Bert van der Stoel (1949-2020) Op 3 juli is onze oud-voorzitter Bert van der Stoel op 70-jarige leeftijd overleden. Bert werd geboren in een gezin dat naar Bergen op Zoom was verhuisd omdat vader Van der Stoel predikant werd aan de gereformeerde kerk aan het Bolwerk, thans Ontmoetingskerk. Bert groeide op in de predikantenwoning naast de kerk. Al vanaf zijn jeugd was Bert politiek actief. Hij werd lid van de VVD en koos voor een politieke en bestuurlijke loopbaan. Hij was van 1974 tot 1994 lid van de gemeenteraad en was in die periode ook tweemaal wethouder met cultuur en welzijn in zijn portefeuille: van 1979 tot 1982 en van 1990 tot 1994. Na zijn gemeentelijke loopbaan was hij tot 2013 lid van Provinciale Staten. Het is vrijwel ondoenlijk om een volledig beeld te schetsen van alle activiteiten die hij tijdens zijn leven ondernam. Hij was onder meer bestuurslid (en ook vaak voorzitter of directeur) van kunstenaarssociëteit Arsis, de stichting Vrienden van het Markiezenhof, de Orde van den Prince, de stichting Schrauwenfonds, de stichting 700 jaar Heerlijkheid, het Prins Bernhard Cultuurfonds, het Algemeen-Nederlands Verbond, de stichting Restauratie Ibach-orgel en de stichting Dodenherdenking 4 mei. Van 1983 tot 1990 was hij voorzitter van onze Geschiedkundige Kring. Bert was een liberaal in hart en nieren, maar had voor een VVD- politicus geen uitgesproken rechtse signatuur - daarvoor had hij te veel 'linkse hobby's'. Hij nam hij de sociale en culturele agenda uiterst serieus. Beeldend kunstenaars, musici, galeriehouders, theatergezelschappen of vastenavondbouwers: ze konden allemaal op zijn belangstelling rekenen. Die verdween niet als hij als politicus moeilijke besluiten moest nemen. Toen hij in 1994 als wethouder moest bezuinigen in zijn culturele portefeuille viel na tientallen jaren het doek voor Stichting Etcetera, maar Bert behield een vriendschappelijke band met de medeoprichter en directeur van deze kunstgalerie. Zaken en persoonlijke verhoudingen kon hij goed los van elkaar zien. Dat bleek ook bij mijn eerste persoonlijke contact met Bert in 1992. Na een avond Wagetjes kijke dweilde ik met wat gemeenteraadsleden nog Maatschappelijk en politiek actief, wars van conventies, strijdbaar voor vele goede zaken en altijd klaar om het debat aan te gaan een rondje door de stad. Tegen sluitingsuur 'moest' ik mee voor een afzakkertje. We kwamen in de Faurestraat terecht, waar in huize Van der Stoel leden van zowat alle partijen van de gemeenteraad binnenvielen. Bij nachtelijk gastheer Bert stonden politieke tegenstellingen een leutege omgang met elkaar niet in de weg. Jaren later leerde ik Bert veel beter kennen in het bestuur van de stichting Restauratie Ibach-orgel. We hadden ons voorgenomen een van de grootste en belangrijkste romantische orgels van ons land in zijn oorspronkelijke glorie te herstellen. Dat zou meer dan een miljoen euro gaan kosten en het was een groot obstakel dat de rijks overheid voor dergelijke monumenten geen restauratiesubsidie meer uitkeerde. Bert vond dat we ons daar niet bij neer moesten leggen en stelde voor de staatssecretaris op andere gedachten te brengen - hij wist wel in welke bewoordingen dat zou moeten. De protestactie slaagde, waardoor er een inhaalregeling kwam en niet alleen 'ons' orgel, maar tientallen andere monumentale instrumenten gered konden worden. Zo zullen velen in onze stad en ver daarbuiten Bert hebben leren kennen: als een mens die wars was van conventies, strijdbaar voor de vele goede zaken waarin hij geloofde, scherp en zachtaardig tegelijk, altijd in de startblokken om het debat aan te gaan, liefst met een goed glas erbij. Als er in Bergen op Zoom al sprake is of was van een culturele elite, in de goede zin van het woord, dan was Bert daarvan de primus inter pares. Het silhouet van de voorbij fietsende man met de pijp op weg naar een expositie, voorstelling of vergadering is spijtig genoeg voorgoed uit ons straatbeeld verdwenen. Koert Damveld WATERSCHANS Mo.3 SEPTEMBER 2020 29

Periodieken

De Waterschans | 2020 | | pagina 29