atv
11
i r i
■t
Ze laten de
koppen bij de
gloeiend hete
ovens van de
Potasfabriek
drogen
uitvoerbaar moet zijn. En als je iets
goeds op papier hebt gezet, wil je dat
graag werkelijkheid zien worden.’ Dat
is niet altijd het geval geweest. In veel
ontwerpen van Louis zijn concessies
gedaan. De Technische Commissie
van de Stichting Vastenavend bouwt
niet alleen een Prinsenwagen maar
ook alle andere rijdende onderdelen
en attributen.
In 1948 en 1949 is ’t Ezelskarreke te
zien in zowel de Intocht als Grote
Optocht en het vervoert de prins van
bal naar bal en van het ene gebeuren
naar het andere. Zo staat het wagentje
pal voor het Spuihuis - zijn geboorte
huis - bij het symbolisch dichtgooien
van de Kaai in 1950.
In dat jaar rijdt ’t Ezelskarreke
alleen mee in de Intocht. Dat valt op:
‘Onder gejoel en buskruitknallen springt
de Prins op zijn statige, bizarre ezelskar,
begeleid door steigerende en huppelende
paarden en ezels.’
In de Grote Optocht zien we Prins
Nilles I terug op een met weerhout
gecamoufleerde vorkheftruck, waar
Op stal
Na de Vastenavend werd de wagen
gestald in een boerenschuur op de
hoek van de Nieuwe Markt en de
Artilleriestraat. De Nieuwe Markt
was een met klinkers bestraat plein
met hovenierswoningen nabij de
Gevangenpoort.
Een van de hoveniers had zijn
schuur ter beschikking gesteld aan de
toenmalige Technische Commissie
van de Stichting Vastenavend.
weinig prinselijks aan te ontdekken is.
Op de vork staat een houten vlonder
met een biervat waarop Nilles I staat.
A la Bacchus. ‘Zo kontie van 1 meter
wel tot 5 meter ‘óógte komme. In z’n
‘and at tie ‘nnen ‘engel, aan de lijn ‘ing
‘nne pekelèèring die tie op de tone van
’t meziek onder de neuze van de toeschou
wers liet danse.’
Tot 1955 is ’t Ezelskarreke, al dan
niet als prinsenwagen, onderdeel van
de Intocht en Grote Optocht. Als het
geen dienst heeft als statiekoets, staat
het midden op de Grote Markt, alwaar
ook een paal met daarop de Kraai
staat. Voor deze gelegenheid wordt de
wagen voorzien van spuuglelijke
hufterproof houten schotten.
Voor de aardigheid worden er nog wat
etalagepoppen ingezet.
Na 1956 zien we ’t Ezelskarreke niet
meer terug. De paardendekens en de
panelen van ’t Ezelskarreke zien we
terugkomen als zaalversiering voor de
Hofavend en de Boeremaaltijd.
In 1959 worden de koppen van het
baldakijn gebruikt als afrastering van
de prinsenwagen ‘Ut Rojekolium’
waarop Prins Wannes 1 zijn eerste
Prinselijke Intocht maakt.
meter breed, wordt gemaakt bij
Stoomsmederij Fa. Van Mechelen
aan de Zuid-Oostsingel. Voor de
werkplaats bij Van der Kreek wordt de
wagen uiteindelijk in elkaar gezet.
Vaste waarde
De bedoeling is dat het
’t Ezelskarreke elf jaar
als prinsenwagen in de
Prinselijke Intocht en
Grote Optocht dienst
gaat doen. Kees Becht
komt echter na een paar
jaar met het voorstel
om elk jaar ieder iets
anders te verzinnen.
Louis Weijts daarover:
‘lk heb hem dat afgeraden, want ik
zag duidelijk zitten dat de stichting
daar een hoop gedonder mee zou
krijgen. Zoiets groeit makkelijk uit
tot een grote wagen en als je eens
wist hoe verschrikkelijk veel werk
daarin kruipt. Je moet natuurlijk
nooit vergeten dat je iets mooi kunt
tekenen, maar dat het technisch ook
Zo hebben zij een bouwmethode
ontwikkeld, waarmee koppen
gereproduceerd kunnen worden.
Nadat een kop geboetseerd is, wordt
van gips een contramal gemaakt.
Deze afdruk wordt
met papier beplakt.
Op deze manier is er,
in tegenstelling tot
het rechtstreeks op de
klei plakken, geen
vormverlies, waardoor
men scherpere koppen
krijgt.
Het drogen van het
natte papier blijft een
groot probleem. Maar
ook daarvoor vinden ze
een oplossing. Ze laten de koppen
bij de gloeiend hete ovens van de
Potasfabriek drogen.
Alle reliëfs op de wagen worden
op deze manier vervaardigd. Het
achterpaneel, met de twee ezels,
wordt met gipsplamuur geboetseerd.
De constructie op de platte wagen,
5.50 meter lang, 5.50 hoog en 2.00
WA,
I i
-,.A
'i 1
L
1"
K - I
10
WATERSCHANS No.4
DECEMBER 2021
WATERSCHANS No.4
DECEMBER 2021
11
Beelden van de intocht
op 18 februari 1950.
Foto boven: Jac de Nijs/Anefo,
Nationaal Archief, CC0 Nummer
toegang 2.24.01.09 Bestanddeel-
nummer 903-8330
Foto onder: Stichting Vastenavend.
Het proces van het maken van koppen door Kunstkring De Bosschaert op de zolder van het Spuihuis Bergen op Zoom, 1947-1948.
Foto's: Stichting Vastenavend.
J'j
rV’C -
