INHOUD
Erepenning
VAN DE HOOFDREDACTEUR
Column Van de hoofdredacteur:
2
38
Erepenning
De eerste
4
prinsenwagen
44
was een
De architect die tekende
14
voor ’t Ketrientje
46
22
49
Necrologie: Nic Grosfeld
28
50
Column Verbasterd: Frisse Wind
31
Rubriek Ommeland:
57
32
Prijs voor Mastboomhuis
58
over verloren
landgoederen
wonderlijk
pronkrijtuig
Een van de grootste kastelen
van de Nederlanden, in Wouw
Door Janske
Gorissen
Heren van Bergen waren
belangrijke geldschieters voor
dwarsdenker Erasmus
Column Fausto Numine Berga Victrix:
Meer doen
werd Welberg
(inter)nationaal
bekend
Rubriek Buitengaats: Werken
van Gerard Houckgeest
in Kaapstad en Kopenhagen
Een zo goed als vergeten
verzetsstrijder uit Halsteren
Diepgravend onderzoek
naar bestuurlijke elites
Rubriek Uit eigen
kring: Zoeken
naar verhalen
WATERSCHANS 4
DECEMBER 2021
Jan van de Kasteele
2
WATERSCHANS No.4
DECEMBER 2021
WATERSCHANS No.4
DECEMBER 2021
3
‘Datzelfde bestuur dat
In den Scherminckel
nog altijd dakloos
wil maken’
Eindelijk erkenning voor Stichting In den Scherminckel. Van onze koning
nog wel. De Koninklijke Erepenning. Dat is niet zomaar iets. Ik moest eind
november wel een beetje lachen toen ik het bericht langs zag komen. Mooi
dat we in de Waterschans eerder dit jaar deze bijzondere club vrijwilligers
uitvoerig hebben geportretteerd.
En bizar is het tegelijk. Vooral als je dit leest: ‘De Koninklijke Erepenning
symboliseert het respect en de waardering die de Koning heeft voor bijzon
dere verdiensten van de ontvanger. Alleen de Koning kan de Erepenning
toekennen.’ Bron van deze tekst: het Koninklijk Huis. Waar ik ook lees:
de aanvraag van de Koninklijke Erepenning loopt via de burgemeester in
de vestigingsplaats of via Gouverneur of Rijksvertegenwoordiger. Onze
burgemeester. Als vertegenwoordiger van het stadsbestuur. Datzelfde
bestuur dat In den Scherminckel nog altijd dakloos wil maken. Het kan
verkeren. Hopelijk dwingt deze erepenning zoveel respect af dat de
amateurarcheologen voorlopig van huisvestingssores gevrijwaard blijven.
Verkoop van het voormalige politiebureau aan de Wassenaarstraat zou een
zegen voor In den Scherminckel kunnen zijn als de amateurarcheologen en
het depot eindelijk landen op een plek die recht doet aan het respect dat ze
in elk geval van de koning krijgen. Nu de Bergse politiek nog.
Uiteraard kun je je afvragen of onze burgemeester eindelijk eens een
ferm statement heeft gemaakt. Door op eigen houtje bij de koning aan te
kloppen. Joh, Alex, doe me een lol, geef eens een erepenning weg, ik weet
nog een leuk clubje. Waarmee hij de gemeenteraad voor het blok zet:
tengels af van ‘mijn’ archeologen.
Mooi verhaal. Over verhalen gesproken. Daar hebben we er in deze
nieuwe Waterschans ook een paar bijzondere van. Over het Ezelskarreke
bijvoorbeeld. Vastenavendkenner Eric Elich kwam via het nodige speur
werk achter een mooie geschiedenis over de allereerste prinsenwagen
van het naoorlogse Krabbegat.
Ook diep groef Stephan Asselbergs, ja, de ongetwijfeld trotse voorzitter
van In den Scherminckel. Hij dook in het dossier Ketrientje. Vroeg zich
af wie in hemelsnaam de architect is geweest van het gebouw aan het
St.-Catharinaplein. Het antwoord is verrassend.
Marianne de Hoogh doet onderzoek naar persoonlijke verhalen uit de
Tweede Wereldoorlog. Zo stuitte ze in bronnen over het Franse verzet op
de naam van de in Halsteren geboren Jos Testers. Hij moest zijn verzets
activiteiten in Zuid-Frankrijk bekopen met de dood in concentratiekamp
Buchenwald. Maar nog verbaasder was de onderzoekster toen ze
ontdekte dat Testers in Halsteren en Bergen op Zoom amper bekend is.
Ze ging op zoek naar het verhaal achter deze vergeten verzetsstrijder.
Meer geef ik niet weg. Veel leesplezier. Een goede kerst en veilige
jaarwisseling. Tot in 2022!
