis la
ten maken met passages uit 'het dagboek' van
soldaat Cor Rampart. Feitelijk betreft het later
opgetekende herinneringen. Destijds stond zijn
diensttijd (in 1936 1937) centraal. Thans gaat zij
in op de periode tot het begin van de oorlog. En
wederom staan zijn eigen herinneringen centraal
al worden soms bijzondere wetenswaardigheden
daaraan toegevoegd. En of het allemaal zo ver
lopen is kunnen wij hem niet meer vragen. Wel
hebben wij nog de aanvullende verhalen van zijn
kinderen en anderen die hem gekend hebben en
die van die tijd nog kennis hebben.
Bergen op Zoom en zilver blijven ons bezig
houden. Cees Vanwesenbeeck neemt ons mee
naar Florence. Destijds hebben de auteurs
(naast de auteur van dit artikel ook Jean-Pierre
van Rijen) van het boek Bergen op Zilver naar
de kennis van toen een overzicht van zilversme
den en hun producten het licht doen zien. De
ellende van een boek is echter dat na verschij
ning er meestal nieuwe informatie over perso
nen en of producten beschikbaar komt. Wat
doe je dan met deze nieuwe informatie? Geluk
kig bestaat er een website van de Stichting
Vrienden Bergen op Zilver waarop nieuwe in
formatie over dit onderwerp beschikbaar komt
voor een breder pubLiek. De redactie heeft ge
meend ruimte in te ruimen om aandacht te ge
ven aan een nog onbekende Bergse zilversmid
die vooral heeft gewerkt aan het hof van De
Medici. Uit het boek dat in 2017 is verschenen
wisten we al dat er fraaie stukken zilverwerk in
musea in Florence zijn te vinden. En de auteur
maakt ons bekend met enkele van deze stuk
ken van de hand van zilversmid Hans Domes.
Voor de echte liefhebber van zilver is het dus
zaak de nieuwsbrief van de Stichting Bergen op
Zilver of de website (www.bergenopzitver.nt) in
de gaten te houden.
Sommigen van u kennen onze voorzitter, Koert
Damveld, ook uit andere hoofde. Als dirigent
van het vaste koor van de St.-Gertrudiskerk
(Hortus Musicus Religiosus) is hij regelmatig in
die kerk te vinden om met zijn passie, muziek
maken, bezig te zijn. Door zijn studie muziek
wetenschap, die hij op latere leeftijd heeft af
gerond, heeft die hobby een zekere verdieping
gekregen. En als uitvoerend musicus toont hij
grote belangstelling voor de componisten ach
ter muziekstukken. Het is dan ook niet vreemd
dat een van de oudste 'voorgangers', Jacob
Obrecht zijn interesse heeft. Maar het artikel
heeft toch een bijzondere insteek. Recent is
duidelijk geworden dat een portret van Jacob
Obrecht is geschilderd door Quinten Metsys.
Dus staat hij stiL bij de componist en de schiLder
zelf, maar toch vooral bij het schilderij dat in
het Kimbell Art Museum in Fort Worth in Ame
rika hangt. De auteur presenteert recent on
derzoek dat de nodige vragen rond het portret
van Obrecht beantwoordt en bespreekt de nog
onopgeloste mysteries rondom het werk.
Jan Weyts heeft onderzoek gedaan naar de
mogeLijke voorganger van het Markiezenhof
(eerder stonden er van zijn hand onder meer
bijdragen over het Markiezenhof zeLf in dit
bLad). AanLeiding waren de uitkomsten van een
bouwhistorische verkenning uit 2017 van het
Monumenten Adviesbureau. Voorts heeft hij
gebruik gemaakt van een inventarisatie van de
oude rekeningen van bouwwerken door ons on
langs overleden erelid Willem van Ham.
De Waterschans 2 - 2020
48
